De Regenboogjes 🌈

Ik heb het verborgen weten te houden voor iedereen tot de 13 weken echo. Gewoon wat gegroeid door te veel eten in deze tijd 😅 Naderhand waren er natuurlijk wel mensen die een vermoeden hadden dat ik opnieuw zwanger was, maar eigenlijk durfde niemand er naar te vragen 😅.

Ik heb inmiddels vandaag de 37 weken aangetikt. Nu mag de baby officieel geboren worden 💙 We kunnen niet wachten om hem eindelijk gezond en wel in onze armen te mogen hebben 🥰

Ik droeg wat wijdere kleding, die eerste 13 weken vielen qua buik niet enorm op. De misselijkheid was lastiger verborgen te houden. Wij hebben het na de 1 weken echo gedeeld. En verder, die eerste tijd (en eigenlijk je hele zwangerschap) blijft onzeker. Ik ben nu 30 weken zwanger en nog blijft het spannend. Het vertrouwen groeit wel, maar je weet te goed wat er mis kan gaan. Wat mij door de eerste spannende echo's heen hielp was om steeds vlak voor een spannende medische echo een pretecho te maken, bijvoorbeeld een NUB theorie echo vlak voor de 13 weken echo. Ik had dan mn kleintje weer even gezien, zag dat hij het goed deed en dat maakte dat ik met meer vertrouwen de medische echo's in ging. Verder "dwong" ik mezelf om af en toe wat te kopen voor de kleine. Bewust beseffen dat ik weer zwanger was, want dat besef (en blijdschap) was er heel lang niet hoor.

Ik ben nou 14 weken, maar je ziet nog niet zoveel, zou ook kunnen zijn dat ik net iets teveel heb gegeten 😂

Spannend 😬

Ik denk dat ik niet meer hoef te twijfelen 💙🥰💖

Dat is denk ik ook de beste manier om er mee om te gaan. Stay positive! (Letterlijk en figuurlijk 😊) Hoe moeilijk het soms ook is.

Wauw wat een mooie oploop!!!

Wow wat een mooie duidelijke oploop!

Ziet er zeker goed uit 😊

Wat fijn! 🥰

Gefeliciteerd aan de nieuwe zwangeren! Ik hoop dat jullie zwangerschappen goed verlopen 🤞

Ik ben mijn tweeling met 20 weken verloren en was ook heel voorzichtig in het begin van mijn nieuwe zwangerschap. Kon het niet geloven en dat duurde tot mijn eerste echo. Als ik mijn nieuwe zwangerschap vergelijk met die van mijn tweeling zoontjes was ik veel meer terughoudend, wilde niet heel vaak over gaan praten or denken. Dat is eigenlijk gebleven totdat ik de 24 weken voorbij was, dan begon ik iets meer bezig te zijn. Na 28 weken was ik echt veel meer relaxt en meer aan het genieten van de zwangerschap. Mijn angst was over een prematuurbevalling want er was niets mis met mijn zoontjes, gewoon veel te vroeg geboren. Mijn meisje is nu bijna 2 weken oud en ik geniet van elke moment met haar. Ik denk nu vaak over hoe het was geweest als ik mijn zoontjes niet was verloren, maar dat is normaal denk ik.

Je ziet er goed uit! Heel veel succes met de laatste loodjes 🥰

Wat een bijzondere foto!

Wat een prachtige foto! Ik herken die terughoudendheid. Onze Saar is ook ‘per ongeluk’ veel te vroeg geboren. Pure pech. Nu ben ik 25 weken en viel er echt een last van m’n schouders bij levensvatbaarheid. Kan nu ook wel genieten van de kleertjes en spulletjes die ik allemaal moet kopen etc.

Wat heftig. Had de afwijking even opgezocht, had er nog nooit van gehoord. Lijkt me ook heel heftig om mee te maken. Ons zoontje is met 23 weken en 3 dagen geboren op 12 september, met ook een afwijking, het ffu syndroom (skeletafwijking). Lees dus ook nog stil mee, snap je angst helemaal. Wij hopen ooit op een nieuw wonder. Wou je toch even laten weten, dat er waarschijnlijk meer mensen mee lezen die ook een kindje hebben verloren met een bijzondere/niet veel voorkomende afwijking. Maar voor nu veel geluk!🍀

Dankjewel 🥰

Wat lief. Bedankt voor je lieve woorden Veer. Verschrikkelijke afwijking he 🥺 Het doet me zo’n pijn om te zien, maar het geeft mij wel het gevoel dat we de juiste keuze hebben gemaakt. Hij was niet gelukkig geworden in deze harde wereld tegenwoordig, en wij daardoor ook niet. Hebben jullie aanvullend onderzoek laten doen of het erfelijk is? Bij ons was die kans gelukkig heel heel klein. Dus waarschijnlijk gewoon hele botte pech. Maar dat maakt deze zwangerschap er niet minder spannend door. Hopelijk voor jullie ook weer een nieuw wondertje wanneer jullie er aan toe zijn 💙

Ja heel verschrikkelijk en vind het persoonlijk jammer dat er altijd zo weinig over bekend is/weinig over geschreven word. Wel was ik blij dat het een afwijking was die aan de buitenkant zichtbaar was, dat je toch het gevoel had dat je de juiste keuze had gemaakt.. We hebben ons bloed en zijn navelstreng laten onderzoeken, maar wachten nog op de uitslag. Ze verwachten dat er niks uit komt, is eigenlijk altijd pech bij deze afwijking. Maar willen graag alles uitsluiten. We hopen dat we (binnenkort) nog een gezond wonder mogen krijgen. Gelukkig hebben we al een gezond dochtertje van 20 maand. Voor haar was het met een broertje met deze afwijking ook niet makkelijker/leuker op geworden.