29 Reacties
7 maanden geleden
Ik kom weer helemaal terug naar onze ervaring door je verhaal. Wij hebben destijds met de 20 weken echo gehoord dat onze Noan een open ruggetje had, en idd ook met een heftige gradatie, dus nooit zelfstandig kunnen lopen, of zelfs verplaatsen, incontinent, dus stoma/katheter, , waterhoofd, mogelijkheid voor spasme, geen werkende piemel wat voor kinderen niet uitmaakt, maar wij hebben ook heel erg gekeken naar de toekomst als (jong) volwassene. Wat houd het in om je leven lang voor dit kind te zorgen? Hoe ziet het eruit? Wat voor effect heeft het op jezelf, op je gezin?
Wat houd het financieel in, of voor je huis? Kan het kindje daar blijven wonen, of moet het voor de zorg ergens anders verblijven? Wij hebben nog een zoontje die ook alle aandacht verdient, gaat hij eronder lijden? Het zijn zoooooo veel dingen waar je over na moet denken, en je moederhart heeft alles voor je kindje over, maar je moet heel realistisch kijken hoe het daadwerkelijk zou zijn.
Als ik dan voor me zag, dat mijn oudere zoontje naar de speeltuin rende en dat Noan dat dus nooit zou kunnen ervaren, was de keuze voor ons snel gemaakt.
Operatie tijdens de zwangerschap was een mogelijkheid, maar de vooruitgang zou zo minimaal zijn, plus er zitten nogal wat risico’s aan vast voor moeder en kind..voor ons was de keuze echt vrij snel gemaakt. Daarmee wil ik niet zeggen een makkelijk, want heb er ruim 1,5 jaar later nog steeds verdriet van, maar we hebben hem uit liefde voor hem, en voor onszelf laten gaan. Tegelijkertijd zal ik altijd respect hebben voor mensen die er wel voor kiezen om voor zo’n kindje te zorgen, maar onderschat het niet! Het is niet egoïstisch om ook aan jezelf te denken, je leeft maar 1x. Een perfect leven hoeft niet, maar het is niet erg om een bepaald idee te hebben en daar naar te streven en het beste te willen voor jezelf en gezin. Niet dat je kindje niet genoeg is, maar je wilt je kindje ook het beste geven.
Ik heb mij heel lang egoistisch gevoeld en schuldig, en dan zat ik weer op fb reacties te lezen van mensen die niet achter onze keuze staan….maar weet je, jij bent degene die er mee moet leven en het maakt geen reet uit wat een ander daar van vind! Het is al verdrietig genoeg! Een ander forum lid heeft eens tegen mij gezegd: door je kindje te laten gaan heb je jezelf levenslang verdriet gegeven, maar je kindje heel veel pijn en verdriet bespaard. Grotere vorm van moederliefde bestaat er niet.
En dat is mij altijd bijgebleven. Ik wil niet overkomen dat ik je wil overhalen de zwangerschap af te breken hoor!!! Maar dit is mijn ervaring en het is maar net welke afweging je zelf wilt maken en hoe erg je de afwijkingen en beperkingen vind.
Uiteindelijk is elke keuze goed, of je jou besluit om er mee door te gaan of niet.
Heel veel sterkte met alles! ❤️
7 maanden geleden
Reactie op RB2022
Een hele zware dag. Ze waren heel duidelijk en we hebben veel te horen gekr ...
Oh sorry had je update helemaal gemist! Het is echt allemaal vergelijkbaar met onze situatie…je hebt er nu echt niks aan maar ik wens je echt alle kracht toe!
Mocht je er voor kiezen om te zwangerschap af te breken: probeer te “genieten” van de bevalling, dit klinkt heel vreemd, maar dit zijn hele belangrijke, kostbare momenten met je kindje! 🌟
Je mag mij altijd berichten!
7 maanden geleden
Hier bijna 3 jaar geleden bevallen van onze dochter met een open ruggetje. Geef toe aan het verdriet, het zal er altijd zijn maar het wordt beter! 🌟
één maand geleden
Hoi RB2022! Wat een verdrietig verhaal.. ik heb je een vriendschapsverzoek gestuurd, omdat wij precies in dezelfde situatie zitten. Ik ben erg benieuwd hoe het nu met je gaat..
Aanstaande maandag gaat onze bevalling van onze dochter gestart worden. Onze dochter had precies hetzelfde als jullie kindje! Met pijn in ons hart, laten we haar gaan. ✨
