Hoe gaat het met jullie?

Bij mij heeft dit wel een jaar geduurt. En elke keer dat ik weer een beetje lol kon maken voelde ik me schuldig. Ik heb EMDR therapie gehad wat mij enorm heeft geholpen. Na het verlies van onze zoon wilde ik zo graag weer een gezond kindje en wilde ik direct weer zwanger worden... Nu ben ik inmiddels 5 weken zwanger maar constant bang dat het weer mis gaat. Nu nog 2 weken wachten op de allereerste echo.

Bij mij ging het na acupunctuur veel beter en samen met EMDR therapie. Vooral door acupunctuur voelde ik me na een aantal keer echt opeens meer mezelf, meer rust. Nu is het een jaar geleden en ben ik 24 weken zwanger. Ik heb nog steeds gesprekken met een psycholoog, wat ik erg fijn vind. Het blijft lastig en deze zwangerschap gaat helemaal goed, maar ik ben me zeer bewust dat het nog ten alle tijden fout kan gaan (ook al is er geen aanleiding). Het is gewoon anders nu, en dat is ok.

Oh en over een nieuwe zwangerschap: na 4 maanden was ik opnieuw zwanger en na 10 weken is het hartje gestopt met kloppen. Ik wilde er graag klaar voor zijn maar voelde me mentaal echt nog niet goed genoeg. Ik geloof oprecht dat stress hier een grote factor inspeelt dus zou echt de tijd voor jezelf nemen, dat het verdriet er mag zijn, dat je vertrouwen weer terugkrijgt en dat een nieuwe zwangerschap echt wel komt. In ons geval was dit iig zo :)

Ik lees graag mee, na 5,5 maand heb ik nog steeds weinig lol, merk dat ik me ook wel echt afsluit voor bepaalde zaken zoals feestjes/borrels. Maar één op één met een vriendin gaat wel goed, maar al die vreugde en blijdschap van anderen en al die kinderen vind ik echt heel zwaar! En wij zijn ook nog niet zwanger, maar het is zo gewenst 🤍 wie weet deze maand… Ik zag deze quote vandaag, vond hem zo toepasselijk.

Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik kan me je angst heel goed indenken.. alles komt vast weer terug. Goede tips, Dankje daar ga ik wat mee doen!

Wat vreselijk dat je 2 x een verlies moest meemaken💔 Wat goed dat EMDR jou ook geholpen heeft. Ik ga de huisarts daar ook om vragen. (Acupunctuur vind ik een beetje eng, iets met naalden vrees 😰)

Moeilijk hè.. alsof de tijd stilstaat en iedereen om je heen doorgaat.. Ik hoop ook zo dat jij snel een positieve test hebt.. zo moeilijk die teleurstellingen.. prachtige quote, wij zijn allemaal Ook gewoon powermama’s

Bij mij heeft dit wel een jaar geduurd, iig voor ik echt dacht: wauw ik heb echt een goede dag. Het was eigenlijk letterlijk na zijn overlijdensdatum. Bij 4/5 maanden weet ik nog goed dat ik met mijn baas belde en snauwde hoe boos ik wel niet was op alles. Daarna kwam weer verdriet, echt verwerking. En opeens was het ‘oké’, kon ik weer lachen. Genoot ik weer. Heb ook lang geen behoefte gehad aan visite of uitjes. Mijn huis was mijn veilige zone. Ik heb ook therapie gehad. Dit heeft me wel inzichten gegeven, ik heb mezelf zolang de schuld gegeven. En vooral dit stukje moest ik los laten.

Ik had 13 maanden na het overlijden van mijn zoontje mijn dochter in handen. Rouw is een proces. Ik ben soms intens verdrietig omdat ik nu al die momenten die ik met mijn dochter heb niet met mijn zoon heb kunnen hebben De scherpe randjes van mijn verdriet zijn wel wat minder nu. En ik heb meer plezier weer in mijn leven.

Hey lieve meiden, @doperwt, wat bijzonder, een soort turning point.. wat vóór therapie heb jij gehad? @jojo, wat mooi om te horen dat je een dochter hebt gekregen ❤️

Echt puur praten, ik moest mijn ei kwijt bij iemand die er ver vanaf stond. EMDR leek ons geen nut hebben voor mij, omdat er niet bepaalde ogenblikken waren die verwerkt moesten worden, maar een gehele periode. Hoe gaat het nu met je?

Hoe vaak heb je acupunctuur gedaan ? Dit lijkt me ook wel wat namelijk

Praten is fijn hè.. ik heb een eigen bedrijf waar ik elke keer dezelfde klanten zie. Ik heb besloten aan iedereen die wil weten wat er was alles te vertellen (Incl emoties) en het lucht me zo op! Vandaag kreeg ik van een klant een glazen hart met haar naam erop.. dat deed me zo goed.. Ik kan dus zeggen dat het ook iets beter gaat. Sommige dagen intens verdriet maar er komen ook betere dagen bij.. ik zit nu wel rond de datum dat ze geboren had moeten worden, en dat vind ik wel erg confronterend..