Weinig motorische ontwikkeling

Misschien moet je hem wat tijd gunnen hij is nog zo jong. De dingen die je noemt zijn eigenlijk dingen die veel kindjes op hun vroegst met 8 maanden kunnen. Mijn dochters konden gecorrigeerd 8,5 maand alleen rollen. Met hun eerste verjaardag konden ze alleen met steun zitten. Hier onder vind wanneer ze iets konden. Dit is kalenderleeftijd, dus er mag nog 3,5 maand corrigeren bij ons. Ze zijn geboren met 26 weken, nu 2 jaar en 4 maanden en hebben zo goed als hun achterstand ingehaald. Rollen 6 maanden Tijgeren 13 maanden Zelfstandig naar zit 13,5 maand Kruipen 14 maanden Optrekken naar staan 15 maanden Los staan 19 maanden Eerste stapjes 20 maanden Lopen 21 maanden Enige tip die ik kan geven is kijk naar je kindje waar hij aan toe is en niet waaraan jij aan toe bent. Geniet en vraag aan je fysio wat leuke oefeningen die goed passen en hem uitdagen bij zijn ontwikkeling. met 8 maanden vonden ze hier bakjes, rammelaars en balletjes heel leuk om mee te spelen. Ik wilde zelf ook vaak te snel, maar heb altijd gewacht tot ze er echt motorisch voor klaar waren. En ja, ze waren niet de eersten, maar liepen uiteindelijk eerder dan hun vader die met 41 weken is geboren en pas met 2,5 jaar begon te lopen.

Genieten doen we ook zeker van hem! Ik kijk naar wat hij kan en probeer dat te ondersteunen en te stimuleren maar ik merk dat hij zelf gefrustreerd raakt als het niet lukt. Als hij bijv. Op zijn rug ligt dan rolt hij op de zij en wil verder rollen maar houdt zijn armen wijd en doet zijn hoofd naar achteren ipv richting de borst. Mijn vraag is meer of iemand tips heeft om hem daarin te helpen. Hij wil zelf heel graag maar zijn lijfje zit hem in de weg

Wij gaan bij een bobath kinesist langs met onze dochter. Hij bekijkt haar motorische ontwikkeling en geeft mij dan een beeld van wat normaal is, wat typisch is voor prematuren en wat eventueel problematisch kan zijn waar we meer moeten ingrijpen. Hij geeft mij ook tips hoe ik haar motorische ontwikkeling kan ondersteunen. De kinesist geeft dus vooral ons als ouders ondersteuning, zodat wij onze dochter thuis kunnen helpen. Hij stelt mij ook dikwijls gerust: elk kind heeft zijn eigen tempo en het is niet realistisch om van een kind dat al zoveel heeft meegemaakt te verwachten dat hij 'achterstand' op zijn kalenderleeftijd gaat inhalen. Ontwikkeling ondersteunen is natuurlijk heel goed, maar mij helpt het ook om een realistisch beeld te houden van wanneer de volgende stappen in motorische ontwikkeling komen.

Bij ons gaf de fysio tips over hoe je kan helpen met rollen. Heb je dat al aan je fysio gevraagd? Vind dat lastig te omschrijven. Maar we moesten dan de armpjes vooruit gestrekt of tegen de borst aanhouden en langzaam laten rollen. Zodat ze goed de beweging voelden. Er staan ook veel filmpjes hiervoor over youtube. Het is ook een kwestie van veel oefenen om de beweging goed en soepel te laten gaan. Helemaal als het echt frustreert. Als ik de eerste filmpjes van iets zie dan gaat het allemaal heel ongecontroleerd en met veel 'vallen' voordat het goed ging. Hier hebben we ook een week lang soort van bootcamp gehad toen mijn ene dochter gefrustreerd was dat ze niet zelfstandig naar zit kon. Eerst via onze benen geleerd. En daarna langzaam met een steeds lagere verhoging. Toen ze het eenmaal door had was ze niet meer te stoppen.

De fysio geeft inderdaad tips en we passen die ook toe maar hij blijft uit een soort reflex zijn armen opzij/naar achteren doen. Dit doet hij ook als we hem optillen en over de schouder houden bij bijv het boeren of verplaatsen. Als hij dat niet zo overmatig zou doen dan is er niets aan de hand. Het frustreert hem zelf ook echt wel ja. Uiteraard heeft ieder kind zijn eigen tempo en dat accepteren we ook zeker maar we merken dat hij zo graag wil en dat maakt het voor ons soms ook wel lastig. Het is een heerlijk maar pittig kereltje en hij wordt echt driftig als het niet lukt Wat deden jullie tijdens de bootcamp als ik vragen mag?

Mijn zoontje is met 34 weken geboren en hij is nu 9,5 maand oud. Hij heeft er ook een hele tijd over gedaan voordat hij meer deed dan alleen maar op z’n rug liggen of alleen maar op zijn buik liggen. De periode dat hij leerde draaien was er een van frustratie. Omdat idd die armen niet meegingen en hij vooral van rug naar buik z’n benen en buik naar achteren strekte, zodat dat draaien niet ging, plus dat er altijd wel ergens een arm in de weg lag, wij hebben weleens die armen op de goede plek gelegd, maar heel eerlijk. Hij is het gaan doen omdat hij zichzelf frustreerde en het graag wilde! Hij doet het nu een aantal weken en je ziet hem groeien en daardoor gaat z’n motoriek ook beter. Er is echt geen kind dat niet gaat lopen, maar ze doen het allemaal op hun eigen tempo. Oh ja voor zitten: ik laat hem mijn duimen pakken en sluit mijn hand om hem heen, trek hem vanuit daar op in zitstand. Sinds een aantal weken trekt hij na de eerste cm zijn buikspieren aan en komt dus op eigen kracht in zitstand. Maar hij kan dit nog niet uit zichzelf hoor…

Hehe ja, snap dat het frustrerend kan zijn. Maar ik denk dat zoals ook door anderen genoemd wordt frustratie heel normaal is bij babies. Op deze leeftijd gaat nog heel veel ongecontroleerd en houterig. En enige manier waarop ze kunnen laten blijken dat iets niet lukt is door te huilen of te spartelen. Mijn dochter wilde toen zo graag alleen zittend spelen omdat ze eindelijk haar balans kon houden. Ze heeft tot een jaar heel veel overstrekt door prematuriteit en serieuze reflux klachten. Omdat haar vader billenschuiver is geweest wilde ik haar niet zo uit gemak neerzetten en moest ze van mij uit zichzelf naar zit kunnen. Ben heel streng geweest in bepaalde dingen, achteraf wel blij daarmee. Ze zijn motorisch heel gecontroleerd nu. Uiteindelijk heb ik echt gewoon eindeloos met haar geoefend naar zit. De beweging echt 20 keer achter elkaar samen met haar gedaan. Wel zolang ze het leuk vond. En dat ieder speelmoment. Oefenen met een speeltje er bij en klappen als het goed ging. Nu ik er over nadenk hebben we ook iets vergelijkbaars gedaan met rollen. Ieder speelmoment even paar keer laten heel langzaam laten rollen voor het gevoel. En soms geregeld laten rusten op hun zij om te kijken of ze de rol zelf af konden maken. En het ging heel lomp in het begin. Ene dochter heeft altijd over maar 1 zijkant gerold, de ander lukte gewoon motorisch niet.