Omgaan met zwangerschappen bij vrienden/familie

Heel erg veel sterkte !❤️

I will be writing this in English but I am very sorry for you loss 🌸 you should know that you are not alone and what you are feeling is totally normal. What happend to you or me is something no one can really imagine so most people around you will have zero consideration of how this can be hurtful or how sensitive you can be. After 10 months of losing my 21 weeks baby for the same reason it was and still very difficult to handle the "good news" of someone getting pregnant or having a newborn. Imagine that I have to congrats my colleague and watch her belly grow everyday in front of me for the next few month. For this, I am honestly considering looking for another job.. It is ok to cry but remember it won't bring him back and your health is more important than anything. Constant crying has caused me blood pressure isuue while still young so maybe put your self first and try to ignore what makes you uncomfortable until your wound heals ❤️

Allereerst heel veel sterkte ! Wij zijn afgelopen april tijdens een zwangerschap van 37 weken ons zoontje verloren. De eerste weken waren een hel alle aankondigingen, van vrienden, bekende Nederlanders alles was me teveel.. langzaam krijgt t een plekje maar nu zijn we in verwachting van ons kadootje (3de kindje ) maar nog merk ik dat k het zo moeilijk vind om alles maar leuk te vinden van iedereen😔 geef het de tijd het is niet niks wat je hebt meegemaakt 🤍 Aankomende week ook de eerste therapie sessie om me er beter doorheen te helpen , sta in een winkel en nog regelmatig krijg k de vraag en wat is t geworden dat ik iedere keer toch weer moet slikken maar t verdriet en boosheid mogen er zijn..

Je mag je zo voelen mama. Heel veel sterkte.

Ik kon er heel lang niet mee omgaan na de miskraam. Ik vermeed mensen met newborns en zwangeren als het kon. Ook kort uitgelegd via text waarom. Gelukkig dat de meesten dat wel begrepen. Ik had gewoon tijd en ruimte nodig. Ik heb heel veel gehuild wanneer ik hoorde dat er iemand zwanger of bevallen was. Maar dat was mijn manier van verwerking. Ik werd gelukkig goed bijgestaan door partner die het ook graag wilde uitleggen als ik weer eens niet de kracht had om mee te gaan naar bijv verjaardagen van de kids. Niemand die het me kwalijk nam. Ze begrepen het wel! Heel veel sterkte 🤗

Ik heb geen tips maar ik wilde zeggen dat je niet alleen bent. Ik zit er middenin, mijn broertje heeft me vorige week verteld (als laatste van iedereen omdat hij niet wist hoe ik zou reageren) voor de 4e keer in 5 jaar tijd vader gaat worden, ongepland. En 10 weken al, mn dochter is 11 weken geleden geboren en overleden met 21 weken… nadat we 3 jaar erover hebben gedaan om zwanger te worden na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik heb twee dagen echt heel klote gevoeld en heb besloten om hem en mn schoonzusje voorlopig niet te zien. Om mezelf ruimte en tijd te geven dit nieuws te verwerken. Wel via app laten weten dat ik hen dit gun en een voorspoedig zwangerschap toewens. Maar dat ik echt tijd nodig heb. Dat begrepen ze. Social media heb ik afstand van proberen te nemen, zit er ieder dag max 30 min op. Dit gaf mij rust. Mijn tante zei dat jezelf vergelijken met anderen geen zin heeft, maakt jezelf alleen maar ongelukkig. Ik probeer meer te kijken naar wat ik zelf wel trots op ben en bereikt heb, en mezelf gelukkiger te maken. Dan kan ik hopelijk op gegeven moment meer afstand nemen van deze negatieve gedachten en blij voor hen zijn als straks mn neefje of nichtje er is gezond en wel. Ik weet dat ik het kan, niemand had gewild wat er met ons is gebeurd. Ze was zo welkom in onze familie… en ik weet dat ik er mag zijn als persoon, met of zonder kind… Maar ik kan dit nu nog niet, want mn verdriet en gemis naar mijn dochtertje is te groot… en te recent. Ik hoop dat we straks als we in rustiger vaarwater zitten, dat we dan een volgend kindje kunnen verwelkomen. Hou vol! ❤️

Helaas geen tips. Ik heb er ook veel moeite mee. In maart bevallen na een zwangerschap van 27 weken. Zijn hartje klopte niet meer. Inmiddels al meerdere zwangerschapsaankondigingen gehad. Ze blijven ongelofelijk veel pijn doen. Natuurlijk gun ik het een ander ook maar het raakt mij. Waarom wij niet en een ander wel.. Ik hoop dat voor ons allemaal ook de zon ooit weer gaat schijnen..🫶🏻

Een tip die ik heb van mensen hier in de vlindertuin die mij heel erg helpt is het feit dat ik hun kindje niet wil, het is niet mijn baby. Ik wil graag een eigen broertje of zusje voor onze dochter. Door het zo iets meer van een afstand te bekijken raken de aankondigingen en geboortekaartjes me iets minder. Maar het blijft lastig 😘

Zo ben ik bij mijn tweede sterrenkindje ook gaan denken en het los van elkaar zien scheelt zoveel mentaal. Bij mijn eerste 'haatte' ik echt elke zwangere vrouw. Dat heb ik bij mijn tweede helemaal niet zo ervaren.. ook al gun je het jezelf zoveel meer