Hoi allemaal
Mijn dochtertje is 10 weken te vroeg geboren. Haar chronologische leeftijd is 8 maand maar haar gecorrigeerde leeftijd 5,5 maand ongeveer.
Sinds januari gaat ze naar een creche met 18 kindjes van verschillende leeftijden. Dit ging goed tot ongeveer eind februari. Plots begon ze moeite te hebben met slapen, begon ze te krijsen in bed, in het park, niets lukte blijkbaar behalve haar vasthouden. De crèche dacht hierbij dus aan een sprongetje. Alleen merkte ik daar thuis niets van.
Ondertussen zijn we ongeveer 5 weken verder en is de situatie nog niets veranderd, integendeel. Het wordt steeds erger. Ze krijst bijna een hele dag en wil niet eten of slapen of spelen. Thuis doet ze dit niet en kan ze perfect haar groentepap eten, flesjes drinken en zelfstandig spelen in parkje of zitten in zo'n sittertje.
Ik heb haar vanavond opnieuw afgehaald in de crèche, ogen weer rood en gezwollen van te wenen. Ik ontzie het me zo om haar weer naar de crèche te brengen.. Velen zeggen dat ze nog moet wennen maar mijn buikgevoel zegt iets anders. Het lijkt me niet meer oké om haar op die manier naar daar te laten gaan.. (niets tegen de mensen van de crèche, zij doen ook hun best natuurlijk en het is niet evident met zoveel kindjes, alle begrip).
Ik vraag me af of het is omdat ze prematuur is. Is er ergens al een gevoel van frustratie dat ze motorisch minder kan dan ze wil.. Kan ze plots de prikkels minder goed aan.. Ik weet het niet.
Maar het breekt mijn hartje om haar zo steeds te moeten halen. Haar morgen afzetten ontzie ik me zo enorm....
Is dit een herkenbaar verhaal? Hebben jullie tips hoe ik dit kan aanpakken? Of is de crèche misschien gewoon plots te druk voor haar?
Alvast bedankt!!