Ik ben 3 maanden geleden bevallen van ons zoontje die nog geen 20wk was. Na alle pijn, verdriet en angst.. hebben wij besloten er weer voor te gaan!
Wat mij vooral verbaast is hoe hoopvol we zijn, hoe wij er nu al zó naar uitkijken om weer zwanger te zijn en hoe we zo snel al praten over onze toekomstige kinderen en zelfs al namen voor hen hebben 😂 Dit voelt goed en wij hebben besloten om ondanks onze ervaring heel hoopvol er in te stappen en niet angstig te zijn en alles te nemen zoals het komt.
Ik ben zo dankbaar dat ik goed ben hersteld en mn cyclus weer normaal is, dat ik er geen complicaties aan over heb gehouden en dat mijn man en ik gezond zijn. Ik voel me eindelijk meer en meer mezelf en wat voelt dat goed, zeg. Ik dacht even dat het niet meer goed zou komen met mij, met ons..
Ik weet niet zo goed waarom ik dit post. Volgens mij wou ik gewoon mijn gevoelens van mij af schrijven en ergens hoop ik dat iemand die even een moeilijke dag heeft, dit kan lezen en weten dat betere dagen zullen komen 💛
Wat ontzettend fijn te horen dat jullie vol goede moed weer een poging gaan wagen!! Ondanks al het verdriet van het verlies van een kindje, ben ik er toch ook wel van overtuigd dat het ook goede dingen met zich mee brengt. Hopelijk worden jullie spoedig gezegend met een gezond kindje ❤️
Herkenbaar verhaal. Ik ben nu een maand verder en zit weer een stuk beter in m’n vel. Kijken naar de toekomst geeft hoop en zo kan je weer langzaam denken aan een kindje om voor te zorgen