Ik vind het erg moeilijk om met een overleden kindje rond te lopen

Hoi♥️ Ik heb helaas ook een miskraam gehad en ik begrijp jouw gevoelens heel goed. We hadden op woensdag 11 december de slechte echo en m’n lichaam gaf geen signalen dat er iets mis was. Sterker nog, ik kreeg nog andere symptomen erbij nadat het hartje gestopt bleek te zijn. Tot en met zaterdag had ik geen bloedverlies of krampen. We gingen met mn man naar een woonboulevard ter afleiding, maar ik kreeg hartkloppingen. Het leek voor mij alsof er op m’n voorhoofd staat “Ik draag een dood kindje” en iedereen het kon lezen. We liepen snel naar de auto en ik barstte uit in tranen. Soms had ik van die huil momenten en dan liet ik mezelf ook gaan. De zondag erna kreeg ik wel wat bloedverlies en in de avond zette de bloeding en krampen door. Het ging vrij snel en de krampen waren vol te houden. Echter bleek ik bij de controle 1,5 cm restweefsel te hebben. Ik kreeg de pillen mee die ze ook meegeven om een miskraam op te wekken. De pillen hadden nauwelijks effect: ik had geen krampen en amper bloedverlies. Ik had in een van de topics gelezen dat een lid zei dat haar gynaecoloog vrouwenmantelthee had aangeraden (van Jooy verkrijgbaar bij Holland & Barret). Ik dronk 2 kopjes per dag en ik heb ook cupping laten doen. Een paar dagen erna had ik weer controle en alles was schoon. Of iets effect heeft gehad weet ik niet en zo ja welk middel. De gynaecoloog gaf aan dat je lichaam het ook op de een of ander manier alles kan oplossen en opruimen zonder veel bloedverlies (bij restweefsel bedoel ik dan hè) De periode tussen de slechte echo en het wachten op de miskraam vond ik het ergst. Je hebt ongelooflijk veel verdriet, je omgeving begrijpt je niet, je weet niet of je iets van de baby zal herkennen, je weet niet hoeveel bloedverlies je zal hebben en of je veel pijn zal hebben. Die onzekerheid en wachten maakt je gek, MAAR geloof me: Je komt er overheen! Het zal je altijd bijblijven, maar de pijn zal steeds iets minder worden. Op een gegeven moment zag ik alles in als fases en zei ik tegen mezelf: Ik moet door deze fases heen als ik weer zwanger wil worden. Schrijf het van je af hier (ik had zoveel steun in deze topics), hou je niet in om te huilen en zonder je af van mensen die loze zinnen gebruiken. Ik kreeg dingen te horen als: - je gaat er niet dood aan - je bent jong, het zal wel weer lukken - wees blij dat het niet in een later stadium was - je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden Ik heb het allemaal kunnen verwerken (in een maand!) , maar buiten om m’n vriendinnen heb ik echt geen behoefte aan “volwassenen”. Heel veel sterkte..♥️

Ohja nog een toevoeging: Ik had geen goede gevoelens bij de slechte echo en de verloskundige had enorme moeite om het embryo te vinden. Ik en m’n man konden het niet volledig afsluiten en heb een dag erna gebeld dat ik weer een echo wil. Ze zeiden dat het geen meerwaarde had en ik gaf aan dat ik het nodig heb bij m’n afsluiting en dat ik wil dat de echo door iemand anders werd beoordeeld. Zo gezegd, zo gedaan. Alle “wat als...?” zinnen konden we uit ons hoofd zetten en volledig accepteren dat het hartje is gestopt

Heel veel sterkte, dit heb ik ook meegemaakt. Ik had een echo op 6 weken. En vertrok paar weken later op reis. Ze wou de echo inplannen op 12 weken. En daarna zei ze,of wil je nog ene voor je op reis vertrekt? Ik zei ja! Echo gekregen dag voor we op reis vertrokken.. enorme klap dat het hartje gestopt was met kloppen en zelfs het vruchtje al gekrompen was.. Wij vertrokken dag nadien op reis,dus een curretage was ingepland na de reis. Nooit geen bloed verloren. Ik was ook de hele tijd bezig met wat als ze het toch mis heeft.. maar de laatste dag van ons reis ben ik enorm beginnen bloeden. En het vruchtje lag er volledig uit.. dat gaf me ergens wel een geruststelling dat het vanzelf was afgekomen. Van oke het is echt mis.. Ik was op dat moment 10 weken. Achteraf gezien ook heel blij dat ik het op voorhand door de echo wist. Want anders zo plots op reis misgaan,je zou het nogal in je hoofd steken dat het door vliegen of iets kwam.. en wat een paniek zou dat ook geweest zijn.. nuja,ik heb het er ontzettend moeilijk mee gehad ook omwille dat we al 4 jaar bezig waren.. en de wens zo ontzettend groot, dat doet nog al wat met een mens.. Ik heb me zelf opgekrikt dat ik liever had dat het zo vroeg mis ging,dan in een veel later stadium. Ook als het mis is,liever dat het vanzelf afbreekt dan dat je het pas weet bij geboorte. Toch had ik hele slechte periodes ook.. maar nu 1 menstruatie tussen en terug zwanger. En al over de helft kan ik het veel beter een plaats geven. Alhoewel dat ik nu nog steeds heel bang ben dat het toch misgaat op 1 of andere manier.. maar daar sta je machteloos tegen. Ik weet hoe je je voelt. Probeer er positief over te denken.. hopelijk geraak je snel terug zwanger 🙏 Liefs 💐💐💐

Snap het helemaal. 13-12 de slechte echo gehad en ook geen bloedverlies. Uiteindelijk is het vanzelf afgekomen na 3 weken dat het hartje was gestopt met kloppen bij 8.4 weken. Ik had het ook dat ik niet wilde rondlopen met een dood kindje. Ik heb de zaterdag voor de miskraam wel een flink stevige fietstocht gehad en daarna sport massage. Vlak erna begon het bloeden of dat het er iets mee te maken heeft weet ik niet maar het kan is geen kwaad om het te proberen. Praten en huilen helpt echt maar je moet er even doorheen. Verdriet erom zal wel blijven maar de scherpe randjes gaan er vanaf, echt. Ik heb 3 weken als een zombie rondgelopen en toen tegen mezelf gezegd kom op doorgaan en dingen gaan doen die je leuk vindt en bijvoorbeeld klusjes afronden. Dan kon ik daarna echt trots zijn op mezelf dat ik dat toch maar mooi weer had gedaan. Sterkte meid ❤

Ik denk dat ik degene was die het zei over de vrouwenmantelthee. Heb het zelf gebruikt en was na een aantal dagen al “schoon”. Naast je eigen weeën geloof ik dat de thee goed helpt. @ TS: geef het de tijd! Deel je verhaal als je daar behoefte aan hebt! Ik heb met Kerst en O&N een miskraam gehad en moet zeggen dat het nu heel goed met mij gaat doordat ik er veel over heb gepraat en gelezen. Sterkte💋

Bedankt lieve mensen. Zondagavond rond 22 uur oud bloed. Heel weinig, gisterenavond veranderde het een beetje en vanmiddag de langste, zwaarste, heftigste en pijnlijkste half uur van mijn leven gehad. Mijn kindje is er zelf uit gekomen. Ik hoop dat ik schoon ben van binnen. De 29e hebben we een echo om te kijken of alles er uit is en daarna mogen we de kliniek bellen om een afspraak te maken om ons traject te vervolgen. Ik heb ons kindje in een laagje met water in een plastic beker gedaan. Morgen wil ik een mooie plant kopen om hem daarin te ‘begraven’ zodat ik het plantje overal mee naar toe kan nemen. ( in maart gaan we verhuizen). Ik kreeg het niet over mijn hart om het door te spoelen of weg te gooien. ❤️

Sterkte!❤️

Ik heb vandaag te horen gekregen bij mijn eerste echo dat het kindje geen 8+3 weken was maar 6+5 en geen kloppend hartje had. Mijn lichaam heeft het nog niet afgestoten en ben voor de gek gehouden tot een moment waar ik zo naar uit keek. Op dit moment ben ik immens verdrietig en voel ik verlies en is mijn hart gebroken. Dit was mijn eerste zwangerschap en zal getekend Zijn voor de volgende.

Sterkte. Praat er met dierbaren over!