Eerste verjaardag, verdrietig

Volgende week dinsdag wordt Otis 1 jaar, en ik zit er ontzettend tegenaan te hikken. Ik huil de laatste weken veel, en herbeleef de laatste tijd veel. Ik moet steeds vreselijk janken als ik terugdenk aan het moment dat ze hem na 1 minuut van mijn borst haalde. Ik denk dat dit toch licht traumatisch is geweest. Stom misschien? Ik weet het niet.. Hij wordt dus 1. En ik kan het emotioneel niet bijhouden. Zucht..