Anna en Elena stilgeboren 20 weken

Spannend! Heel logisch gevoel. Ik kan allerlei cliché dingen zeggen nu, maar even afwachten nog en ik hoop met je mee😘

Ik kan me voorstellen dat deze zwangerschap erg beladen wordt en waarschijnlijk blijft dat zo totdat je je kindje in je armen hebt na 40 weken. Misschien is het een idee om toch psychologische hulp te zoeken. Het is een gigantisch verlies wat jij (jullie) hebt meegemaakt. En wees er open over naar je verloskundige of geneacoloog. Wellicht kan je wat vaker controles krijgen. Enne beetje bloedverlies heeft vaak niets te betekenen. Komt veel voor. Ik heb voor deze zwangerschap en missed abortion gehad bij ongeveer 9-10 weken. Totaal niets van gemerkt. Bij deze zwangerschap 3x los van elkaar behoorlijk bloedverlies gehad tot 14 wkn. Maar het gaat allemaal goed (nu 26 wkn). Heel veel sterkte.

Heey, hier ook opnieuw zwanger na een doodgeboren kindje. Ik zit nu in week 37 en nog steeds is het emotioneel zwaar. Ik raad je echt aan om in behandeling te gaan bij een psycholoog, want ookal denk je het verwerkt te hebben (in mijn geval), een nieuwe zwangerschap brengt veel gevoelens naar boven. Ik ben zelf ook in behandeling bij een psycholoog (via videobellen) en het helpt echt om elke hardop mijn angsten uit te spreken. Ik hoop heel erg voor je dat je een goede zwangerschap ingaat en wens je alle sterkte toe ❤️

Als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap, ik begrijp je gevoel helemaal! Ik ben op 03 maart met 20 weken bevallen van onze meisjes (tweeling) er is geen oorzaak gevonden. Ik heb vanaf het begin elke keer bloedingen gehad maar er was nooit wat aan de hand. Ze zeiden tegen mij als je geen buikpijn heb hoef je je niet druk te maken. Wij hopen ook weer snel zwanger te mogen zijn. Heel veel geluk gewenst met de nieuwe zwangerschap, het zal spannend blijven

Hey Lore, Wij zijn maart 2019 onze zoon verloren met 40 weken (zonder oorzaak). Vorige maand april 2020 zijn we bevallen van zijn broertje. Het was een hele pittige zwangerschap en ook nu ons kindje er is vind ik het nog altijd heel zwaar. Mensen zeiden altijd dat het wel goed komt en nu zeggen ze geniet, maar dit kwam altijd hard aan, alsof mijn emoties niet oké zijn, alsof de angst en verdriet niet naast het nieuwe geluk kan bestaan. Wat ik probeer te zeggen is dat je moet weten dat je het nog wel even zwaar gaat blijven, maar dat dat oké is. Zorg inderdaad voor een goede gynaecoloog die je begrijpt. Ik had een hele fijne en die heeft me steeds de ruimte en steun gegeven om weer een beetje vertrouwen en regie te hebben tijdens de zwangerschap. Succes en wat er ook gebeurt, je gaat het aankunnen.