Geboorte sterre kindje gedeeld op social media??

Hi, Ik heb het wel gedaan en ben normaal ook niet zo'n deler. Vooral om de 1e rede die jij noemt, een soort "bestaansrecht" van mijn kindje. Ik twijfelde ook wel of het niet te veel een roep om aandacht was maar andere mensen delen vaak dingen die ik persoonlijk niet zou delen. Ik vond ook dat de situatie misschien wel even aandacht verdiende ofzo, wat je inderdaad zegt, het eerlijke geluid.

Hi, Al je punten heb ik over nagedacht maar nog een aanvulling: op social media heb je ook de kennissen/bekende die wat verder staan die het misschien niet alles weten en door het te plaatsen zorg je ervoor dat je de pijnlijke vraag “hoe is het met je kleine” niet krijgt. Ik had kennissen die wel wisten dat ik zwanger was maar niet dat het mis is gegaan

Hier heb ik het niet gedaan en vind dat soms nog wel lastig. Ons kleine sterrenmeisje is een onderdeel van ons en het lijkt nu alsof er niet over gesproken mag worden maar aan de andere kant zit ik ook niet te wachten op alle berichtjes van zogenaamde vrienden met nog net niet automatisch getypte “veel sterkte”.

Ik heb het wel gedaan! En ook vrij uitgebreid. In mijn werkleven is een van mijn kernwaardes altijd transparantie/open & kwetsbaarheid geweest. Dus het voelde logisch mensen een kijkje te geven in mijn proces. Het hielp mij enorm om mensen die verder weg stonden weer te zien en niet te “hoeven inlichten”. Veel wisten het namelijk door mijn posts al. En ik was en ben ook gewoon heel trots op ons meisje en mezelf voor de weg die ik tot dusver heb afgelegd 🌺 Maar geen one size fits all! Doe wat goed voelt en check bij jezelf in wat je intentie is. Bij mij was dat ook doorbreken van taboes/openheid creëeren en stond versteld van de enorme herkenning die ik bij veel vrouwen terug kreeg. ❤️

Hee, Ik had een zwangerschapsaankondiging middels een foto op Instagram gedaan. Dus het voelde een beetje gek om daarna niks te doen. Ook kreeg ik nog een bericht van iemand om te feliciteren met de zwangerschap, terwijl wij toen al wisten dat het mis ging. Dus vervolgens besloten toch ook een foto te plaatsen om te laten weten dat ons kind was overleden. Hierop heb ik trouwens veel reacties gehad. Nog allemaal mensen die appten, kaartjes stuurden, zelfs bloemen. Dus achteraf gezien wel blij dat ik het heb gedaan :)

Wij hebben de geboorte ook aangekondigd met een foto van de hand en voetafdrukjes. Kregen de gehele zwangerschap vragen hoe het ging omdat ik zelf 20 jaar was, nog naar school ging en het door de pil heen was. Het delen heeft ervoor gezorgd dat mensen niet meer zo om ons heen hingen en wij een beetje tot rust konden komen en konden rouwen. Wel de steun van de omgeving natuurlijk. Het fijne is dat je veel mensen in 1 keer kan bereiken zonder deze allemaal persoonlijk te moeten vertellen. Helaas had mijn schoonmoeder al voor ons op Facebook gezet dat haar kleinkind stilgeboren was, wat best balen was. Hierdoor voelden wij ons ook erg gepushed om het te delen. Mocht zij het niet hebben gedaan hadden wij een paar dagen gewacht om het te vertellen.

Hee ik heb het wel op facebook gedeeld omdat ik 2 dagen voor de bevalling nog een foto van mijn 20 weken buik geplaatst had. Ik vond het heel fijn dat ik het erop gezet had omdat nu iedereen het wist en de ongemakkelijke vragen van hoe gaat het met de zwangerschap niet gesteld werden. Nu vroegen mensen juist meer van hoe is nu met jullie en begrepen mensen het ook als we het er niet over wilden hebben

Ik deelde toen en nu nog soms ook omdat ik vind dat mensen hier over moeten weten, wat de impact is en dat dit ook bij het leven hoort. En dit is mijn leven, dus dit hoort bij mij en dat ga ik niet verstoppen voor mensen omdat het misschien ingewikkeld is voor hen.

Wij hebben het wel gedaan. Het is voor ons geen taboe en op deze manier voorkwam ik het ongemakkelijke momenten als ik iemand op straat tegen zou komen en de vraag zou krijgen: huh je was toch zwanger? Daarnaast hebben we heel veel kaarten en bloemen gehad en vonden dit erg steunend. Daarnaast is toch ook ons kindje geboren en zijn we trots op hem.