De Regenboogjes 🌈

Wat mooi en wat een bijzondere timing! Gefeliciteerd!

Mooie test hoor! En gefeliciteerd! Onzekerheid hou je helaas, dat gaat nooit meer weg, maar vaak komt er langzaamaan wel meer vertrouwen...

Mocht je in het ziekenhuis geen hulp krijgen, vraag dan nu aan je huisarts vast een verwijzing en zoek een psycholoog. De wachttijden kunnen erg oplopen en als je nu al verwacht dan hulp nodig te hebben wil je niet straks nog moeten wachten...

Ik hoop nu weer een beetje bij te zijn, sorry als ik niet op je verhaal gereageerd heb, dat is geen onwil..

Wat naar om te lezen, maar goed dat je toch wat knopen hebt doorgehakt. Het klinkt alsof je ook wel veel op je bordje hebt liggen. Ik had ook al vroeg lichamelijke klachten (waaronder m’n bekken) en moest uiteindelijk met 20 weken al met vervroegd verlof. Ik vond het ook heel lastig naar m’n cliënten, collega’s en thuis toe maar kon uiteindelijk niet anders dan me er aan overgeven. Eerlijk gezegd hielp het ook dat m’n verloskundige, fysio en psycholoog allemaal zeiden dat ik echt minder moest doen. Uiteindelijk heeft het me de rust gebracht die ik nodig had en kon ik werk ook loslaten. Ik hoop dat je ook rust mag krijgen en hopelijk iets minder lichamelijke klachten. Loop je al bij de fysio? Sterkte!

Ja, ik loop al bij de fysio, dat helpt wel hoor, maar ja, dan moet je niet te veel doen. Stal uitmesten bijvoorbeeld is eigenlijk al wel echt te veel, maar mn paard in een vieze stal laten staan wil ik ook niet. Net als met de hond wandelen, ik moet de rondjes al wat inkorten, maar dat voelt vervelend naar haar toe. Verder ben ik ZZPer in de paardensport, dus vrij fysiek werk en hoewel ik wel een deel kan overdragen kan dat niet met alles en is niet werken = geen geld. Veel klanten zien nu al op tegen mijn verlof, dus je wil ook niet nu al afzeggen. Voor mij dus een pittig dilemma tussen mijn eigen lijf en verantwoordelijkheidsgevoel. Het scheelt idd wel dat ook de verloskundige en de fysio al zeiden dat ik een stapje terug moest doen en dat ik afgelopen week echt even met mezelf geconfronteerd werd. Daarom dus ook wat knopen doorgehakt. Nog 7 weken tot mn verlof met 34 weken....

Wat ingewikkeld. Ik heb inderdaad de luxe gehad dat ik de ziektewet in kon. Veel sterkte met alle afwegingen en dilemma’s!

Spannend.. Ik moet donderdag met 11 weken naar het ziekenhuis naar de afdeling prenatale diagnostiek. Ik krijg daar eerst een echo en dan gaan we het een en ander bespreken over de 13 en 20 weken echo. Laatste keer dat we daar waren was het met slecht nieuws.. Ik vind het echt ontzettend spannend omdat er op de plek zelf ook een soort emotionele lading zit..

Awh lieverd! Het komt wel goed ❤❤ we gaan van het positieve uit.

Zeker spannend! Maar het gaat vast goed komen! Tijdens onze 13 weken echo sprak ik ook mijn spanning uit en toen gaven ze aan dat ze dat heel goed begrepen en dat ze je er echt bij willen helpen dat je je zo prettig mogelijk voelt. Geef eventueel ook bij het melden bij de balie meteen aan dat je spanning hebt en zodra je bij je arts bent ook. Echt, ze snappen het en zullen alles doen om je te helpen ontspannen. Wat voor mij persoonlijk nog heel goed hielp was om kort voor dat soort afspraken nog een pretecho te doen, dan had ik mn kindje weer even gezien en dat haalde wat van de spanning/lading eraf.

Het is niet leuk, maar wel heel normaal. Die plek zal altijd een bepaalde lading hebben. Ik ga je niet zeggen dat het goed komt, want dat weet ik helaas niet. Laat het gevoel toe en praat er over. Bij mij komen ook de tranen bij elke echo. Maar het maakt niet uit, het is elke keer een stapje dichterbij. Mocht het je teveel worden kan je altijd vragen of je terecht kan bij maatschappelijk werk of bij een medisch psycholoog. Sterkte donderdag!

Thanks voor de positieve woorden meiden! 💖 Ik heb vanmiddag mn maatschappelijk werker weer een berichtje gestuurd. We zijn nu zo'n half jaar niet geweest, maar zelfs mijn man gaf aan dat hij met een te vol hoofd zit. Ik heb binnenkort eerst even telefonisch contact en hoop dat ik daarna weer langs mag komen. Het blijft allemaal zo ontzettend spannend en ik voel me zo soms schuldig tegenover dit kindje dat ik niet kan genieten.. We proberen van het positieve uit te gaan, eerst donderdag weer "afvinken"..

Dat schuldig voelen heb ik ook heel erg gehad. Mijn psych gaf toen aan dat dat nergens voor nodig was. Je voelt je schuldig omdat je denkt dat je blij moet zijn om zo aan te geven dat het welkom is. Maar juist het feit dat je de behoefte voelt om jezelf te beschermen en moeite hebt onbezorgd te zijn zegt dat je al veel om ook dit kindje geeft en het heel welkom is, anders zou het je immers niks kunnen schelen...

Ja dat herken ik ook heel erg. Het hielp mij om tegen het kindje in m’n buik te zeggen dat mijn verdriet en niet kunnen genieten los van hem staan. Dat zegt niks over de liefde die ik voor hem voel, maar gaat over de angst nog een kindje te verliezen. Goed dat je contact hebt gezocht met maatschappelijk werk. ❤️

Hi lieve dames, ik wilde onze 3d echo van vanmorgen even met jullie delen! Nu de 28 weken voorbij en door deze echo voelt het eindelijk een beetje ‘echt’ allemaal. We hebben een gezichtje bij onze kleine man en ik heb nu eindelijk het gevoel dat hij er over een tijdje echt gaat komen! Hoop dat alles goed gaat met jullie. Sinterklaas kan toch weer een lastige of confronterende tijd zijn voor sterrenouders ❤️

Oh zo mooi 😍 kan me voorstellen dat je een meer echt gevoel daardoor krijgt. Ik heb 8 dec een 3D echo, erg benieuwd!

En een positief bericht van mij. Onze kleine vent is afgelopen maandag geboren! We maken het goed en genieten volop. Ik ben heel blij te voelen hoe onze zoon en dochter er beiden mogen zijn. Wat ben ik dankbaar 🙏🏻 Ik hoop dat het bij jullie ook goed mag gaan en jullie ook allemaal deze rijkdom mogen ervaren ❤️

Gefeliciteerd! Wat fijn dat alles goed gaat!

Oh wow, wij mogen donderdag. Ik ben heel benieuwd of we een beetje mooie beelden krijgen ook...

Jaa wat fijn! Gefeliciteerd met de kleine man en blijf lekker genieten! ❤️