Hi dames!
Ik hoop dat alles goed met jullie en jullie kindjes gaat :)
Na 5 lange en vermoeiende weken mogen wij maandag eindelijk naar huis met sonde! Het gaat goed met haar, alleen met de voeding heeft ze moeite. Me dochter krijgt (afgekolfde) moedermelk. Ik geef haar eerst de borst/fles en wat ze niet opkan via de sonde.
Alleen merk ik nu dat ik mentaal op begin te raken van dat fulltime kolven… ik merk dat ik me heel erg druk maak of ze wel genoeg krijgt via me borst en onzeker wordt hoeveel ik haar nog moet geven. Thuis wil ik gewoon zo graag van haar genieten (wat ik nu ook uiteraard doe hoor!) maar door dat kolven, borstvoeding en het flesje weer en sonde, wordt ik mentaal helemaal moe eerlijk gezegd. Me productie begint ook minder te worden en heb veel last van pijn.
Ik wilde altijd heel graag lang moedermelk geven en gelukkig dit tot nu toe wel kunnen doen. Maar ik zit nu te twijfelen om over te stappen of wellicht gedeeltelijk, naar kunstvoeding. Aan de ene kant krijg ik een schuldgevoel wat me tegenhoudt, maar ik denk als ik zo door blijf gaan, dat ik mentaal nog meer naar achteren ga…
Wat raden jullie me om te doen? Zijn er mensen die ook met sonde naar huis zijn gegaan en hoe deden jullie dit qua routine als jullie ook moesten kolven en volledige moedermelk gaven? Was het te doen thuis?
En qua kunstvoeding, welke kunstvoeding? Sorry super veel vragen maar ben super onzeker op dit moment en weet niet echt wat het beste is :/
Thanks dames! ❤️