Geen woorden voor

Hi 1022, Wat een intens verdriet moeten jullie nu voelen. En helaas weten velen van ons wat je door maakt, waaronder ik. Wij zijn in juni onze zoon verloren. Ik herken je vragen en er gaat zo ontzettend veel door je hoofd. Voor nu kan ik je het advies geven; kleine stapjes. Zorg eerst dat je een mooi afscheid krijgt en “geniet” van de laatste momenten met je zoontje. Maak foto’s, maak een filmpje en houdt hem lekker vast. Ik verwacht dat de nicu jullie ook begeleid in het laatste stukje. De vragen als waarom? Wat als? Waarom zij wel?.. die zijn lastig en zullen nog lang door je hoofd spoken. Mijn huisarts en psych adviseerde om eerst de rouw aan te gaan. Als je wat weken/ maanden verder bent weet je welk trauma er eventueel overblijft en kunnen zij je daarmee helpen. Te snel in therapie kan averechts werken. Nu vooral praten met alle lieve vrienden en familie om je heen… maar vooral ook je partner. Want hij/ zij maakt hetzelfde door dus jullie begrijpen elkaar het beste en hebben steun van elkaar nodig. En dan komt op den duur de vraag wel of jullie het opnieuw willen proberen. Zorg goed voor jezelf en neem alle hulp aan die je aangeboden krijgt. Wanneer je aan lezen toe bent, kijk is naar het boek het rouwt in jou. Prachtig geschreven met ook veel tips. Sterkte 💙 💫

Wat intens verdrietig 💔😪 ik wil je heel veel sterkte toewensen en geniet van alle momenten die je nog samen hebt ❤️❤️❤️❤️🥺🥺

O wat erg en een vreselijke pijn. Onze zoon is met 39 weken geboren, gezonde jongen van ruim 8 pond. Kon na 1.5 dag nog geen meconium poepen, uiteindelijk in het radboud gekomen. Na hier een week te zijn geweest werden we do op vrij nacht gebeld. Hij was ziek en zo ziek dat ze ook niet wisten waaraan. Hij kreeg bloedvergiftiging en een septische schock reactie. We moesten in overleg met de artsen en plots de keuze maken of we de behandeling gingen beëindigen. Neem een plukje haar als je kan, vingerafdrukken, voetafdrukken, maak foto's, veel foto's, film eventueel. Alles wat je niet wil zien, laat je gewoon liggen. Maar beter onaangeroerd in de kast dan achteraf spijt. Ik vind het vreselijkste dat je geen geur op kan slaan. Ik zou hemel en aarde bewegen om nog 1 keer mijn menneke vast te houden, nog 1 keer mijn hoofd tegen de zijne te kunnen houden. Nog 1 keer zijn handje of voetjes vast te kunnen houden. Maar helaas, het leven is hard. We hebben nog 2 zoons meer dus we moeten door. Maar hij is 27 februari geboren en 11 maart gestorven. We zijn deze week voor het eerst bij een psycholoog geweest. Eind aug/september starten we hopelijk met het erfelijkheidsonderzoek. Maar met niks krijg ik hem terug. Maar als ik denk aan de vrijdag en de lijdensweg van Cas dan heb ik er 'vrede' mee. Maar als ik denk aan de 'gezonde' jongen met alleen een darm die niet goed werkt (ziekte van hierschsprung) dan doet het pijn, veel pijn....

Lieve mama, Wat een strijd hebben jullie al gestreden, onmenselijk dit door te maken 💔 heel veel sterkte en onwijs veel kracht jullie kant op. Het voelt denk ik onmogelijk maar probeer die laatste momenten nog met hem te koesteren ❤️ de rest komt straks, stap voor stap. Ik weet niet of jullie er behoefte aan hebben, maar stichting Still maakt foto reportages, van overleden maar ook zieke kindjes. Die foto’s kunnen later zo waardevol zijn (iets waar je hoofd nu niet naar staat)

Hoi Natasja, Jeetje wat heftig zeg 😭 zo recent ook.. NICU is idd erg lief en denkt/helpt ontzettend veel mee. Ja ik dacht idd ook ik ga “meteen” in therapie. Maar misschien is het beter om op me af te laten komen. Dankjewel voor de tip. Ga zeker naar het boek kijken 💙

Jeetje wat een verschrikkelijk verhaal ook weer. Hoe kan dit nou gebeuren hè.. vind het zo onmenselijk en vreselijk zielig voor die kleintjes. Kon ik zijn pijn maar overnemen 😭. Fijn dat jullie wel hulp krijgen.. ook jullie veel sterkte lieve mama 💙🙏🏽

Heel erg bedankt ❤️ vandaag is make a memory langs geweest voor een fotoshoot. Dus dat is wel superfijn. Hebben we (hoop ik) mooie professionele foto’s om naar terug te kijken 🥹

Bedankt, heel veel sterkte vandaag! Doe waar je je goed bij voelt. Blijf praten met elkaar, familie, vrienden etc.

Fijn dat ze al zijn langsgeweest 💙Heel veel sterkte vandaag, ik hoop dat alles zo vredig mogelijk mag verlopen. Ik denk aan jullie!

Ik heb vandaag veel aan dit berichtje moeten denken.. Wat verschrikkelijk verdrietig deze situatie.. Heel veel sterkte 💙 ✨

Wat een nachtmerrie, ik wil Jullie heel veel sterkte wensen in deze intens verdrietig tijd❤️❤️❤️

Lieve mede mama’s, Heel erg bedankt voor jullie lieve, hartverwarmende berichtjes. Doet mij oprecht zo goed! Zo fijn dit forum ben er oprecht dankbaar voor. Het moment ernaar toe was ik enorm van slag en toen hij van de beademing ging was het zo vredig.. we hebben eerst heel lang gebabbeld over de zwangerschap en onze tijd op de NICU. Toen gaf ik aan hoe trots ik op hem was en dat het allemaal oké is. Hij mag rustig gaan en gaat naar een betere plek op de aarde. Ik was bang dat ik hem eng zou vinden maar mijn kind was zo mooi zonder al die gekke slangetjes en geluiden van buisjes. Het deed mij goed en maakte mij kalm hoe vredig hij rustig in slaap viel. Het is altijd mijn wens geweest om mama te worden. Ik ben zó blij en dankbaar dat ik zijn mama mocht zijn voor een maand en dat hij mij liefde heeft laten voelen die ik niet wist dat het bestond. Zal hem enorm missen maar ik voel zijn bestaan in mij. Zo lief weer geholpen door de meiden van de NICU en sommige komen ook naar het afscheid. Dit word natuurlijk een hele zware tijd maar mijn engeltje is het beste wat me ooit is overkomen. ❤️🙏🏽🥰

Wat verschrikkelijk om dit mee te moeten maken. Ik wens jullie onwijs veel sterkte ❤️

Wat lief dat je eventjes reageert. Ik “ken” jou van een topic over jouw mooie dochter en weet nog hoe hartverscheurend het was om dit te lezen/voorstellen 😢 nu weet ik helaas ook zelf hoe het voelt.. dankjewel 🤍

Hallo sterke mama, Wat een verdriet om jullie kleine strijder. Jullie kunnen trots zijn! Wat een intense periode hebben jullie meegemaakt in het ziekenhuis en nu in je vertrouwde omgeving.. heel veel sterkte en kracht ♡ -- Ons zoontje is ook met 24 weken geboren een halfjaar geleden. Na 2, 5week hebben wij ons mannetje, na een ernstige hersenbloeding moeten laten gaan. Het verdriet is zo groot en de liefde zo puur voor je kind. Mis hem elk moment van de dag. Ons werd als advies gegeven om na 3 maanden 'hulp' te zoeken. Samen met mijn partner loop ik nu bij een fijne psycholoog gespecialiseerd in rouw en verlies. Het is vooral fijn dat er erkenning is voor je situatie en dat alles wat je voelt (fysiek en mentaal) oke is en hoort bij rouw en verwerking. Nogmaals veel sterkte.

Hoi mede-mama, Bedankt voor je lieve berichtje 🥰. Ook jullie mogen trots zijn, op jullie kleine vechtertje! De prematuurtjes vechten zo ongelofelijk hard hè.. Ik heb idd ook aangegeven dat ik het fijn zou vinden om met een proffesional te gaan praten over een paar weken. Dat wordt nu al in werking gezet omdat het wel eventjes duurt qua wachttijden enzo.. dus ik ben benieuwd! 🤍❤️