De Regenboogjes 🌈

Heidezicht en beertje87, Ja nogal k*t dat we het weekend er nu tussen hebben.. m’n neefje van 5 komt morgen logeren dus heb wat afleiding gelukkig. Hopelijk vliegt het weekend en kan ik maandag positief nieuws delen.

Ik blijf echt voor je duimen...

Ik duim ook hard mee🍀

Wat spannend weer.. ik hoop met je mee! 🍀

Ik duim ook voor jullie mee 🍀

Sterkte Ilse, hopelijk krijg je goed nieuws maandag. 🙏🏻

Hier nog een week tot de 1e echo. Aan de ene kant voorbereid op dat het niks is, maar diep van binnen hoop je natuurlijk op een mooi kloppend hartje. Nog wel in dubio wie we het daarna gaan vertellen. Na het verlies van onze dochter hebben we heel veel steun gehad van onze omgeving. Ze zullen ons nu ook steunen, maar weet niet of ik klaar ben voor al die aandacht. Voor hen is het ook weer spannend! En wat als het weer niet goed is.... Hebben jullie het langer voor je gehouden of juist direct verteld aan iedereen?

Wij wilden het tot de 13 weken echo stil houden, maar omdat ik het door mijn klachten slecht verborgen kon houden hebben we het met een week of 9 verteld, wel pas na een goede echo. En aan een beperkt aantal mensen. Langzaamaan is die groep iets uitgebreid zodat nu familie en vrienden op de hoogte zijn. Kennissen en FB nog niet en daar wachten we mee tot na de 13 weken echo en de uitslag van de NIPT. Achteraf ben ik blij dat we het vast verteld hebben, dat maakt alles minder awkward in bepaalde situaties.

Wij hebben gewacht tot na de 13 weken echo. Maar het viel sommige mensen toch wel al op dat ik begon te groeien. Ze durfden er niet naar te vragen gelukkig 😅

Ik heb het direct verteld, na het overlijden van Jules in augustus wisten onze ouders ook dat we voor een 2de wilde gaan. Toen ik mijn positieve test in handen had heb ik hun om 5u s'morgens uit hun bed gebeld 🙈 ik was in shock en ongeloof en moest ff iemand hebben die het ook zag.. (mijn man was onderweg naar zen werk, drekt nadien gebeld). Wij kozen er bewust voor om het aan onze beste vrienden en ouders te zeggen omdat we ni zover zouden staan zonder hun.. Zij zullen er altijd voor ons zijn 🙂

Ik hoop dat je volgende week een goede echo heb en een mooi kloppend hartje kan zien 😊 Wij hebben het al snel bij ons in de familie verteld. Met familie bedoel ik dan ouders, onze broers en de aanhang daarvan. Dat zouden ook diegene zijn geweest die we het zouden vertellen mocht het vroeg mis gaan. Ook omdat we 2 maanden daarvoor het nieuws hadden gekregen dat er uitzaaiingen zijn geconstateerd bij mijn mama dus ook erg onzeker of ze er überhaupt 9 maanden later nog zou zijn. Ze heeft toen de belofte gemaakt er te zijn en dat is nu gelukkig nog steeds het geval zo dicht bij mijn uitgerekende datum 😊 Het is ook maar net waar jij je prettig voelt, snap beide kanten om het wel of niet te vertellen.

Ik heb het ook aan een aantal mensen verteld maar die wisten ook dat ik een terugplaatsing heb gehad. Ik ben altijd open geweest over ons fertiliteitstraject omdat ik er zo beter mee om kan gaan. Iedereen heeft ons altijd gesteund. Ook na de stilgeboorte van Leia en alle onderzoeken en operatie die ik moest ondergaan. Deze zwangerschap wordt heel spannend en ik vind het persoonlijk fijn om daar met dat beperkt groepje mensen over te praten. Iedereen reageerde ook zo enthousiast. Maar goed het is ieder voor zich. Mijn zwangerschap ging ook pas fout bij ruim 24 wkn door een baarmoederscheur en dat kan ook bij een later termijn gebeuren. Dus ik hoef ook niet te wachten na een bepaald termijn dat ik safe zit ofzo. Tenminste zo denk ik erover. Doe vooral wat voor jezelf goed voelt. Niks is goed of fout😘

Ik snap dat heel goed, de mensen om je heen zijn blij en enthousiast en voor ons kan het juist dubbel voelen. Misschien kunnen we pas echt blij zijn als we een gezond kindje in handen hebben. Ik heb het zelf tegen mijn moeder & stiefvader en tegen 2 vriendinnen verteld. 1 van die meiden is ook sterrenmama, en net weer zwanger. Misschien voelt het wel wat prettiger om te vertellen na de echo? Volg je gevoel daarin en wil je het nog even niet met de hele wereld delen, dan doe je dat lekker niet 😊

Ik heb het alleen nog aan een collega verteld zodat er rekening wordt gehouden met eventuele kwaaltjes.. in april heb ik nog een vroege miskraam gehad en daarbij wel een aantal mensen van tevoren verteld dat ik zwanger was. Ik merkte dat ik het heel rot vond om ‘weer’ slecht nieuws te moeten vertellen. Nu ben ik bijna 12 weken zwanger en ik weet nog steeds niet wanneer ik het wil gaan vertellen.. het liefst pas na de 16 weken GUO, maar ik ben bang dat mijn buikje me gaat verraden!

Hoi allemaal, ik sluit me hier aan! Ik ben net 5w3d (geschat) zwanger na ons kindje verloren te hebben afgelopen jaar met 22 weken zwangerschap (niet zwangerschaps gerelateerd). Eerste echo vorige week gehad waarbij een goed dik baarmoederslijmvlies te zien was met een kleine donkere vlek - nog niet duidelijk een vrucht- en dooierzak. De ‘omgeving’ zag er volgens de gynaecoloog heel goed uit. 27 juli echo met 6+6, hopelijk zien we dan een kloppend hartje ❤️

Wat toevallig. Ik ben ook 5+3 en heb gister een vroege echo gehad om te kijken waar het ingenesteld zat. Bij mij zagen ze een vruchtzak en dooierzak en waarschijnlijk ook de foetale pool. Ik heb 28 juli weer een echo om te kijken of het hartje klopt. Ik vind het ook spannend hoor. Vooral omdat ik zo weinig kwaaltjes heb en me daar weer meteen druk om maak.

Ik sluit mij ook graag hier aan. Na het verlies van onze sterrendochter met 33 weken nu weer 8+6 zwanger. Wij hebben het onze ouders en een gedeelte van onze broers en zussen verteld. De rest moeten we het nog vertellen. Voor de rest houden we het nog even geheim tot de 20 weken echo. Ik vind het allemaal enorm spannend en soms merk ik dat ik het ook probeer weg te stoppen omdat ik bang ben voor weer een "teleurstelling". Fijn dat er hier een groepje is waarin we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Liefs♡

Wat omschrijf je dat goed ! Ook hier herken ik mezelf zo in.... Dat verdriet, gemis, rouw en liefde (voor de aankomende baby) zo naast elkaar kan lopen, maar soms ook zo lijnrecht tegenover elkaar kan staan !! Echt zo bizar.... al die emoties en gevoelens die constant door je hoofd en lijf heengaan !! En wat je ook zo goed zegt... babyshowers en genderreveals, holy shit. Ik vind ze ook lastig hoor !! Het is al een spannende tijd, maar voor jou nu echt even extra spannend. En als je voorbij het termijn bent, voel je je toch wel een beetje "trots". Dat had ik tenminste. Maar dat gevecht met jezelf dat blijft.... we moeten overleven tot we eindelijk onze kersverse baby's mogen vasthouden!! Ik denk aan je sterke mama🙏❤ je kan het!!

Zie deze net op een van mijn favo pagina’s die ik volg. Hebben zo’n mooie gedichtjes, wilde deze even delen 💛

Er verandert zo snel zo veel! Ik kijk erg uit naar de volgende echo. De vorige was dus met ca 4+3, en dan zie je eigenlijk nog niets. De gyn ziet wel wat haha. Kwaaltjes of niet zegt niets!! ❤️❤️ we gaan straks vast mooie hartjes horen. 🙏🏻