20 Reacties

één jaar geleden

Hee lieve mama, ik denk dat je vooral goed naar je zelf moet luisteren wat jou lichaam aangeeft. Ik deed toen niet waardoor ik heel snel ging werken. En uit eindelijk dus met mega veel "problemen" thuis zat. En daardoor ook veel langer thuis dan dat ik zelf eigenlijk wou. Neem de tijd wat je mee hebt gemaakt is heftig en lichamelijke en fysiek heel zwaar neem de tijd❤️

één jaar geleden

Reactie op Michellepolderman

Hee lieve mama, ik denk dat je vooral goed naar je zelf moet luisteren wat ...
Bedankt voor je lieve berichtje. Hoe snel was dat als ik vragen mag? Ik zelf denk eraan om of 14 of 21 maart weer aan de slag te gaan, ben 2 maart bevallen. Werk vanuit huis dus dat scheelt. En ga wel vragen om langzaam op te starten, niet meteen volle bak.

één jaar geleden

Ik ben binnen 3 weken weer gaan werken.

één jaar geleden

Kijk wat voor jou haalbaar is niks is goed of fout.

één jaar geleden

Ik ben iets meer dan een maand na de bevalling thuis gebleven. Daarna rustig aan wat werk opgepakt, maar begonnen met enkele uurtjes per week. Bij mij zat de kerstvakantie er tussen, dus weer even 2 weken thuis. Daarna weer fulltime aan de slag gegaan. Tot nu toe voelt dat goed, maar ben wel eens ooit onzeker of het de juiste weg was.. was er maar een handboek hè! Sociale uitjes vind ik nog steeds lastig, bang dat mensen erover beginnen. Met de mensen naast me spreek ik wel gewoon af, maar bijvoorbeeld de sportclub of de kroeg in het dorp vind ik nog niet fijn. Maar zoals eerder ook genoemd, doe echt waar je jezelf fijn bij voelt!

één jaar geleden

Reactie op RowS

Ik ben iets meer dan een maand na de bevalling thuis gebleven. Daarna rusti ...
Oh wel fijn dat er een vakantie tussen zat zeg… ik voel me snel zo schuldig naar mijn werkgever. Maar voel nu heel goed aan dat ik nog niet kan gaan werken. Denk dat ik het wel aanvoel wanneer dit wel weer gaat. Was er inderdaad maar een handboek !!! Bedankt voor je berichtje en fijn dat het bij jou goed voelt nu. 🙏

één jaar geleden

Heel veel sterkte ❤️. Ik ben na 2 weken weer gaan werken. Wel rustig aan opgebouwd. Precies een maand na de afbreking was ik weer ongesteld.

één jaar geleden

Reactie op Framblijtje

Heel veel sterkte ❤️. Ik ben na 2 weken weer gaan werken. Wel rustig aan op ...
Bedankt voor je reactie. Heel fijn om te horen hoe het bij andere is gelopen. Moet uiteraard doen wat voor mij goed voelt, maar is wel fijn om wat ervaringen te lezen. Fijn dat je ook zo snel weer ongesteld bent geworden zeg. Ik heb nu nog wel bloedverlies, is een week geleden dat ik ben bevallen. Dat is wel normaal lijkt me. Meestal duurt dat wel 2 weken gaven ze aan. Hoe was dat bij jullie?

één jaar geleden

Reactie op DaniD

Bedankt voor je reactie. Heel fijn om te horen hoe het bij andere is gelope ...
Heb dit helaas 2 keer meegemaakt. Eerste keer was het bloeden na 2 weken gestopt. Tweede keer had ik nog een placentarest dus dit heeft langer geduurd en ben ik uiteindelijk geopereerd

één jaar geleden

Reactie op Framblijtje

Heb dit helaas 2 keer meegemaakt. Eerste keer was het bloeden na 2 weken ge ...
Oh jeetje wat heftig!!! 2 keer een afbreuk met een afwijking? Snap trouwens als dit te persoonlijk is. Wisten ze toen meteen al dat er resten zaten of kwam je daar pas heel laat achter?

één jaar geleden

Hoi danid.. ik huil bij je berichtje. Wij zijn ons zoontje vier weken geleden verloren met 14+4. Wij hebben er niet naar toe kunnen leven. Ik had een leeg vruchtzakje door een vanishing twin en kreeg na 2 weken bloeden en stolsels verliezen ineens weeën. En savonds werd dit erger en is uiteindelijk het vruchtzakje van onze zoon riff gescheurd. Dit heeft hij niet overleefd. Ik ben vorige week 2 uurtjes even naar het werk geweest. Er zijn. Thee gedronken. Deze week heb ik maandag 2.5 uur gewerkt, gister 3 uurtjes en vandaag ook. Ik heb backup op het werk en kan weg als ik wil. Ben niks verplicht en ze leven allemaal onwijs mee. Afgelopen jaar heb ik twee missed abortions gehad dus ze waren sowieso al heel erg betrokken bij ons verloop. Ik snap helemaal wat je bedoeld met je vraag hoe andere het doen. Er is geen richtlijn met hoe je hier mee om moet gaan. Ben zelf best wel een control freak en wil graag plannen. Ik leer nu op de harde manier het los te laten. Laatst wou ik na een drukke ochtend bezoek ect in me eentje boodschappen gaan doen en kreeg ik een soort van paniek aanval in de supermarkt. Het lichaam gaf gewoon aan dat die er niet van gediend was. Ik kan slecht tegen prikkels en veel dingen die je tegen gaat komen zijn een “ trigger “ van verdriet. Dat is ook per persoon verschillend hoe je hier mee om kan gaan. Vermoeidheid, hoofdpijn, opvliegers. Zijn de drie hoofd dingen die nog steeds veel aanwezig zijn: combi van spanning en herstel denk ik. Ik kan nog eindeloos door typen maar hoop je hier al iets inzicht in kan geven. Ik wil je in iedergeval heel veel virtuele knuffels toesturen en neem echt je tijd. Ga niet overhaasten.. stapje bij stapje opbouwen. Jou verlies met 14 weken is niet minder dan dat van een ander 💖🌈

één jaar geleden

Reactie op Doorenroosje4

Hoi danid.. ik huil bij je berichtje. Wij zijn ons zoontje vier weken geled ...
Hé lieve mama, gecondoleerd met jullie zoontje… zo verdrietig 😢 echt een traumatische gebeurtenis hè. Maar wat goed dat je rustig aan opstart en alle ruimte krijgt ook daarvoor! 🙏 Zojuist heb ik een gesprek met mijn teamleider gehad en dat voelt als een mega opluchting. Ik was alsmaar bezig met een datum die ik haar moest geven om weer te starten. Nu zei ze zelf tegen me “meid je kan nu nog niet weten wanneer je ready bent, dat voel je als het zover is”. Nu dus afgesproken dat ze het bij mij legt en iedere week gewoon even belt om in te checken en me even te spreken over hoe het gaat. Dat voelt zo goed. Ben ze dankbaar dat ik de tijd krijg om dit te verwerken. ✨ Dat overprikkeld raken herken ik heeel erg! Heb al een paar keer gehad dat mensen me in de supermarkt te veel werden. Ik word vooral duizelig als ik dan teveel doe. Als ik dat voel dan zorg ik dat ik zsm naar m’n bankje kan. Hoofdpijn en vermoeidheid is naast m’n prikkelbaren darm ook zeker aanwezig … heb een chronisch darmaadoening en deze gaan niet lekker op dit hele proces. Dus naast herstel ook veel buikpijn helaas … Normaal ben ik echt een controlefreak die constant wat om handen moet hebben. Nu kan ik dus heeeel goed niks doen, en gaat de tijd super snel. Ben hier heel blij mee want had verwacht dat ik me snel zou gaan vervelen of heel depri zou worden.. maar merk aan alles dat ik de rust en tijd gewoon echt nodig heb. Voor nu dus echt nog even rustig aan en probeer op mijn gevoel af te gaan, dat is nu het belangrijkste. Heel veel virtuele knuffels terug en als je ooit wilt kletsen mag je altijd een berichtje sturen. 🤍

één jaar geleden

Reactie op DaniD

Hé lieve mama, gecondoleerd met jullie zoontje… zo verdrietig 😢 echt een t ...
Zeer vergelijkbare situatie dus. Super fijn dat gesprek met je teamleider! Dat geeft idd onwijs veel rust. Ik had dat bij mijn vorige miskramen ook.. focussen op een specifieke datum en dan weer vol aan de bak. Het werkt idd niet zo. En het is super fijn dat je een werkgever hebt die volledig met jou gevoel mee gaat.. waardoor je echt het gevoel hebt dat ze met je meeleven! En al kom je op het moment dat je denkt.. wil het proberen. Ga eerst gewoon eens even rond lopen op het werk, koffie drinken, even bij je collega’s zitten ect. Vooral die verplichtingen niet hebben is idd echt super fijn nu! Wat je ook zegt over helemaal niks kunnen doen.. zo fijn hè! Ik vond, vind dat ook nog heerlijk. Vooral de eerste twee weken was gewoon liggen.. tv kijken, rusten. Je zit nog zo in je rush van alles wat er gebeurd is. Ja duizelig worden is ook heel herkenbaar! Dat prikkelbare darm is ook herkenbaar.. veel stress is onrustige ontlasting, Wat hebben jullie gedaan met betrekking tot jullie zoontje en het afscheid/begraven? 🌸🌈 Voor jou het zelfde.. voelt altijd prettig om met iemand te spreken die volledig herkent waar je in zit.

één jaar geleden

Reactie op Doorenroosje4

Zeer vergelijkbare situatie dus. Super fijn dat gesprek met je teamleider! ...
Ja wauw super herkenbaar, bizar. Wel fijn om te lezen dat iemand in een soortgelijke situatie zit en het ook zo ervaart. Precies wat je zegt echt in een rush geleefd. Voelt echt alsof we de afgelopen 3 weken op automatische piloot hebben geacteerd en nu ben ik pas weer een beetje aan het landen. Dus die tijd ervoor nemen is zoooo belangrijk! Inderdaad lekker tv kijken, boodschapje doen, beetje kletsen met vriendinnen en verder rustig aan. Wij hebben onze zoon Jules in het ziekenhuis achtergelaten en ervoor gekozen om hem te laten cremeren. Het as van hem wordt door het crematorium uitgestrooid. Wij hadden zo’n fijn afscheid na de bevalling dat dit voor ons goed voelde. Hadden ook niet echt een gevoel voor het as in huis te hebben zelf. Maar dat is natuurlijk heel erg persoonlijk!

één jaar geleden

Reactie op DaniD

Ja wauw super herkenbaar, bizar. Wel fijn om te lezen dat iemand in een soo ...
Dat idd.. kleine dingetjes voor jezelf doen. Zo fijn. Kan ook echt een uur over de was doen en dit rustig netjes opvouwen en inruimen en ondertussen beetje aanmodderen. Wat bijzonder zeg. En fijn dat het ziekenhuis jullie zo goed begeleid hebben. Super waardevol zo’n goed gevoel 🌸 Kan ik me wel voorstellen hoor!

één jaar geleden

Reactie op Doorenroosje4

Dat idd.. kleine dingetjes voor jezelf doen. Zo fijn. Kan ook echt een uur ...
Ja precies, vind ik ook heerlijk. Rustig aan het huishouden op orde houden. Lekker mezelf goed verzorgen en wat bakken en kokkerellen. Werkt voor mij echt therapeutisch. Hoe hebben jullie afscheid genomen van riff?

één jaar geleden

Reactie op DaniD

Ja precies, vind ik ook heerlijk. Rustig aan het huishouden op orde houden. ...
Ja precies dat haha! Kan soms die rust en alles zonder klok zo waarderen. Ik ben thuis bevallen van riff. De verloskundige kwam pas na de tijd. Zij heeft ons de water methode uitgelegd en daar hebben we hem mogen bewaren 4-5 dagen. Uiteindelijk zijn wij naar de intratuin geweest en hebben een grote planten pot en boompje gekocht waar wij hem begraven hebben. Hij staat dus bij ons in de tuin en zou worden opgelost door de wortelen van de boom. Het is allemaal zo vanzelf gegaan.. voor ons heel fijn. Zo onze eigen tijd en vrijheid hierin gehad.

één jaar geleden

Ik herken me zo in jullie verhalen, dankjewel daarvoor! Fijn dat we elkaar kunnen helpen en steunen in deze zware tijd! Qua tijd en werk: ik vond de gedachten dat ik er een bepaalde datum echt weer ‘fit’ moest zijn ook stress opleveren. Gelukkig was mijn werkgever hierin erg meegaand. Hoe kijken jullie na de stilgeboorte naar je kinderwens? Nog niet mee bezig of juist wel? Ik merk dat onze wens echt nog groter is geworden.. een maand lijkt zo lang te duren.

één jaar geleden

Reactie op DaniD

Oh jeetje wat heftig!!! 2 keer een afbreuk met een afwijking? Snap trouwens ...
Ja twee keer afwijking. Ze wisten het niet meteen, bleef bloeden en bij controle echo zagen ze het

één jaar geleden

Wat super verdrietig, sterkte ❤️ Ik ben 31 oktober onze kleine Skye spontaan verloren met 14 weken zwangerschap. Mijn “miskraam” kwam zo uit het niets op gang. Ik heb het als heel intens ervaren. Fysiek moest ik 2 weken plat rusten vanwege extreem bloedverlies. Geestelijk hielp de fysieke pijn toen het mis ging mij erg om het plekje te geven. We hebben de kleine begraven en ik heb een week op de raarste momenten huilbuien gehad. Daarna kon ik het al vrij gauw een plekje geven. Mijn kinderwens is nog heel sterk aanwezig en wij zijn het dus heel snel weer gaan proberen. Helaas werkte mijn lijf de eerste maanden niet mee en had ik vaak voor de menstruatie schijn zwanger symptomen.