Hartafwijking, dipjes en spugen….

Hoi mama, Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van jullie tweeling! Pittig hé, zo'n periode. Mijn tweeling is met 34 weken geboren dus wel al iets ouder maar mijn dochter deed het heel goed en mijn zoontje had ook veel dips, in zowel saturatie als hartslag en ademhaling, hij vergeten gewoon te ademen vaak. Ook periode gehad dat hij voeding die hij via de sonde keer allemaal weer uitspuugde. Bij ons heeft de kinderarts toen besloten dat hij vaker voeding kreeg maar minder in een keer. Ze kregen ook combinatie van borstvoeding en kunstvoeding. En als dat qua spugen goed ging dan ging hij weer terug naar minder voedingen. Uiteindelijk allemaal goed komen. Het is heel logisch dat jij je zorgen maar, bij hebben toen ons zoontje zo bleef spugen ook gehamerd op verder onderzoek, ze zeiden elke keer dat het hoorde bij prematuur zijn maar dat geloofde ik op een gegeven moment niet meer. Toen is er en kinderarts geweest die hem helemaal heeft nagekeken en niks heeft kunnen vinden maar hij gaf wel aan dat zij dagelijks zulke situaties zien bij kindjes en daar niet meer van schrikken. Terwijl het voor ouders heel spannend en eng kan zijn. Vertrouw op de artsen daar, ze hebben het beste met de tweeling voor, maar als je ergens aan twijfelen moet je het aangeven! Miss dat ze extra controles kunnen doen.. Heel veel sterkte mama! Het komt goed🍀💪🏼

Gefeliciteerd! En wel een pittige start natuurlijk zo. Ik kan me herinneren dat ik dit termijn het pittigste vond op de nicu. Zo lang al achter de rug maar nog lang niet thuis voor je gevoel. Komt veel op je af, maar veel prematuren hebben moeite met hun voeding. Zeker als er nog ondersteuning is. Hier hebben ze ook moeite gehad met voeding binnen houden. En er zijn zat a-terme kinderen die dat ook hebben. Ik zou een beetje proberen te vertrouwen op de arts. Ze hebben veel ervaring en kennis en zullen alles goed in de gaten houden. Blijf vooral vragen stellen om jezelf gerust te stellen. Mijn tweeling is met 26 weken geboren en herken wel het een en ander uit je verhaal. Het lastige is dat je ze onbewust toch gaat vergelijken. En je dan grote gaten in dezelfde mijlpalen ziet. Dat moet je echt los lafen helemaal als de een een pittigere start heeft gehad met complicaties. Mijn dochters liepen zo uit een dat de een al met 32 weken van alle ondersteuning af was en met 37 weken al klaar was om naar huis te gaan. Terwijl de ander tot ruim 40 weken optiflow nodig had en met een sonde naar huis is gegaan die ze nog een maandje heeft gehad. Ondertussen zijn het volwaardige peuters van 3 jaar die erg aan elkaar gewaagd zijn en de grote verschillen niet meer zichtbaar zijn. En ook hebben ze hun achterstand lang en breed ingehaald met hun leeftijds genootjes. Heel veel sterkte en kracht toegewenst deze periode. 😘