2 Reacties

één jaar geleden

Hi! Heel herkenbaar allemaal. Ik ben 10 maart bevallen met 41+3 weken van mijn mooie jongen. Hij heeft het helaas niet overleefd. Ik ben een BAM moeder en moet wachten tot september voor een nieuwe terugplaatsing. Ook omdat ik een keizersnede heb gehad. Ik probeer ook zoveel mogelijk mijn routine weer op te pakken zoals voor mijn zwangerschap, al is dat soms heel moeilijk. Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Mijn schoonzus is over twee weken uitgerekend en daar kijk ik enorm tegenop. Klinkt gek, want hij is hartstikke gewenst natuurlijk. Heeft ook niets met hun te maken. Maar voor mij is het erg heftig zo kort na mijn eigen bevalling. Ik probeer iig kleine doelen te stellen om tot september door te komen. Gezonde voeding en sporten probeer ik weer een beetje op te pakken. En positieve gedachtes dat ook voor ons de zon weer gaat schijnen! Al zal het met een nieuwe zwangerschap altijd dubbel blijven. Ons sterrenkindje kan natuurlijk nooit vervangen worden 🌟

één jaar geleden

Hee, Ik herken je helemaal! Ik ben bevallen met 13 weken van ons stil geboren zoontje Ivm trisomie 18. Ook stomme pech. Het leven gaat inderdaad door al voelt dat voor mij soms nog wellis tegenstrijdig. Ik mis het zwanger zijn ook enorm en mijn allerliefste kindje. Ik kan aan niks anders denken aan opnieuw zwanger worden ik wil er niet mee bezig zijn maar kan het niet stoppen. Ik lijk het ooo alleen maar om me heen te horen die is zwanger die en die. Ik kan het ook allemaal nog niet aan en heb het er erg moeilijk mee. Heel veel sterkte voor jullie. En ik hoop dat je snel een mooi regenboogje mag krijgen ✨🤍