De Regenboogjes 🌈

Helaas nog niet zoveel, van de week weer terug en hoop dat ik dan gestript kan worden en anders word ik ingeleid, voor het weekend is hij er!! Maar hoop dat hij zichzelf misschien wat eerder wil laten zien🤞

Heel herkenbaar ❤️ fijn dat je ook elke 2 weken een check of echo krijgt. Wij krijgen dat ook. Daar ben ik heel blij mee.

Gefeliciteerd!!!

Wat mooi dat jullie haar een kans geven 💕

Gefeliciteerd wat spannend hé

Gefeliciteerd!!!!

Gefeliciteerd 🥰

Sterkte, je bent nu al een power mama door haar de kans de geven 💕

Wat lief al die felicitaties! Dat doet me echt goed 🥰

Jij ook gefeliciteerd! Op naar een lief klein baby’tje in april 🥰. Zo spannend!

Vooral lekker je hart luchten! Ik snap het helemaal hoor! Wij hebben aan directe familie bekend gemaakt dat we een jongetje verwachten waarbij bij sommigen de reactie was: Leuk! De eerste jongen in de familie.. Ik blijf heel streng en stellig zeggen dat ik al ben bevallen van ons eerste zoontje. Vaak is het dan meteen sorry, dat hadden we niet moeten zeggen. Ik weet dat ze het niet slecht bedoelen hoor, maar kan me er wel aan storen.

Ik zou me daar ook goed aan kunnen storen. Ik vraag me soms echt af of mensen wel nadenken voor ze iets zeggen! Ik vind het dus ook nog spannend om het tegen mensen te vertellen, bang voor de reacties. Nu weten onze ouders het en een aantal vrienden die écht dichtbij staan en waar we van wisten dat ze voorzichtig zouden zijn met hun reactie. Vinden nog meer mensen dit lastig? hoe ga je er mee om?

Oh ongelofelijk mamxsam, ik snap dat je daar boos van wordt. Wat kunnen mensen onnadenkend zijn. Ik heb het geslacht nog niet gedeeld. Bij mijn vorige zwangerschap wisten we het zelf ook niet, maar wilde het nu zelf wel weten om me verder voor te bereiden op dit kindje. Ik zit alleen niet te wachten op reacties van anderen, het is voor mij al snel te bezorgd of te enthousiast.

Oef. Die is pijnlijk. Ik vind dat best heel raar. Alsof je vlinderkindje er niet toe doet, of niet bestaat. Knap dat je nog kan denken dat ze het niet slecht bedoelen, ik zou er denk ik best wel boos om worden. Wij zijn nu op vakantie met onze schoonfamilie. Bekend gemaakt dat we weer zwanger zijn. Vandaag hadden we het over Yara en dat we haar zo missen. Er is een familiefoto gemaakt waarin iedereen zijn of haar kinderen even goed vast pakt, maar Yara mist daarop. Hierop zei een van de broers van mijn man: ja, maar nu heb je toch iets moois om op te concentreren? Ik ben snel weggelopen. Voor mij voelde het heel erg alsof hij dacht dat Yara vervangen zou worden door onze nieuwe zwangerschap en we haar wel konden vergeten. Ik weet dat hij wat gevoelloos is en bij tijden enorm lomp uit de hoek kan komen, maar woow. Hoe dan? Ingewikkeld he. Al die reacties van anderen. Om heel eerlijk te zijn vind ik het nooit goed genoeg. Ook omdat ik mij elke dag anders voel. De ene dag zo blij met deze zwangerschap. De andere dag voel ik mij zo schuldig tegenover Yara en ben ik doodsbang. Gelukkig kan ik hier goed met mijn man over praten, die snapt mij heel erg goed.

Dat maakt het denk ook zo lastig. Ik denk oprecht dat niemand bewust een vervelende reactie geeft om jou een naar gevoel te geven, maar welke reactie is eigenlijk wel goed? Ik vind de reacties dat mensen voorzichtig blij zijn, en daarna direct vragen hoe ik me er bij voel het prettigst. Zij halen ook het vorige kindje erbij in het gesprek. Maar ik ben wel bang voor de minder(niet) doordachte reacties die zullen gaan komen.

Ik denk dat het lastige ook is dat iedereen een andere voorkeur heeft. Voor mij hoeft juist niet elke keer mijn 1e zoontje erbij gehaald te worden. Dit is namelijk een nieuw kindje en geen vervanging van zijn/haar broer. Het verlies van Mason heeft een plek in ons leven, zal nooit vergeten worden, maar het leven gaat ook verder en dat hopen we op te bouwen met dit kindje en hopelijk ooit nog een kindje. Mason heeft in ons huis en ons hart een plekje.

Het is inderdaad een erg lastig iets.. en voor iedereen verschillend. Ik weet dat ze het niet slecht bedoelen, maar stoor me er idd wel aan dat er misschien niet even beter nagedacht kan worden.. Verder vind ik het soms ook lastig dat er met deze zwangerschap wordt omgegaan alsof het alleen maar moeilijk of spannend is. Vanmorgen sprak ik mijn stiefmoeder over de GUO die ik over 2 weken heb, en zij was de eerste die tegen me zei dat het allemaal goed komt. Ik werd er emotioneel van, natuurlijk weet ze dat niet zeker, maar het is wel even fijn om iets positiefs/hoopvols te horen! Veel andere familieleden durven er namelijk niets of weinig over te zeggen/vragen.

Zo kijk ik er ook wel naar. Ik ‘snap’ ook wel dat niet iedereen er altijd aan denkt. Ze is niet hier bij ons, daarnaast hebben zij niet hetzelfde intense proces mee gemaakt als wij zelf. Ik denk dat iedereen hier op een andere manier mee om gaat. Ik schrijf haar naam ook niet onder verjaardagskaarten etc. Er zijn anderen die dit wel doen, ook helemaal prima! We zitten er wel over na te denken om haar te benoemen op het geboortekaartje, dat zou ik namelijk wel fijn vinden. Nog geen idee hoe, dat voelt nog als ver van mijn bed.

Op het geboorte kaartje vind ik iets moois. Als je de naam er niet op wilt kun je misschien iets van een sterretje op de kaart verweken. Dat lijkt mij erg mooi 😊

Ja heel mooi! Wij gaan dat doen in de vorm van een maantje (zeggen altijd dat Moos nu in een huisje bij de maan woont). Over de naam erbij twijfelen we nog ❤️❤️