Missed abortion

❤️ heel veel sterkte! Moeilijk nu je net op vakantie bent. Misschien heb je iets aan natuurlijke opwekkers, mocht dit bestaan, en anders hoop ik dat het niet te heftig gaat zijn zo op je vakantie.. 😢

Liefste, ik had ook een slechte echo de dag voor we op reis vertrokken. Langs de ene kant goed om er van tussen te gaan,langs de andere kant was het de slechtste reis van mijn leven. Ook die van mijn partner. Hebben ons totaal niet geamuzeerd en biets genoten. We waren in rouw. Het was al een week of 2 niet meer gegroeid. Ook geen tijd meer voor curretage. Bij mij is het de laatste dag van de reis beginnen bloeden,op het strand. In mijn bikini,gaan spoelen in de zee, maandverband ingelegd en direct hotel gereden. De dag nadien,de dag van ons vertrek, lag het vruchtje volledig in mijn slip.. verschrikkelijk. Ik heb meer dan een week gebloed. Terwijl ik normaal 5 dagen bloed.. ik wens je heel veel sterkte. Ik hoop dat je toch wat kan genieten van je reis. Maar je zal wel enorm veel verdriet voelen. Mijn gevoel daar was helemaal anders geweest als wel alles nog inorde was. Maar natuurlijk moet je wel denken dat het altijd erger kan. En liever nu,dan in verdere toestand.. of dat er iets mis is.. ik voel zoooo met je mee! Liefs!

Je lichaam zal het zowiezo afstoten.. heeft bij mij ook iets langer dan 3 weken geduurd. Maar je lichaam stoot dit zowiezo af, bij de 1 sneller dan de andere.. ik heb enorm veel pijn gehad de dag dat het vruchtje afkwam. Daarna de normale pijn van een menstruatie. Ik wens je heel veel moed en succes

Dank je wel voor je persoonlijke verhaal. Inmiddels bijna een week op vakantie en er is nog niets gebeurd. Gelukkig was het bedoeld als luier/ uitrust vakantie. Maar ik ben er veel mee bezig. Elk pijntje en krampje waar dan ook denk ik dat het gaat gebeuren. Mijn koffer zit vol maandverband en pijnstillers. Elke rugzak en tasje ook voor het geval het onderweg gebeurd. Mijn grootste angst is dat het op de luchthaven gebeurd. Dan zit er niets anders op dan het door spoelen en dat lijkt me zo naar. Als het hier gebeurd kijken we of we een mooi plekje vinden om het te begraven. Lijkt me zo vreemd om een mini mensje erin te herkennen. We gaan pas volgende week zondag avond weg. Ik heb besloten om vrijdag de VK te bellen als er nog niets is gebeurd. Hopelijk kan ik dan de week erna zo snel mogelijk naar de gynaecoloog. Het zit mij ook niet heel lekker dat er nu al 2, 5 week een dood vruchtje in mij zit.

Ik begrijp je volkomen en weet hoe zwaar het is, dus heel veel sterkte🍀. Ik hoop voor je dat het niet op vakantie gebeurd. Ik zou zeker de vk bellen voor een afspraak bij de gyn. Meestal gaat er wel iets van tijd overeen voor je terecht kan. Zelf had ik ook heel veel moeite dat het al 3/4weken in me zat maar niet meer leefde. Dus ik begrijp helemaal hoe je voelt😘

Afgelopen week veel ziek geweest. 1 dag sowieso alleen maar moeten overgeven ( echt waar het allemaal vandaan bleef komen...). Daarna doet grieperig gevoel, heel mijn lichaam voelde gammel aan. Donderdag begon ik in de ochtend te bloeden. Vergeet niets. Nog wel de hele dag nauwelijks eetlust(voor mij is dit erg zeldzaam) en ik de avond nog uiteten geweest maar nauwel i ks gegeten. Enzo terug in het hotel moest ik naar de wc, flink aan de diarree geraakt. En een uur later begonnen de echte krampen. Ik kon niet liggen of zitten. Alleen maar lopen. Uiteindelijk en hele periode onder de warme douche gestaan en gehurkt. De krampen dwongen me letterlijk naar beneden. Ik merkte e hr het verschil in de soorten krampen alsof het een soort pers weeen waren. Maar er voel niets te persen. Na in en uit de douche lek begeven moment alsof ik vruchtwater verloor ( geen idee of dat echt zo was, misschien had zich en plasje water in mijn vagina opgehoopt?). Toch weer het idee dat er ontlasting zou komen dus op de wc en in 1 keer had ik het vruchtje ik mijn hand. Waarom ik uitgerekend toen mijn hand tussen mijn benen hield weet ik nog niet maar achteraf ben ik zo blij dat ik het vruchtje vast had en dat het niet in de wc terecht was gekomen. Omdat ik dacht dat het voorbij was ben ik op bed gaan liggen maar dit ging gewoon niet. Kon niet liggen. Had echt zoveel pijn. Zweten, leek wel of ik koorts had. Mijn man heeft ondertussen (niet wetende hoe hij mij moest helpen) staan wapperen als een gek met wappertje. Toch weer naar de wc. Ondertussen koorts opgenomen ( was maar 37.3, voelde als 40) en toen hing er nog een flinke stolsel uit me. Ook daarna voegde ik nog een flink iets uit me komen maar dit heb i niet op kunnen vangen. Ik denk dat het de placenta en het vruchtzakje zijn geweest. Daarna was de pijn ook meteen weg. Vruchtje heeft mijn man in de koelkast gelegd. De volgende dag hebben we diverse instanties gebeld, van de douane tot de ambassade ik Griekenland of we het vruchtje mee naar huis komen nemen. Alsof dit het meest lugubere ooit was, niemand kon ons helpen. Deze casus hadden ze nog niet eerder eerder gehad. We hebben toen maar besloten om het hier te begraven. Onder een granaatappel boom. Later hoorde we dat voor de Grieken granaatappels geluk brengen. Ik heb niet kunnen zien of het een jongen of meisje was. Ik denk steeds aan een meisje en noem haar ook zij.... In het grieks heet een granaatappel Rodi. Dus wij noemen haar nu ook Rodi.

De granaatappel boom

En sorry voor de vele autocorrecties. Morgen zijn we weer thuis, dan contact met de verloskundige over hoe verder.

Hee wat knap dat je het helemaal zelf gedaan hebt en ook nog op een vreemde plek. Sterke vrouw! Het is gewoon echt een mini bevalling dus alles wat je beschrijft hoorde er ‘gewoon’ bij. Persdrang, zweten etc. Gelukkig heb je het vruchtje gevonden en kunnen begraven. Je kan thuis wellicht iets als herdenking maken. Veel sterkte met het herstellen van je ‘kleine’ bevalling en het verwerken van dit verlies 🌺

Wat een heftige situatie zo op uitrustvakantie.. Ik moet zeggen dat ik het een heel mooie gedachte vind dat je het vruchtje een waardig plekje hebt kunnen geven. Er spreekt zoveel liefde uit! Ik hoop dat ondanks alle narigheid, je na verloop van tijd met wat meer positieve gevoelens aan deze boom kan terugdenken. Rodi, prachtig verhaal en daar hoort een prachtige naam bij❤️