4de miskraam afwachten

Jeetje wat een narigheid. Ik leef met je mee. Als de wens zo groot is is het zo moeilijk. Hoeveel kun je handelen. Ik heb 2 kids, goede zwangerschappen gehad. Ik heb nu mijn 3e miskraam op rij gehad en zit nu in onderzoeken. Bij mij ook wel die hele grote wens maar mijn lichaam werkt niet mee. En die teleurstelling elke keer is heftig. Ik wens je alle sterkte en kracht toe.

Amai heftig verhaal,bij mij net hetzelfde...ook bijna 3,5jaar bezig met iui en ivf uiteindelijk bedlist dat er niet mis zou zijn om met 1eierstok verder te werke en dus terug voor iui geweest... Ik was zwanger en op 7w kloppend hartje en 10mm alles leek positief en konden hapoy de feestdagen tegemoet! Maar 3weken wachten waren hel...ik voelde vanalles maakte me continu zorgen en op de normale 10w echo bleek mijn vruchtje geen hartactiviteit meer te hebben en gekrompen tot 3mm 😭 miskraam.(ik had niets bloedverlies!echt onwerkelijk!) Heb begin deze week alles laten afkomen...gistere controle was redelijk ok maar bij manuele check voelde de gynaeco nog iets in baarmoederhals daar zat nog een prop vast,hij verwijderde die...ik heb nog steeds helse krampen ik maak me echt zorgen. Ik hoop dat het snel terug herstelt en we asap positef nieuws hebben...ik geef het niet op! Jij ook niet! komaan we geraken er wel door! Positieve moed 🙏🤞

Voor jou ook veel goede.moed en niet opgeven... Ik heb al 5 miskramen op de teller ik weet absoluut hoeveel pijn en teleurstelling het telkens meebrengt...maar ooit op eeen dag houden we dat fel gewenste kindje in ons armen en daarvoor doen we het allemaal... 🥰

Amai. Dat is hevig. Sorry voor jullie verlies. Ik hoop dat het vruchtje bij mij natuurlijk naar buiten komt. Ik vernam via een collega dat het dwangmatig verwijderen veel pijnlijker is. Ik probeer positief te zijn maar mijn man begint de moed te verliezen... Hoe graag hij ook een 2de kindje wil... Hij zegt dat ik zo veranderd ben sinds mijn eerste miskraam... hij zegt dat hij graag de vrouw terug wilt waarmee hij is getrouwd en blijkbaar ben ik totaal anders als ik gelukkig ben. Hij zei dat ik de laatste weken terug mijn oude zelf was toen ik dacht positief zwanger te zijn. Ik wil doodgraag een 2de kindje maar de stress op mijn relatie doet me afvragen wanneer je het moet opgeven... ik heb nog 3 ivf beurten. Bij de laatste beurt hadden we 7 eitjes. Ik heb nog 1tje in de vriezer. Mijn man twijfelt om verder te doen na het laatste eitje...

Je moet er natuurlijk samen voor gaan he,alleen gaat het niet...je relatie en je man en kind zijn het belangrijkste dat je al hebt.als zij eronder lijden omdat jij je hoofd laat hangen of meer bezig bent met wat er niet is,is het voor niemand opbouwend...ikzelf voel ook dat mijn zoontje er onder lijdt omdat hij te maken heeft met een mama die niet zichzelf is,altijd verdrietig of teleurgesteld. Mijn man had vorig jaar reeds info gehaald over adoptie...dat was voor mij onaanvaardbaar en reden van dikke ruzie omdat ik voor mezelf nooit wil opgeven tot het 2de kindje er komt ! Omdat je zelf als vrouw op de wereld wodt gezet om kinderen te baren,is het heel confronterend dat dat dan niet lukt vanzelf...maar hij verwacht niet dat ik mijzelf helemaal kapot werk/spuit tot ik zelf niet meer kan...dus tis niet makkelijk! Blijven praten samen kom je er wel uit. Ik heb een vriendin waarvan de man geen staaltje wil binnenbrengen,dus ook al wil zij nog voor een 2de vechten...zonder hem kan dat niet meer!en dat is erg. Kop op! We gaan ervoor dames! 😘 xxx

Je moet er inderdaad met 2 voor gaan. Mijn man zegt ook dat hij er voor zou blijven gaan als we de zekerheid zouden hebben dat het uiteindelijk zou lukken. Ik kan hem dat natuurlijk ook niet garanderen. Ik weet dat mijn humeur een invloed heeft op mijn zoontje, maar tegelijk vraagt mijn zoontje meer en meer om een broertje of een zusje. Hij zegt letterlijk ‘alsjeblief mama, mag ik nog een broertje of een zusje hebben’? ‘ ik wil zo graag een broertje of zusje.’ En dan begrijpt hij niet waarom ik plots begin te huilen.’ Het is enorm moeilijk maar ik kan de hoop nog niet opgeven. We kunnen maar blijven hopen dat ons lichaam zal meewerken.

Klopt! Hier net zelfde...onze zoon wil ook een babytje en hij kon er niet over zwijgen toen hij wist dat de zwanger waren...maar heeft helaas niet lang mogen duren... Ik hoop na deze moeilijke periode er weer tegenaan rte gaan en succes te boeken maar dan zullen we weer braafjes de 12w afwachten alvorens happy nieuws te verkondigden ... Jij ook veel sterkte en succes,2020 wordt een babyboom 😘

Idem. Fingers crossed dat 2020 een een goed jaar wordt voor ons.