11 Reacties

één jaar geleden

Wat vreselijk! Gecondoleerd en heel veel sterkte 🤍🕊️

één jaar geleden

Wat vreselijk om te moeten horen. Heel veel sterkte voor jullie allemaal🤍 wat fijn dat jullie zoveel nog zelf voor hem kunnen doen.

één jaar geleden

Heel veel sterkte🌹 Ik ben vandaag precies 4 weken geleden bevallen van mijn stil geboren jongen Liam🌟

één jaar geleden

Gecondoleerd en heel erg veel sterkte 🤍🤍

één jaar geleden

Heel veel sterkte 🤍 mijn zoontje is vlak na de bevalling overleden met 41+3 weken. Bij mij overheerste de eerste weken ook blijdschap en trots. Ben ik natuurlijk nog steeds, maar was denk ik ook door de ontkenning. Mijn emoties gaan op het moment alle kanten op, verdriet overheerst nu en overvalt me enorm op sommige momenten. Rustig aan en neem je tijd. Het leven zal nooit meer als voorheen worden, maar ik geloof dat je het uiteindelijk een plekje kan geven.

één jaar geleden

Zo oneerlijk 😔⭐️❤️ Heel veel sterkte, dikke knuffel 😘

één jaar geleden

Allereerst heel erg veel sterkte en kracht toegewenst. Ik vind het heel erg voor jullie. Voor ons nu 4 maanden geleden, na een goede zwangerschap bij 38 weken gezond geboren. Na 6 uurtjes werd hij ziek en een dag later hebben we hem moeten laten gaan. Elke dag nog het gevoel van onwerkelijkheid, oneerlijkheid, raar slapen en veel verdriet. Het leven is ineens zó veranderd en oneerlijk, terug bij af. En hij was zo mooi en lief, maar alles veranderde ineens. Toch ben ik trots en zou ik niet willen dat hij niet geboren was, ondanks dat ik hem liever bij me had nu. Probeer te blijven praten met elkaar en probeer, dat is lastig, toch de mooie momenten nog te zien van het leven. Het is heel lastig, maar weet dat het weer gaat komen.. Ik ben helaas een ervaringsdeskundige , natuurlijk zijn we er nog lang niet uit want dit blijft je hele leven bij. ♥️ Liefs!

één jaar geleden

Wat verschrikkelijk om te lezen, ik wil jullie heel veel sterkte en kracht toe wensen. Al heb je daar op het moment helemaal niks aan🥺 je wil gewoon je kindje terug koste wat het kost. Dat was mijn eerste gedachte. Hoe dan? Wat is er gebeurd, je zit met allemaal vragen. Op sommige vragen hebben ze niet eens een antwoord. Bij ons is was het gister precies 4 maandan dat ons kindje met 38weken is geboren, had een slechte start maar dat wisten we ivm zwangerschapsdiabetes. Uit eindenlijk is ze overleden aan een onbekende(zeldzame) bacterië die bloedvergiftiging heeft veroorzaakt. Ze was gezond alles controles waren goed. Het is en blijft nog steeds onwerkelijk. De eerste weken wordt je gewoon geleeft, en daarna komt de klap.. pijn wordt anders zeggen ze maar in rouwproces gaat het op en af.. als ik voor mezelf spreek gaan de emotie's zelfs per dag op en neer. Veel sterkte en denk aan jezelf! Geef jezelf en je gezin de tijd, en blijf praten met elkaar🤍 Liefs

één jaar geleden

Dikke knuffel 💕 2,5 jaar geleden hetzelfde meegemaakt bij 40 + 3 weken. De bevalling kondigde zich aan, eenmaal aangekomen in het ziekenhuis was het hartje van ons meisje plots gestopt. Nu 2,5 jaar verder ben ik oprecht weer gelukkig en zelden meer verdrietig om het gemis van haar. Onze meid hoort er gewoon op deze manier bij, als ster 💫 absoluut niet hoe we het ooit gewild hadden, maar wel zoals het nu is en onze trots als gezin! Het is een lange loodzware en verdrietige weg geweest, maar na het verlies is er echt een nieuwe versie van mezelf ontstaan die ik nooit had willen missen. Zelfbewust en volledig in m'n eigen ritme, zoals ik nog nooit ben geweest. Echt intens verdrietig waar jullie nu doorheen gaan 💕 heel veel kracht voor jullie gewenst 💫

10 maanden geleden

Lieve mama, wat vreselijk... Ik ben vorig jaar (30/10) onze dochter verloren op 40 weken zwangerschap. Ik kan je zeggen dat de rollercoaster-rit nog steeds bezig is. Je zal een manier vinden om Thijs in jullie leven te verweven. Al klinkt dat nu misschien nog onmogelijk. Hij is en blijft jullie prachtige zoon. Je zal hem meenemen in je leven en in je hart. Laat elke emotie er zijn, doorvoel elke emotie en vooral: eis de ruimte op die Thijs verdiend! ♥️⭐

10 maanden geleden

Bijna een jaar geleden is onze dochter met 38+5 plots overleden. Het gemis is er elke dag, maar er komt ook weer ruimte voor licht en vrolijkheid. Wees er vooral voor elkaar en heb begrip dat ieder zijn eigen rouwproces heeft. Probeer geen nodeloze energie te stoppen in ‘wat-als’ en ‘had-ik-maar’. Daar zijn met name vrouwen erg goed in en is ook heel logisch, maar verandert helaas niets. En je hebt alles gedaan wat je kon doen. Soms is het leven gewoon echt enorm kl*te en rauw. Neem de tijd! Wij hebben vanuit het ziekenhuis ondersteuning gekregen van een psycholoog. We ervaarden dat als prettig, met name om af en toe te checken of ons rouwproces ‘gezond’ verloopt. Nu opnieuw zwanger (bijna uitgerekend) en hebben extra veel controles en nog steeds psychologische ondersteuning. Ook veel gehad aan het boek Altijd een kind tekort. Heel veel sterkte lieve mama (en papa en broer) van Thijs!