Miskraam gehad, en nu?

Hallo allemaal, Totaal niet gepland en toch raakten er zwanger. We waren er gelukkig aan toe en keken er dus ontzettend naar uit. Totdat ik bloed begon te verliezen, het werd heel onzeker, maar de angst werd waarheid. 28 januari heb ik mijn miskraam gehad, en qua emotie ging het behoorlijk van 0 naar 100. In de afgelopen 3 maand is weer veel gebeurd, niet bij ons, want mentaal waren we er nog niet weer, zeker niet aangezien ik nu 6 andere mensen ken die zwanger zijn. En volgens internet heeft 1 op de 7 vrouwen een miskraam. Van die 6 die ik ken, is een mijn schoonzus, 1 mijn collega, en 1 mijn buurvrouw, wat vreselijk jaloers voel ik me daarbij. Maar ook gewoon zo dichtbij! Dat maakt mijn verlies op momenten best wel zwaar. Aan de andere kant, ik voel me er zeker weer klaar voor, en zoals ik vaker lees, door het verlies is de wens alleen maar groter geworden. Maar wat doe je nu? We leven in heel onzekere tijden met corona. En we hebben samen naar een zwart scherm gekeken, maar we willen juist heel graag samen voor het eerst naar ons kindje kijken, als het ons gegund is natuurlijk. En in deze 1,5m samenleving, kunnen we niet samen heen. Maar de wens groeit alleen maar... Het spookt allemaal door mijn hoofd. Ik ben blij dat ik het hier even kan delen., ik hoop dat jullie wijze woorden voor mij hebben . In mijn eigen omgeving ken ik niemand die weet wat ik heb doorgemaakt, die zou kunnen begrijpen hoe ik me voel... Liefs, M.