Mijn pijnlijk verhaal

Jeetje meid 😞 alle begrip dat je het zwaar hebt op dit moment.. volkomen logisch. Je kan shit meemaken, en je kan allerlei shit tegelijk meemaken 😵‍💫 Hoop dat je in je omgeving wellicht nog wat andere mensen hebt die je wél kunnen steunen? Eigenlijk hoor je dit niet alleen te doen natuurlijk... hou je sterk, heel veel succes! 🫂🍀

Ik zie op je profiel, sterrenkind met de datum van gisteren? 🙁 Was je toch zwanger? Als je het er over wilt hebben natuurlijk.. 🫂

Jep. Ik was zwanger. Nu doordat het restweefsel van Oktober en zolang heeft ingezeten heb ik vergroeiingen in mijn baarmoeder wat een bedreiging kan zijn voor mijn vruchtbaarheid.. dus nu moet ik een paar sessies doen onder plaatselijke verdoving om het weg te schrapen van de rand. Het stoort me erg dat de eerste gynaecoloog mij hier nog mee wou blijven laten rondlopen en waarschijnlijk pas als het te laat was voor mijn vruchtbaarheid het zien.. ik heb het mentaal zwaar nu omdat ik er alleen voor sta en gewoon ook het vertrouwen in die gynaecoloog… de gynaecoloog van gisteren zei “we hadden je beter gewoon terug naar uw eerste gynaecoloog gestuurd want wij zijn nu een ander zijn shit aan het opruimen” en Ik zit wel met die opmerking eigelijk.. precies of niemand wil me echt helpen en precies of ik heb dit zelf gedaan… kwni kheb het heel zwaar mentaal

Jezus............ onbegrijpelijk dit. Allereerst.. hoe ben je met het idee dat je dus eigenlijk gewoon weer zwanger was? En ik weet niet hoe stevig je in je schoenen staat, als dat niet het geval is nu is dat natuurlijk 200% begrijpelijk!!! Maar anders zou ik persoonlijk, echt een klacht indienen bij beide, zodat ze zien wat de impact is van hun handelen. Of jij er nu direct iets mee opschiet.. misschien niet heel veel maar ze mogen het zeker weten, en wie weet handelen ze een volgende x anders óf de klachten stapelen op. Heb je mensen om je heen die er voor je kunnen zijn? Wens je heel veel sterkte, wees lief voor jezelf en neem je tijd, tis allemaal nog al wat 🫂

Ik besef niet echt dat ik terug zwanger was.. ik wist het nog maar pas ook maar er gebeurt zoveel tegelijk dat het me niet zoveel doet.. ik denk dat mijn klop nog gaat komen als ik alles een plaats begin te geven en ga beginnen beseffen wat er juist allemaal gebeurd is. Vooral nu voel ik me alsof niemand me echt wil helpen omdat de eerste gynaecoloog het opgefuckt heeft.. ik voel me op de moment ook zo alleen dat ik me liefst ff afsluit van alles om wa na te denken ookal is dit niet echt de juiste oplossing want ik ga mezelf hierdoor in een put duwen. Het zijn al zware huilweken geweest en ik denk dat die nog niet voorbij zijn..

Ik snap je helemaal... En soms zijn die fases ook nodig, je afzonderen, om weer op een punt te komen dat je realiseert wat je wilt in je leven. Wat belangrijk voor je is. Een enorme omslag in het leven zijn dit soort dingen 🙁 ik heb me ook heel lang afgezonderd.. misschien wel een paar jaar. Ik hoop dat je ondanks je verdriet en pijn, wel lief kunt zijn voor jezelf.. niemand kan beter voor jou zorgen dan jijzelf. Makkelijk is het alleen niet natuurlijk. Als je eens wilt kletsen, mag je me altijd een berichtje sturen hoor! Things will get better, I know it doesn't feel so right now 🍀😘