Inleiden volgende zwangerschap na eerdere keizersnee

Wat verschrikkelijk! Gecondoleerd! 💖 Mag ik vragen waar je dochtertje aan is overleden? Mij werd twee weken terug verteld dat ze me dit keer juist niet kunnen inleiden, doordat ik een keizersnede heb gehad 🤔 ik volg even, want ik wil heel graag natuurlijk bevallen.

Dank je wel 😘 Onverklaarbaar, zat thuis op de bank en had ineens heel veel bloedverlies. Verloskundige erbij en Nola haar hartslag was nog maar 60. Met spoed naar het ziekenhuis, algehele narcose en toen kwam ze levenloos ter wereld. 2x gereanimeerd en vervolgens een koelbehandeling en een week op de Nicu. Onverklaarbaar waardoor ze zuurstoftekort heeft gehad. Geen oorzaak gevonden. Domme pech... Teveel hersenschade om een zinvol leven te kunnen leiden. Een volgende zwangerschap zal enorm stressvol zijn (meeste moeders willen bij een volgende al bij 37 weken worden ingeleid.) Omdat ze het niet weten zullen ze me niet meer tot de 40 weken laten doorlopen, voor het geval het wel iets van herhaling zal worden. Maar ook omdat het mentaal voor mij waarschijnlijk niet te doen is. Dus word ik ingeleid alleen dat is risicovoller met een eerdere keizersnee. Maar ja, liever heb ik niet weer een keizersnee... We mogen begin 2021 weer gaan proberen 🤞

Pfffff heftig zeg! Heel veel kracht en sterkte! ❤️ Ik ga toch nog maar eens doorvragen over het inleiden de volgende afspraak, want ik begrijp niet waarom het bij mij niet zou kunnen.

Ik weet dat ze het liever niet doen. Mijn gynaecoloog vertelde dat je bij een vaginale bevalling 1% kans hebt dat de baby in nood komt (zuurstoftekort) en bij een vaginale bevalling na keizersnee 2% omdat de kans wordt vergroot bij inleiden omdat de weeën heftiger zijn en kans dat het litteken in de baarmoeder scheurt.

Ik heb dus nu pas door dat ik in beide topics met jou zit te praten 🙈🤣 goedemorgen! Het was weer een goeie nacht 😉 Ik kan me voorstellen dat het zuurstoftekort verhaal voor jou heel zwaar meeweegt in een volgende bevalling. Daar heb ik gelukkig geen ervaring mee. Mijn baarmoedermond zat verkleefd, hierdoor lukte het ontsluiten niet. Terwijl Jaxx er helemaal klaar voor lag en ik op het eind pers weeën had. Na 18 uur proberen heb ik uiteindelijk een spoed keizersnede gehad. Ze weten niet of het nu weer verkleefd of niet, het is echt 50/50. Ik heb me er maar vast bij neergelegd dat het weer een keizersnede wordt, dan kan het alleen maar meevallen 🙈

🙈🙈

Ik heb een inleiding gehad na een KZ. Door de inleiding kreeg ik bijzonder hevige weeen. Bovendien moest ik heel de tijd gemonitord worden omdat er een risico was voor een scheur aan het litteken en daling hartslag van de baby, wat ik als heel onprettig heb ervaren (ze wilden/konden niet wachten tijdens een wee om de hartslag te horen). Na 27 uur is het alsnog op een spoed keizersnede uitgedraaid. Voor mijn jongste zoontje mocht ik niet kiezen, maar achteraf was ik veel rustiger bij de geplande keizersnede (toen mocht ik mijn zoontje ook meteen bij mij hebben toen ze mij nog verder aan het opereren waren). Ik zou met deze kennis wss voor een geplande kz gaan de 2de keer ook. Op aangeven dat je er tegenop kijkt, kunnen ze je echt heel goed begeleiden en geruststellen en je kan je er beter op voorbereiden. Maar het kan natuurlijk ook gewoon OK gaan...

Hoi hoi! Ik lees de blog die je schrijft, en wat is het heftig wat jullie hebben meegemaakt! Wat een prachtige meid was Nola! En wat een sterke ouders zijn jullie!! Ik heb bij de 1e een zeer traumatische spoedkeizersnede gehad, hierdoor wilde ik eigenlijk geen 2e 😅, maar de wens was er toch wel weer naar een tijdje! Wat was ik blij dat ik weer zwanger was... Tot 't besef kwam dat ik dan dus ook weer moest bevallen... Dat stuk sloeg ik liever over, no way Dat Ik weer zoiets moet doorstaan! Ik heb dit ( mijn man vooral) bij ve gynaecoloog aangegeven, vanaf toen heb ik heel veel steun en gesprekken gehad op het ziekenhuis, veel met maatschappelijk werk gepraat ook. Uiteindelijk is ervoor gekozen om dus een geplande keizersnede te doen om alle stress van een natuurlijke bevalling die waarschijnlijk uit zou gaan lopen op alsnog een spoedkeizersnede te voorkomen. Op de dag van de keizersnede ben ik super opgevangen, mijn man mocht constant bij mij blijven en ook zat er een maatschappelijk werker naast mijn hoofd, die vertelde iedere stap waar ze mee bezig waren, dat was zo fijn! Mijn zoontje heb ik geboren zien worden, en hij werd na controle meteen bij me gelegd, en is ook niet meer bij me weg gegaan, (heel eventjes omdat ik zo lag te trillen, alle spanning kwam eruit) Ik heb de geplande keizersnede als fijn ervaren, er komen niet meer kindjes, wij zijn compleet. En toch blijf ik het gevoel hebben dat ik ergens heb gefaald omdat ik mijn Kids niet op de natuurlijke manier op de wereld heb gezet... Maar dit was de beste keuze, en dat besef ik me ook wel weer... Ik hoop voor jullie dat er volgend jaar een mooie zwangerschap komt, waar je ook van kunt genieten, al zal dat lastig zijn! (ik heb na mijn 1e keizersnede veel gepraat met een psycholoog en ook emdr therapie gehad, dit heeft mij geholpen, ik kon er beter mee omgaan over het waarom... Als is het totaal niet vergelijkbaar met wat er bij jullie is gebeurd) 🍀

Dank je wel! 😘 Nou als je kind dood is na de geboorte maakt het je echt geen zak uit of het een keizersnee was of een normale bevalling;) als het kind het maar overleefd! Emdr wordt lastig bij mij omdat ik juist geen herinnering aan überhaupt een bevalling heb. Dat is het traumatiserende eraan

Ik was nog niet klaar met typen en klikte al op verzenden ;) De kans dat het een geplande keizersnede wordt is ook zeker aanwezig maar ik ben er nu nog niet aan toe om een gewone bevalling los te laten. Misschien ook wel omdat Nola dood is gegaan bij een keizersnee (nu ja, erna) dat het allemaal terug komt als ik daar weer lig. Zou zó graag willen weten hoe een wee voelt... Maar geloof dat er 30% kans is dat het alsnog een spoedkeizersnee wordt als je normaal wil bevallen... Dus dat is ook niet niks 🙄

Ja lastig.. het is echt kiezen tussen 2 kwaden. Niks zal meer gaan zoals normaal 😔 Hoe lang geleden was de bevalling waar je het over hebt? Met monitoring enzo? Geloof dat ze tegenwoordig wel mobiele monitors hebben waarmee je ook kan bewegen en douchen enzo.

Natuurlijk totaal niet te vergelijken, omdat mijn zoontje wel leeft... Ik ben tijdens de keizersnede in shock geraakt, hierdoor heb ik ook geen herinnering aan de bevalling, ook de 2 weken nadien zijn gewoon weg uit mijn geheugen.... Ik heb wel foto's, maar nu, naar ruim 4 jaar heb ik hier jog geen echte emoties bij... Ik zie wel dat ik daar lig, maar ik voel het gewoon niet... Door de emdr heb ik geleerd dat mijn lichaam ervoor heeft gekozen om in shock te raken, heel gek eigenlijk... Ik hoop voor jullie op een natuurlijke bevalling, inclusief de weeën die daarbij horen, (die doen best zeer overigens 😅) en vooral op een broertje of zusje voor Nola wat jullie op mogen zien groeien! En mocht je aan het bevallen zijn ben je in het ziekenhuis, met jou dossier zullen ze wel optijd aangeven dat het een keizersnede gaat worden zodat je je wat voor kunt bereiden... En misschien zelfs heel brutaal van te voren vragen of je de OK mag zien, zodat je dat maar hebt gehad...

Ik bedoelde het niet als leedconcurrentie hoor!;) Ik snap namelijk absoluut je gevoel. Mijn gevoel is namelijk ook dat het me niet gelukt is mijn kind levend op de wereld te krijgen. Daar voel ik me ook schuldig over. Ik vind het dus ook niet gek dat jij die gevoelens ervaart, lijkt me heel logisch. Die gevoelens boeien me nu niet, maar dat is ook omdat niets me nu boeit. Ik denk dat, bij een volgende zwangerschap en bevalling, ik er wel van kan balen dat ik nooit een normale bevalling zal hebben gehad.

Ook mega heftig, en bizar dat je lichaam dat soort dingen kan en doet. Zo van; hell no, shutting down, error!