Nieuwe baby vieren

Klinkt herkenbaar... niet in de zin van een babyshower, maar toen wij haar gingen melden dat we opnieuw zwanger waren, reageerde mijn schoonmoeder: en, wat zei de gynaecoloog? Niet eens 'proficiat' ofzo. Ik reageerde er droog op dat het niet de gynaecoloog zijn kind was en dat hij vermoedelijk blij was dat we ons geld weer aan hem konden uitgeven. Tot op heden heb ik nog steeds het gevoel dat ze niet van onze zoon moet weten en hij is ondertussen 15 maand. Ahja, moet zij weten. Ga er mijn slaap niet voor laten. En het feit aan de grootouders is dat zij een kleinkind verloren hebben, maar ook hun kind hiervan hebben zien afzien. Mijn mama kan na 2,5 jaar nog steeds niet over onze stilgeboren dochter praten zonder huilen. Gewoon haar respecteren in haar verdriet en doen wat voor jou goed voelt. En je hebt helemaal gelijk, je bent nooit zeker. Dus ga lekker jullie nieuwe wonder vieren en geniet ervan!

Ik heb eigenlijk juist het tegenovergestelde. Iedereen om me heen is ons zoontje vergeten en alleen mij blij met mijn nieuwe zwangerschap. Dat doet me zoveel pijn. Ik begrijp dat het heel lastig voor je is, en begrijp ook dat je het heel stom vind dat ze niet wilt komen🤍maar wees ook dankbaar dat ze zoveel houdt van jullie 1e kindje

Lieve mama, ik begrijp jouw gevoel héél zeker, en wat mooi dat je zo positief in deze zwangerschap kan staan, ondanks eerder verlies. De 2 zwangerschappen die kwamen na mijn eerste zwangerschap die eindigde in een stilgeboorte waren eerder angstig en ik vond het moeilijk te geloven dat het ook gewoon goed zou komen. Ik ben er zeker van dat je schoonmoeder dit niet met kwade bedoelingen doet en zichzelf wenst te beschermen. Ze is niet de moeder van jullie eerste kindje, maar ze is wel oma en ook zij is iemand verloren waar ze zich vermoedelijk heel erg op had verheugd. Ook zij kent verdriet en verlies. Zij gaat er op een andere manier mee om dan jij en dat zou langs elkaar mogen bestaan. Al jullie emoties mogen er zijn, zowel die van haar als die van jou. Mijn moeder was ook heel erg gereserveerd in zwangerschap 2 en 3, maar nu de kinderen er zijn kan ze zich ook wel echt helemaal overgeven aan de blijdschap en het geluk. Probeer het haar niet kwalijk te nemen, de baby in je buik gaat zich niet oneerlijk behandeld voelen omdat zij er niet bij is. Geniet met volle teugen van die dag en probeer dit los te laten. Je hebt toch geen impact op de beleving en omoties van iemand anders.