Nieuwe zwangerschap gevoelens

Hallo ik ben nu 5weken en 3 zwanger vorig jaar 2miskramen gehad ben nu toch ook wel nog niet blij en gelukkig zit ermee dat het weer niets zal zijn hopelijk op 31 mei een kloppend hartje te horen maar dan nog zal ik nog niet erg gelukkig zijn denk dat dit maar aan 12 weken zal zijn

Toch wil ik je feliciteren met je nieuwe zwangerschap en nog sterkte met het verlies van je zoontje. Ik herken me zeker in je, ik heb een miskraam gehad met 14w en daarna opnieuw zwanger geworden van ons prachtige sterrenkindje die dus overleden is na een uitgedragen zwangerschap in november 2021. Ze was niet gezond en we wisten dat ze kwam te overlijden. Het blijft onwerkelijk.. Ik ben dus 9+3 en ik ben zo onzeker, angstig, bang en niet happy... ik stond echt met een test in me handen met een hoop verdriet van ja... wat is het volgende? Hoe gaat het nu verlopen? Komen we weer met lege handen? Zulke vragen spoken er nog steeds rond. Ik leef met de echo's.. gerust ben ik zeker niet en dit gevoel zal blijven totdat je echt je kindje in je handen hebt.

Bedankt, jij ook gefeliciteerd! Dat onzekere gevoel, niet zo fijn. Je loopt er toch de hele dag mee rond. Ik hoop dat ik het toch wat meer naast me neer kan leggen..

Ik ben 10 april bevallen van Bram. Hij is 14 maanden na zijn overleden broertje Thijs geboren. De hele zwangerschap van Bram heb ik me onzeker gevoeld. Eerst leefde ik naar de eerste echo, toen de nipt, toen de 13 weken echo enz. Ik mocht zovaak bij de verloskundige komen als ik wilde. Zodra ik spanning of onzekerheid voelde ging ik. Wij stonden onder strenge controle van het LUMC. Eerst om de 4 weken en toen ik meer spanning ging voelen om de 3 en toen om de 2 weken. Álles was mogelijk. Toen Bram zin eerste vuiltje gaf (zijn hoofd was net uit mijn buik bij de keizersnede) leek het wel alsof er letterlijk zoveel last van me af viel. Al die maanden spanning, ik vond het vreselijk. Het enige waar ik van heb genoten waren zijn schokjes (had zijn broer niet). Dat gaf mij een beetje houvast! Ik wens je heel veel sterkte. Bij twijfel altijd een extra echo laten doen! En natuurlijk gefeliciteerd (ook al is dat moeilijk)

Klopt, ja ik hoop het voor je. Ik ben even blij als de echo goed is verlopen. Ik denk dat bij ons vooral een hele stuk ongerustheid komt te vervallen als we de 20w echo hebben gehad daar ging het dus mis. En nog bedankt.

Hi, ik ben vorig jaar mei bevallen met 23 weken, en nu ruim 21 weken zwanger. Alles voelt wat meer afgezwakt - ik voel me wel blij, maar realiseer me dat alles in deze 9 maanden nog kan gebeuren. Als ik een echo heb gehad die goed is, voel ik me echt heel gelukkig. Een dag later is het weer neutraal. Dat dat zo is, is voor mij nu helemaal prima. Dit is gewoon minder onbezorgd en dat is ok :)

Ik ben in september bevallen met 14 + 6 ivm triploidie. Ik was daarna in december alweer (ingepland) zwanger. Maar we waren zo blij. Het verdriet van de geboorte van onze zoon wordt weer blijdschap. Deze zwangerschap is tot de 10 weken onzeker geweest omdat ze niet zeker wisten of er iets te zien was. Uiteindelijk was er niets te zien en hebben we de zwangerschap afgebroken door medicatie. Nu zijn we alweer 3 maanden verder en put ik nergens meer kracht uit dat het ooit nog goed komt na 3 zwangerschappen zonder kindje. Ik denk zelf dus wel heel erg dat mijn leed wordt verzacht met een nieuwe zwangerschap.

Ik ben vorig jaar mei bevallen van ons dochtertje met 27 weken zwangerschap. Inmiddels ben ik 32 weken zwanger van ons regenboogje. Ik kan mij nog heel goed het moment herinneren dat we een positieve test hadden. Ik was zo blij maar zoo verdrietig dat het weer mis kon gaan, zoveel angst/verdriet om ons dochter want eigenlijk moesten we niet zwanger zijn als ons dochtertje levend ter wereld zou zijn gekomen. Ik heb wekelijks controle, echter 2 dagen daarvoor en 2 dagen na de controle voel ik mij amgstig angst dat het mis is. De angst dat ik voelde dat ons dochtertje was overleden. Sinds week 15 voelen wii hem bewegen en dat lucht een hoop, maar soms voel ik ook niks en maak ik mezelf gek.. maar dat hoort erbij. Tip: maak het bespreekbaar met verloskundige of gynaecoloog. Ik heb dat gelijk na de positieve test besproken en sindsdien mag ik altijd bellen voor extra controle of wat dan ook.

Na 2 miskramen en een zwangerschapsafbreking met 22 weken ivm triploidie hier ook weer zwanger. Vanaf het begin best zelfverzekerd erover, heb echt het idee dat het goed zit. Maar merk wel dat ik onbewust er veel mee bezig ben. Droom veel over miskramen. Wat wij beide gelukkig wel hebben geleerd (door alle spannende echo's afgelopen jaren) is om de spanning voor een echo uit te stellen tot de dag zelf. Merk ook dat we er amper over praten voor die tijd, maar de ochtend van de echo beide toch wel veel zenuwen hebben. Voor ons werkt dit heel goed, dus dat is prettig We hebben nu twee goed echo's gehad. Beide keren hadden we toch eigenlijk beide wel van "huh, kan het ook goed gaan een zwangerschap?". Beide keren niks op het kindje aan te merken, maar dat hebben ze wel een aantal keer moeten herhalen voordat dat echt binnen kwam. Zetten ons toch schrap voor slecht nieuws, dat hebben we nu eenmaal altijd gehad. Merk wel dat ik ergens wacht op het addertje onder het gras, maar hoop dat ik dat kan loslaten als bijvoorbeeld de 20 weken echo goed is.

Hey meid, allereerst gecondoleerd en ook gefeliciteerd. Dubbel gevoel hè? En herkenbaar. Ik heb de eerste weken heel veel spanning gehad. Als ik aan mijn eerste echo dacht dan werd ik kotsmisselijk van zenuwen, zo erg dat ik bijna niet kon functioneren. Ergens is dit rond de 7 weken rustiger geworden, ik voelde dat mijn hormonen het langzaam overnamen. Met 8 weken een goede echo gehad (met een mega jankbui bij de verloskundige en daarna complete uitputting) en ik merk dat alles nu (met 9 weken) langzaam op zijn plek valt. Ik ben wat rustiger, krijg langzaam vertrouwen en probeer te accepteren dat het echte vertrouwen gewoon een deuk heeft opgelopen. Dat is nu eenmaal zo en die angst en stress mag er ook zijn. Die gedachten en acceptatie helpen mij goed. Hopelijk heb je er wat aan, we zijn zoveel sterker dan dat we zelf denken, dat is iets wat ik wel echt geleerd heb de afgelopen tijd..