Doorgaan na een zwangerschapsvergiftiging

Hallo! Op 21 juni is mijn dochter geboren, maar 7 weken te vroeg vanwege een zwangerschapsvergiftiging (pe/hellp). Ondertussen ben ik gestart met werken en kom ik meer uit mijn babybubbel waardoor ik weer echt in het "gewone" dagelijks leven mee draai. Als mensen vragen hoe het met mij gaat, vertel ik soms wel eens dat het minder gaat. Ik merk namelijk dat ik heel onzeker ben geworden, een kort lontje heb maar ook niet goed kan concentreren, prikkels moeilijk verwerk, niet goed uit mijn woorden komen etc. Een aantal dingen die passen na een zwangerschapsvergiftiging. Als ik dat vertel, zeggen mensen: oh ja, heb ik ook last van (allemaal vrouwen die geen zwangerschapsvergiftiging hebben gehad). En ik weet ook dat bij een gewone zwangerschap/bevalling dat kan gebeuren. Ik loop er tegen aan dat ik dan denk: oke, misschien heb ik geen restklachten en is dit wel normaal of misschien maak ik het groter dan het is. Ik weet dan nooit zo goed wat ik daar op moet zeggen. Wat maakt nou precies het verschil tussen restklachten pe/hellp en de zogenaamde zwangerschapsdementie? Heeft iemand hier ook ervaring mee en hoe ga je er mee om naar anderen toe?