Miskraam gehad, en nu?

Wat een nare periode heb je achter de rug, en waar je nu ook nog in zit. Een kindje verliezen doet ontzettend veel pijn, zo ook bij mij in januari. Heb je vrienden familie of iemand anders met wie je je verhaal zou kunnen delen? Mij luchtte dat ontzettend op. Liefs

Wat een ontzettennd nare periode! Ik snap je gevoel helemaal! Wij verloren in oktober ons 1e kindje met 12 weken. Een enorme rolacoaster van emoties, verdriet en zeker jaloezie kwamen er bij mij naar boven. Vriendinnen in mijn omgeving brachten ons het nieuws zwanger te zijn! Dubbele emoties, je wil blij voor ze zijn maar toch stiekem zijn daar dan ook die haat gevoelens. Ik denk dat dit volkomen normaal is en dat was voor ons ook de reden ok door te willen gaan om niet te veel te blijven hangen in die nare periode. Wij zijn nadat mij cyclus weer op orde was na 2 maanden direct weer zwanger geraakt in januari en inmiddels 15 weken zwanger. Wij vonden het fijn ons verdriet wel te delen met naasten zodat ze snappen wat er met je aan de hand is. Wat ik je aan zou raden is om je gevoel achter na te gaan, en ga er weer voor. Wij hebben wel bewust gekozen voor echo's in een privé clinic die je zelf moet betalen omdat wij vinden dat ze daar langer de tijd nemen voor je dan in het ziekenhuis. Zeker omdat je zo onzeker er van word omdat je al 1 kindje verloren hebt vonden wij dit erg prettig. Via video bellen kan mijn partner er dan toch bij zijn in deze corona tijd. Ik hoop dat jullie snel mooi nieuws hebben. Sterkte

Lieve Noontje, Wat vreselijk allemaal he? Ik herken wat je schrijft. Wij zijn op 17 maart met 23 weken ons dochtertje verloren en de wens is alleen maar groter geworden. En bij andere meiden die ik heb leren kennen die ook een kindje hebben verloren is dat niet anders. Al die zwangeren overal.. het is super fijn voor ze, maar ik probeer alles en iedereen die zwanger is of net een baby heeft gekregen te ontwijken. Te pijnlijk, te jaloers. En omdat je er op let zie je het veel meer dan eerst. Ik zit te wachten tot mijn eerste menstruatie om dan weer opnieuw te proberen zwanger te worden. Corona is vreselijk, maar gaat geen invloed hebben op onze timing. Dat we dan mogelijk niet samen naar de echo kunnen dat is dan maar zo. Maar wie weet hoe de zaken er over 2 of 3 maanden voor staan. Ik zou zeggen, volg je hart en als je eraan toe bent dan ga ervoor 😊

Heel herkenbaar wat je schrijft. Ook in januari een miskraam gehad en ik heb vorige maand ook heel hard gehuild toen voor mijn gevoel de zoveelste meldde dat ze zwanger zijn (toen we met z’n tweetje thuis waren ntl, niet met de zwangere erbij). Voor de miskraam had ik het gevoel, een kindje zou leuk zijn, maar als het niet lukt, is het ook ok. Maar erna was dat echt compleet anders. Inmiddels ben ik weer zwanger (heel snel erna weer dus). Het eerste weekend van de lockdown de test gedaan, maar ik zei ook al tegen mijn man, als ik nu niet zwanger zou zijn, zou ik denk ik even wachten tot het wat rustiger is met corona. Het is nu heel erg spannend, ik moet naar alle afspraken alleen. Tot nu toe alleen maar goed nieuws gehad, maar stel je voor dat je (weer) slecht nieuws bent, maar daar alleen zit. Daarom gaat mijn man wel mee, maar wacht in de auto.

Ik snap helemaal jullie reacties , ik had dit ook enorm en de een na de andere werd zwanger , zelfs me ex die nooit kinderen wilde ineens. En ik kreeg een miskraam, fijn om te weten dat er meer dit gevoel dan hebbem jaloers op de ander dat het wel lukt. Maar positieve is nu eergister positieve test in handen 4 maanden na miskraam, wat wel is nu is ontzettend onzeker en heel bang nemen soms de overhand! Hopelijk snel vopr jullie ook gegund🍀

Lastig he deze tijden! Ik snap je helemaal en je gevoelens gaan ook alle kanten op nu. Wij hebben 8 maart een spontane miskraam gekregen, ik was toen bijna 13 weken zwanger. Ontzettend heftig en verdrietig. Na 4 weken begon mijn cyclus weer en nu kijken we wanneer het weer komt, maar ik voel continu een soort angst (nu al?!) en onzekerheid over alles; lukt het nu weer? Gaat het deze keer wel goed? Moeten we nu wachten ivm de tijden waarin we nu zitten? En dan is ook nog een vriendin zwanger die precies met mij was uitgerekend, elke keer als ik haar zie, zie ik het buikje en nieuwtjes die ik nu ook hoorde te hebben. Ja dan voel je toch jaloezie ofzo? Verdriet ook wel bah ik weet niet hoe je het moet omschrijven. Nu ik op dit forum zit weet ik wel dat we met zovelen hierin zitten, daar heb ik nooit bij stil gestaan..

Ik begrijp hoe je je voelt, wij zijn bevallen met 22 weken op 23 maart. Ook ik heb een hele sterke kinderwens en wil graag een kindje. Ik herken het jaloerse gevoel, veel mensen in onze omgeving zijn nu zwanger en dan denk ik, ik wil dit ook