Intens zwaar en verdrietig

Hoi mama, wat vreselijk dat je dit hebt moeten meemaken en helaas zo herkenbaar 😢 Mijn zoontje is kort na de bevalling (41+3) overleden door meconium aspiratie. Schijnt ook in minder dan 1% van de gevallen voor te komen. Ik weet zo goed hoe jij je nu moet voelen en hoe de komende periode eruit gaat zien. Ik heb moeten accepteren dat het leven, maar ook ik als persoon nooit meer de oude zou worden. Voor mij is het nu twee jaar geleden en ik moet zeggen dat ik de draad weer aardig heb kunnen oppakken maar mijn oudste zoon is elke dag bij me. Mijn regenboog is nu 10 weken oud en mijn liefde voor hem werkt echt helend. Je hebt een lange weg te gaan en ook jij zal hier weer bovenop komen met je kindje altijd in je hart en gedachtes. Heel veel sterkte ❤️‍🩹

Wat ontzettend verdrietig. Ik heb ook die verkeerde loterij gewonnen. Mijn zoon 2 dagen voor inleiding verloren ook door een true knot, een knoop in de navelstreng is hij overleden in mijn buik. Ik ben nu een paar maanden verder dan jij . Het blijft intens verdrietig. Een paar woorden zijn blijven hangen bij mij. Misschien was deze baby alleen voor jou bedoeld in jou buik, te mooi voor deze wereld. Elke traan staat voor de liefde die je hebt voor je baby. Het verdriet blijft en en wordt een leven met dit verdriet. Zulk verdriet zou naar mijn mening niet mogen bestaan. Liefs en sterkte

Dat meen je niet, tot jij het zelfde hebt gehad. Ja ik heb ook de gedachte dat het inderdaad misschien beter is zoals het gegaan is. Want stel ze zou gered kunnen zijn dan was ze nu een kastplantje geweest,of zou ze in een rolstoel hebben gezeten. Ik heb altijd gezegd dat ik dat niet wil of voor kan zorgen. Misschien dat het daarom zo gelopen is hoe verschrikkelijk het ook is. Ik heb 2 kindjes van 11 & 8. En ondanks deze zwangerschap totaal niet gepland was, was het zeker gewenst. En ik vind dit zo lastig voor de toekomst 😢

Wat verschrikkelijk is dat toch. Ik vraag me ook af hoe je dit ooit een plekje kan geven. Wel super fijn tot jullie wens nog is uitgekomen. Ik hoop dat dit in onze toekomst ook gebeuren kan nog. Ook al heb ik nu overal mijn twijfels 😢

Daar heb ik ook over nagedacht. Een paar seconden zonder zuurstof kan al heel veel schade doen. Wat mij hoe triest dan ook troost is als mijn zoontje dan moest gaan, dan maar zo het meest dicht bij mama. Wist je dat je alle kindjes die je hebt gedragen voor altijd bij je draagt wetenschappelijk gezien? Het heet microchimerisme. Je kunt het googlen. Hier haal ik ook troost uit. Deze verloren kinderen houden we anders vast. Als je het fijn vind om zo af en toe te praten sta ik daarvoor open. Zo niet heb ik daar ook alle begrip voor natuurlijk. Liefs, Amy

Heel veel sterkte ❤️✨

Heel veel sterkte, het is niet te bevatten...😪

Hoi lieve mama, Ik feliciteer je toch met haar komst en het feit dat je moeder bent geworden 😘 En helaas tegelijkertijd ook gecondoleerd met het grote verlies. Want dat is het.. Hoe heet jullie dochter als ik vragen mag? Ons zoontje Han is 14-3 geboren en 21-3 overleden door een aangeboren afwijking. Ik vind het ook heel zwaar. Eigenlijk zijn er geen woorden om te omschrijven hoe dit voelt als je het mij vraagt.. 😘😘😘

Onze dochter heet Elin. Nee het is verschrikkelijk en vooral als je het van te voren niet zag aankomen. Hoe oud was jullie zoontje Han?🫶🏼

Allereerst gefeliciteerd en helaas ook gecondoleerd💕 Dit verlies is niet te bevatten. Bij ons is onverwachts bij 38+6 weken ons dochtertje Nola overleden in mijn buik. Op 23-3 is ze geboren. We wachten nog onderzoeken af, maar er was niks tijdens de zwangerschap wat dit had kunnen veroorzaken. Ze was ook prachtig en er was niks aan haar te zien, het was alsof ze gewoon sliep. Dit meemaken is echt verschrikkelijk, nooit de kans gehad om herinneringen met haar te maken en haar alleen via de echo mogen zien bewegen. Het is echt hartverscheurend. Gelukkig komen hier ook mooie dingen door naar voren. De sterke band tussen mijn partner en ik en de steun die we van onze naasten krijgen. Ik hoop dat dit voor jou ook het geval is!

Wat een mooie naam 🙂 Is ze jullie eerste kindje? Han is 1 week oud geworden. Hij is ons derde kindje. Heel verdrietig om onze dochter van 4 en zoontje van 2 dit ook te zien meemaken. Al gaan zij er gelukkig goed mee om. Maar je had het allemaal zo anders gewenst hè.. Wat een verdriet om mee te maken en zo te moeten dragen…

Nee Elin was ook ons 3e kindje ik heb al een zoon van 11 en een dochter van 8. En eigenlijk een totaal ongeplande zwangerschap. Maar uiteindelijk zeer zeker gewenst

Oei ook voor jullie heel veel sterkte. Ja bij mij was tot voor de inleiding nog helemaal niks aan de hand ballonnetje nog geplaatst en pas smorges vroeg kwamen ze er achter dat het hartje gestopt was. Dokters wisten niet wat er aan de hand was. Tot ze geboren werd en zagen tot er een enorme knoop in de navelstreng zat

Lieve mama, Wat ontzettend naar dat jullie hier ook doorheen moeten 💔 dit is iets wat geen andere ouder zou moeten meemaken! De pijn is onbeschrijfelijk en het verdriet & gemis is enorm! Wij zijn onze dochter Amaya afgelopen januari verloren. Na een inleiding op 7 januari is haar hartje op 8 januari gestopt met kloppen met 41+5. Op 10 januari is zij met precies 42 weken geboren. De waarschijnlijke doodsoorzaak is placenta insufficientie, een falende placenta. Wat zo een mooie zwangerschap was zonder complicaties, was dit wel het laatste wat wij hadden verwacht. We kunnen het soms ook nog steeds niet geloven. Je hele leven wordt overhoop gegooid, alle dromen die je had. Ik hoop dat jullie heel veel steun aan elkaar hebben. Ben er voor elkaar, dat hebben jullie hard nodig. Als je ooit wilt praten mag je me altijd een berichtje sturen. Heel veel sterkte ❤️

Het spijt me heel erg voor jou en je man en voor jullie kinderen....wat een schrik voor hun ook zeg, en hun klasgenootjes etc. En mag ik vragen, weet je dan wanneer die knoop ontstaan is? En of dat eerder op een echo gezien had kunnen worden? Ik heb je foto gezien en ze is echt prachtig, ze ziet er heel tevreden en rustig uit. Wat een mooie foto. Veel sterkte voor jullie gezin gewenst

Wat heftig zeg... Kan me voorstellen dat het een enorme emotienele rollercoaster moet zijn voor jullie. Van onverwachts zwanger naar afscheid moeten nemen van jullie dochter. Heel veel sterkte!😘

Agh wat verdrietig. Ons is eind februari echt precies hetzelfde overkomen. Alles was de avond ervoor goed en de ochtend dat ze mijn vliezen zouden breken was het hartje niet te vinden. Wij hebben tot nu toe met al onze kinderen iets met de navelstreng gehad en nu deze afloop. Onvoorstelbaar verdriet. Wij zijn hier nu 7 weken verder en ik moet wel zeggen dat het best goed met ons gaat. Mijn man werkt inmiddels weer en ik mag ook over een maand. Het leven herpakt zich redelijk. Ik omschrijf het aan mensen alsof het verdriet er op dagelijkse basis naast leeft. Ons heeft het echt geholpen om dingen op te pakken en daardoor veel mensen al gauw onder ogen komen. Wij nemen nu ook standaard een klein fotoboekje mee wat we kunnen laten zien als we het erover hebben. Het lijkt erop alsof het vele praten met andere en elkaar ons helpt. Dat gun ik andere ook, maar voor iedereen is dit anders. Wil iedereen hier veel sterkte wensen en hopelijk zijn jullie omgeven door lieve mensen.

Een knoop ontstaat al vroeg in de zwangerschap wanneer ze nog klein zijn. Ze zwemmen dan door een lus heen. Dit kan normaliter geen kwaad. Een navelstreng kan dit hebben. Heel zelden loopt het zo af. En natuurlijk lezen we in dit topic nu 3 voorvallen, maar als je dit zou wegstrepen tegen alle goede uitkomsten.. Op een echo meet je de doorstroming van de vaten van de navelstreng en dat is geen hard weefsel zoals de botten van de baby. Zodoende dat je dit niet echt kan zien op een echo. Heel soms is het mogelijk te zien als de blauwe en rode kleur op een bepaalde manier over elkaar heen stroomt, maar dan nog is dat dan niet met zekerheid te zeggen

Hoe is het ook met je kinderen? Die maken dit heel bewust mee natuurlijk. Wij hebben hier ook schoolgaande kinderen, alleen is bij ons de oudste 8 en de jongste 5.

Ja natuurlijk zeer gewenst! ls je ervoor gaat dan doet het er denk ik niet meer toe of het wel of niet gepland was. Ze is er gewoon gekomen die lieve meid. Echt hartverscheurend om mee te maken. Ook voor je man en andere lieve kinderen 😘