Combinatie borstvoeding en flesvoeding

Ik zou een lactatiekundige inschakelen. Je kolfopbrengst hoeft niets te zeggen over hoeveel je kindje eruit krijgt. Kolven vereist echt wel wat technieken en een kolf die goed bij je past. Als je zoontje aan de borst ligt en je hoort hem slikken, kun je er vanuit gaan dat hij melk binnen krijgt. Probeer zoveel mogelijk op zijn verzoek te voeden. En aanleggen, aanleggen, aanleggen. Moe? Aanleggen. Huilen? Aanleggen. Verveel je je? Aanleggen. Heb je zin om even rustig te zitten? Aanleggen. Zo gaat je productie vanzelf omhoog. Het is goed om te beseffen dat bijna alle vrouwen in staat zijn om voldoende melk te produceren, als je maar je kindje volgt. Oh en; zuigbehoefte oplossen met de borst. Niet met een speen. Succes!

Je zou voor de voeding en na de voeding kunnen wegen. Dan heb je een inschatting van wat hij drinkt.

Ik sluit me hier echt heeeelemaal bij aan!! En, durf te vertrouwen op je kindje! Ik heb ook gewoon bedacht, ik ga het 3 dagen proberen en dan ga ik kijken hoeveel hij is aangekomen en nog nooit zo veel in die 3 dagen als daarvoor! Verder is elke keuze die je maakt goed, ook als je naar flesvoeding over gaat het 😘

Hoi, Ik zit een beetje in hetzelfde momenteel. Ik ben bijna 3 weken geleden bevallen van een tweeling met 34 weken. Ze krijgen voeding via een sonde en ik kolf. Het gaat me sowieso niet lukken om de beide kinderen volledige borstvoeding te geven. Ik heb recent 2 borstontstekingen gehad waardoor mijn productie terug gelopen is. Wat hier geadviseerd wordt door de lactatiekundige is aanleggen en huis op huid contact dus echt het buidelen. Ik vind het aanleggen ook niet altijd fijn maar heb nu een tepelhoedje en dat gaat beter! Succes

Heb je geen lactatiekundige in het ziekenhuis die je begeleidt? Ik heb toen ik mijn 35-weken prematuur moest voeden instructies van de lactatiekundige. Hoeveel minuten en hoe er aan de borst gedronken moest worden voor een volledige voeding. En we kregen een stappenplan met voedings- en groeischema mee.

En als je zelf een lactatiekundige moet inschakelen, dan zou ik er eentje zoeken die ervaring heeft met prematuren. Wij hebben toen ook kortstondig contact gehad met de lactatiekundige van het kraamzorgbureau. Die gaf tips die niet geschikt waren voor onze situatie, zoals dat het niet erg was als de baby wat af zou vallen (wel dus, want kind was hartstikke dysmatuur en moest vet opbouwen).

Hey hoi, Ik herken het helemaal ik was ook heeeel onzeker. Ons zoontje werd altijd op afdeling (neo 3 weken) voor en na voeding gewogen. Die lijn hebben we gewoon thuis voort getrokken. En kreeg van lactatiekundige ook het advies op mezelf te vertrouwen maar dat lukte me niet. Zoontje is met 33 weken geboren in november en we hebben tot februari voor en na de maaltijd gewogen. Wilden het eigenlijk maar tot uitgerekende datum doen maar ... ik was te onzeker. Wij hebben wel kunstvoeding bijgegeven op momenten dat hij echt te weinig dronk, hij was slaapkopje en vaker aanleggen werkte vaak niet omdat hij toch in slaap viel. Ik kolfde wel tussen zijn voedingen, zo lukte het ons om slechts af en toe kunstvoeding bij te geven. Wat we hier nog als tip kregen van onze vroedvrouw eens thuis. Wij moesten tellen. Vanaf dat hij dertig keer had geslikt (zo kleintjes) was het goed. Tevens moesten we 1 kant 5 minuten laten drinken en 2 kant 10. Zo kreeg hij eerst de makkelijke voeding voor hij harder moest werken voor laatste pap. Nu 9 maand later geven we nog steeds bv maar is kunstvoeding en bv 50/50, maar is een intens proces geweest met veel gevloek. Hebben sjaans gehad dat ik de tijd er oor vrij kan maken. Die luxe heeft niet iedereen. Wij hebben ook wel in heel het traject 3 weekend constant advies gehad van vroedvrouwen op neo, dan nog 10 dagen vroedvrouw aan huis en nog 2 maal lactatiekundige ingeschakeld als het te fel terugliep. Dit kwam voornamelijk door stress ivm medische ingreep. Pin je ook niet vast op hoeveel je kolft. Ik kolf bv heel slecht en moeizaam... zoontje dronk uit de borst veel meer (x3) dan wat ik kolven kon.

Nog kleine aanvulling. Belangrijkste is genieten van je kleine ukje. Geeft het te veel stress of frustratie.... kunstvoeding is even goed. Is ook pas vanaf we combi met kunstvoeding deden dat die stress bij ons minder werd en er geen frustratie meer was van mijn lijf schiet te kort. Volg je gevoel en zorg dat je kan blijven genieten van dat kleine wondertje. Dat is belangrijkste :)

Hoe gaat het nu? Lastig he, waar je goed aan doet. En het is met die kleintjes echt wel spannend en belangrijk wat ze binnen krijgen. Mijn dochter is destijds ook met 35 weken geboren. Ze kreeg eerst standaard een flesje met de minimale hoeveelheid die ze nodig en ik kolfde en legden haar daarna nog bij mij aan. Helaas gaf dat haar alleen maar frustratie, want er kwam nagenoeg niks. Ik kolfde ook ongeveer 5/10 ml per keer maar. Na een week ben ik gestopt, helemaal gesloopt en vond het ook frustrerend. Mn dochter dronk heerlijk relaxed de flesjes bij mijn man en bij mij aan de borst raakte ze alleen maar gefrustreerd. Bovendien, fles/kolven/voeden was qua tijd enorm tijdrovend, dus sloopte mij ook enorm. Hopelijk heb jij er nog een lactatiedeskundige bij gehad en is hij hopelijk lekker gegroeid. En als het niet lukte, hopelijk mag dat ook oke voor je zijn! Een vroeggeboorte is al even hectisch genoeg!

Ik ben uiteindelijk ook gestopt. Het gaf zoveel frustratie en ik werd er niet vrolijker van. Wat een opluchting als je dan uiteindelijk besluit om te stoppen. Ik heb het geprobeerd en het is jammer dat het niet is gelukt maar het is vooral belangrijk dat je kan genieten van de kleine en dat werd op slot steeds minder omdat het kolven zo’n ding werd.

Mijn zoontje was 34 weken bij geboorte, hij heeft 4 weken een sonde gehad en daardoor hebben we de tijd gehad om de borstvoeding aan te leren en op te starten. We hebben de fles links laten liggen en ik ben gaan kolven, wat bij mij met een ziekenhuis pomp na 3 dagen enorm begon op te lopen. Uiteindelijk heb ik een hele tijd er nog naast gekolfd omdat de productie hoger was dan wat hij dronk. Wij wogen hem ook voor en achteraf en gaven hem dan met sonde de rest bij. Het heeft echt wel die maand geduurd om goed te leren drinken. Slikreflex is er pas vanaf 34 weken, dus het functioneert soms niet naar behoren nog als ze snel moe zijn door de prematuriteit. Eerste 2 maand ook met tepelhoedje gevoed, dat ging makkelijker en kon hij makkelijker drinken. Na een maand of 3 kan ik echt zeggen dat wij goed op elkaar ingespeeld waren. Ik had altijd minimaal 6 maanden borstvoeding gezegd, ik doe nu al 14 maanden en ik had niet verwacht het zo lang te doen… Ik denk wel dat je goed moet kijken of het je niet teveel frustreert, want als jij niet blij bent kan het je enorm in de weg zitten en dan kan kunstvoeding misschien wel een betere optie voor je zijn. Maar ik weet wel, zeker bij de eerste en een prematuur het gaat niet vanzelf en het heeft veel inzet en tijd nodig om op te starten… Oh ja de eerste 3-4 dagen dacht ik dat ik geen melk had, binnen een week, kolfde ik meer dan hij nodig had. Maar wel met een goede kolf! Echt niet elke kolf is krachtig genoeg…

Mijn zoontje is ook geboren met 35 weken en ik had het zelfde. Probeer door te zetten. Goed eten veel water drinken en kolven kolven kolven

Wat vervelend ja. Ik herken het. Met 28 weken keizersnede gehad, veel bloedverlies, in het verleden ook nog eens een borstverkleining.. dus ging heel moeilijk. Ik had soms maar 60 ml op een dag, elke keer halfuur kolven voor paar druppels. Zo enorm frustrerend en stressvol. Ik ben vanwege extreme vermoeidheid toen gestopt met 's nachts kolven en ik gebruik nu alweer een tijdje domperidon. Sindsdien is mijn productie enorm toegenomen, bijna 400 ml per dag! Heb je al contact gehad met een lactatiekundige?

Ons dochtertje is geboren met 34w3 en kreeg afgekolfde melk omdat ze te moe was om aan de borst te drinken, heeft ook een sonde gekregen. Aangezien ze niet genoeg bij kwam werd deze aangevuld met BMF. Toen dit niet meer nodig was dronk ze aan de borst, maar na 6w bleek ze reflux te hebben, dus terug kolven en aandikken. Dit heb ik 5 maanden volgehouden en dan geleidelijk overgeschakeld naar flesvoeding omdat het mentaal teveel werd en de productie niet meer voldoende was, ondanks hulp. Ik was uiteindelijk een hele dag bezig met voeden, kolven, steriliseren en het was overschakelen of er zelf onderdoor gaan en ik heb toen gekozen om over te schakelen. Het was een moeilijke keuze, maar uiteindelijk wel een goede geweest, want ik had minder stress en kon naar mijn gevoel meer genieten van haar, meer tijd om in alle rust te knuffelen ipv kolven en steriliseren.