Geboortekaartje

Dat kan ik wel begrijpen hoor! Ik heb na zijn overlijden meteen gezegd dat ik niet wilde dat een volgend kindje het verdriet om zijn/haar broer mocht voelen of het gevoel mocht krijgen niet te kunnen tippen aan Jaxx. Wij hebben daarom ook best een tijdje gewacht met opnieuw zwanger worden. Ik zou het verschrikkelijk vinden als een kindje die druk zou ervaren!

Up's en downs. Ik sta onder controle in het AMC. Dat geeft me veel rust en zekerheid. Ik moet zeggen dat ik me vanaf het begin van de zwangerschap veel zekerder heb gevoeld dan bij Jaxx. Bij Jaxx had ik ergens het gevoel dat er iets niet in orde was, maar ik kon de vinger er maar niet op leggen. Tot de 20 weken echo. Nu heb ik moeite om in mezelf en in m'n lichaam te vertrouwen. "Is m'n intuïtie echt wel in orde? Er kan nog zo veel meer misgaan..." Ik ben denk ik pas echt gerust als ik straks thuis kom met onze kleine en we een paar weken hebben mogen genieten en wennen.

Snap ik heel goed! Ik zal ook geen rust ervaren tot ze gezond en wel bij me ligt (of hij maar voor het gemak heb ik het nog even over een volgende dichten;) dat verlangen naar een dochter is toch echt aangewakkerd namelijk) Was de hartafwijking van jaxx al eerder of direct bekend? Of niet gezien bij 20 weken?

Ja dat snap ik! Wij houden het een verassing, maar ik heb mezelf altijd als een jongens mama gezien 🙈 ach als het kindje maar gelukkig en gezond is! Ja met de 20 weken echo zagen ze iets afwijken aan zijn aorta. De volgende ochtend zaten we meteen in het AMC. Daar bleek dat de aorta en longslagader niet gesplitst waren. Dit was operabel en hij zou een goede kwaliteit van leven hebben. Maar elke volgende echo werd het toch iets moeilijker en ingewikkelder. Met 32 weken vertelde de cardioloog dat ze moest vertellen dat het een scenario was dat de chirurg zou zeggen dat hij toch niet kon opereren, maar zo zag het er niet uit volgens haar. Het lastige was dat ze pas na de geboorte konden zien hoe zijn hart echt functioneerde. In eerste instantie wilde de chirurg het doen, maar een paar dagen later ging Jaxx zo hard achteruit dat de chirurg zijn beslissing wilde herzien en uiteindelijk besloot het niet aan te durven. Ze hebben toen zelf second opinions aangevraagd bij collega's, maar die durfden het ook niet aan. Na 3 weken ziekenhuis, zijn we naar huis gegaan. Daar hebben we 3 weken heel intens genoten en geleefd als gezinnetje. Even hebben we mogen proeven, van dat wat had moeten zijn. Daar zijn we allebei onwijs dankbaar voor ❤️

Hallo mama van Nola. Ik zit helemaal in jou vlogs over jullie Nola . Wat een heftige gebeurtenis. Het is je ergste nachtmerrie om je kindje te verliezen😭 helaas weet ik ook hoe het voelt. Het is zo oneerlijk . En vooral omdat onze kindjes al zo ver waren. Onze zoon is met 36 weken stil geboren. Ik wens jullie heel veel sterkte 💖🌠🙏😘 en wat een prachtige kaart hebben jullie voor Nola 💕

Dank je wel ❤️ ja helaas weet je pas hoe het is als je het zelf meemaakt... Dit had ik echt niet voor mogelijk kunnen houden. Dit gevoel, deze pijn en het verdriet 😘

Nola is ook nog 10 dagen bij ons geweest. Ze hield nog even vol toen de beademing stopte;) al was het aftakelings proces van m'n lekkere spekkie wel verschrikkelijk om te zien. Ze woog nog maar 3 kilo toen ze uiteindelijk overleed.

Zo moeilijk om ze te zien lijden hè 😞 Wat een sterke kanjer was het! 💪🏻 Daar mag en moet je met recht trots op zijn! ❤️ Waar kan ik trouwens je blogs vinden? Ben nu ook wel benieuwd geworden 🙈

Precies die woorden. We zullen er nooit overheen komen we moeten er mee leren leven 😭 Lamairo is op 21 mei 2019 stil geboren. Maar het voelt nog steeds alsof het gister is gebeurd. Maar ik heb nooit echt kunnen rouwen omdat ik door moet voor mijn andere kindjes. Durf je een volgende zwangerschap aan ? Ik wou eigenlijk meteen alweer zwanger worden en dat gebeurde ook wel naar 7 maanden maar dat is met 13 weken in een miskraam geëindigd. Nu weer zwanger mogen worden 🙏🙏 en tot nu toe gaat alles goed. Ik ga ook voor meerdere controles naar Maastricht het follow up traject .. ❤❤

De cadeau's die jullie wel hebben gekregen voor Nola zijn echt tof en klinkt inderdaad alsof ze dit met liefde hebben uitgezocht. En je weet wat ze zeggen he, een brutaal mens heeft de halve wereld dus goed dat je haar in de juiste richting hebt gestuurd betreft de herdenkingskist. Snap dat je graag ook mooie cadeau's had gehad ipv elke keer maar die bloemen 🤪 vind het helemaal niet ondankbaar maar denk dat mensen niet weten wat ze moeten dus sturen ze maar bloemen (ben bang dat ik hetzelfde had gedaan).

Ja ik heb 2 weken geleden een stel (die we zelf niet kennen maar via een goeie vriend) droogbloemen gestuurd, hun 17 maanden oude dochter was overleden. Een fles wijn uit haar geboorte jaar om over een paar jaar op te drinken als herinnering, dat zou ook een goed cadeau zijn ipv bloemen... En verder alles.met haar naam erop is een goed cadeau. Heb ook 2 zelfgemaakte armbandjes gekregen, hele simpele van kralen met haar naam (per post) daar werd ik zo blij van. Was ook nog eens van mensen die ik niet eens persoonlijk ken maar van schoonfamilje van m'n zus. Misschien ga ik wel eens aan vriendinnen vragen, of ze niets voor Nola hadden uitgezocht

www.hartvolliefde.nl Ik zit er nog middenin hoor, heb zeker nog genoeg om over te schrijven voor 1 of 2 weken ;) En dan... Dan zie ik wel of ik even ben uitgeschreven erover :) Wil er ook nog wel een schrijven over galgenhumor. Omdat mensen ook niet moeten denken dat ze nooit meer een grap mogen maken. Alleen is mijn humor op dit moment gewoon erg duister, maar ja, je moet iets om het soms even wat lichter te laten worden ;)

Ik ga gauw eens lezen! Haha daar ben ik ook een kei in! Heerlijk om op die manier je gal te spugen! ❤️

Dat van de wijn is een heel goed idee, dat mag dan best een hele dure zijn 🤪 apart eigenlijk dat de mensen die verder van jullie afstaan wel cadeautjes opsturen. Misschien heeft de naaste familie het er zelf ook heel moeilijk mee of is het te confronterend 🤷‍♀️ je vriendinnen zouden je vriendinnen niet zijn als je dat niet bespreekbaar kunt maken toch?! Wat betreft de donatie die jij 'vraagt' voor het Ronald Macdonald huis vind ik zo'n mooie gedachte. Daar doe ik graag aan mee! Ondanks dat ik jullie niet ken stort ik graag een bijdrage omdat al die vrijwilligers zo onwijs goed voor jullie hebben gezorgd zodat jullie dicht bij Nola konden blijven 🤗

Wat onwijs lief!! Dank je wel!! Ja ik zat nog te denken over die wijn... Als je iemand een goeie fles wijn heeft uit het geboorte jaar en dan met een kaartje erbij dat hij over 5 jaar op zijn best is dus dat je graag over 5 jaar sowieso samenkomt om hem samen op te drinken en op het overleden kind te proosten... Nahhh je zou me kunnen opvegen;)

Wat schrijf je mooi! Heb niet de ervaring die jullie hier hebben “alleen” een miskraam gehad, maar ik kon niet stoppen met lezen. Weet verder ook niet wat te zeggen, maar je verhaal heeft me heel erg geraakt en dat wilde ik je toch graag laten weten

Jullie krijgen Nola er niet mee terug maar dat is het minste wat ik kan doen! Dus vind het ook een beetje gek om te zeggen 'graag gedaan'. Dat is een mooi gebaar om zoiets aan te bieden, daar denkt vast niemand overna. Dat zou toch hartstikke mooi zijn om over 5 jaar met elkaar te proosten. Misschien moet je het jezelf dan maar cadeau doen 😉

Wij hebben dit gebruikt!