Onverwachts overlijden na 3 dagen bij ons

Oh wat een verdriet en pijn zal dit zijn! Gecondoleerd met het verliezen van jullie geliefde dochter.🤍 Het is pás 10 dagen... Het is nog zo kort geleden. Doe het rustig aan! Na het verliezen van mijn kindje dacht ik heel sterk te zijn en dit wel zelf te kunnen. Hierin heb ik mijzelf overschat. Na drie jaar gaan mijn man en ik naar een psycholoog, omdat het ons mentaal heeft ingehaald. Heb jij een medisch maatschappelijk werker, POH of psycholoog om over dit verlies te praten? Dir zou je via de huisarts kunnen aanvragen en wellicht voor jouw partner ook een idee? Wat ik deed, maar ik had geen andere kinderen, was vooral verhalen zoeken en lezen van lotgenoten (kids&kurken, Mamaplaats, podcasts, etc). Ook in contact komen met lotgenoten, die het verlies kunnen begrijpen. Boeken lezen over dit onderwerp, vooral mezelf ermee confronteren om mij niet alleen te voelen. Mijn man en ik rouwen anders. Hij ging snel vermijden en afleiden, ik ging erin verdrinken en absorbeerde alle pijn. Er is geen goed of fout, maar ik denk dat als jij nu zo snel weer 'een normaal mogelijk leven' probeert te leiden, dat het je gaat opbreken vroeg of laat. Je hebt bevallingsverlof, jouw partner mag ziekteverlof opvragen hiervoor en jullie dochter is nog niet leerplichtig. Wellicht een idee om met z'n drieën ertussenuit te gaan in deze drie maanden of een wandeling ergens te maken buiten jullie provincie? Het moet goed voelen en bij jullie passen... Heel veel sterkte! 🤍

Dankjewel 🩶 en bedankt voor je berichtje. Ook gecondoleerd met jullie vreselijke verlies. Wij willen sowieso uiteindelijk met iemand gaan praten. Donderdag hebben we de uitvaart & ben ook zo bang om dan nog meer in een gat te vallen. Mijn partner is vanaf begin in regel modus en wilt alles op zich nemen en praat er graag over met iedereen om zich heen. Terwijl ik al blij ben als er weer een dag voor bij is.. Ik durf niet eens naar de school van mijn dochter voor reacties of boodschappen doen.. want eerst liep je natuurlijk met een dikke buik overal.. Gelukkig halen we ook veel kracht uit ons dochtertje.. ondanks dat ze ook erg verdrietig is dat haar zusje nooit mee naar huis is gekomen. Mooie is wel dat zij even verdrietig is en daarna weer vol leven door het huis huppelt. Bedankt voor de tips 🩶

Wat vreselijk 😢 Zo’n verdrietige situatie daar zijn geen woorden voor. Dikke knuffel 🫂 Ik snap je volledig. Vond het veel moeilijk om normaal te doen of de normale dingen te doen. Wij bleven in onze bubbel en ging ook niet buiten. Mensen kwamen eten brengen en ik hield onze dochter van 2j een week bij mij. Wou echt niet de confrontatie aangaan met mensen die ik kende en van niks wisten. Je gevoel is echt normaal. Het heeft tijd nodig, en neem alle tijd die nodig is. Het gaat nooit over, het is iets dat je meedraagt. Je hele leven. Ik voelde me overal heel onbegrepen maar hier op het forum kon ik m’n verhaal kwijt, dit heeft me enorm geholpen!

Gefeliciteerd met jullie lieve kindje en ook gecondoleerd 🤍 mijn dochter overleed op de dag dat ze geboren is (voldragen zwangerschap) plots zonder enige aanwijzing waarom. ik weet nog dat ik ook nergens heen wilde. Ik durfde niet naar een winkel. Je denkt dat iedereen je aanspreekt of naar je kijkt. De werkelijkheid was dat dit niet zo was. Het is nog maar kort geleden, dus neem je tijd. En stap voor stap de wereld weer in. Dan blijkt het toch mee te vallen. Liefs

Lieve mama, Wat ontzettend verdrietig en zwaar 😞 gecondoleerd met dit grote verlies maar ook gefeliciteerd met jullie prachtige dochter en zusje ❤️ zoals iemand hier al noemde, hij is van het vermijden en afleiden & ik ging en ga nog steeds eronderdoor van de pijn. Als eerste wat ik je mee wil geven is dat wat je voelt, normaal is. Het is niet wat je wilt voelen of horen, maar weet dat wat jij denkt goed voor jou is, ook het beste is. Het verdriet en de tranen mogen er zijn ❤️ Het hartje van ons dochtertje Amaya is op 8 januari gestopt met kloppen met een zwangerschap van 41+5 en ze is geboren op 10 januari 2025. Het verdriet en gemis is nog steeds erg zwaar, maar er zijn dagen dat ik me beter voel & ben ik trots, trots op haar, dat zij ons papa en mama heeft gemaakt ❤️ Dat je niet naar buiten wilt, dat gevoel ken ik, ook volkomen begrijpelijk. Ik durfde niet naar buiten of de supermarkt. In het begin wist ik niet eens hoe ik de supermarkt in en uit ben gekomen. Daarnaast was ik bang mensen tegen te komen & af en toe nog steeds. Dit gevoel is normaal en dat heeft tijd nodig. De pijn en verdriet zullen nooit overgaan en is iets wat jullie altijd mee zullen dragen. Het is proberen er mee te leren leven, al lijkt dat nu onmogelijk. Zelfs wij hebben dat gevoel nog steeds, elke dag. Hoe jij praat over je man, is bij ons juist omgekeerd. Ik stond in de regelmodus en hij sloeg dicht, nog steeds. Kan er met andere ook niet over praten, terwijl ik haar juist wil laten horen. Zij is mijn trots, mijn meisje ❤️ Het gevoel dat je hoopt dat een dag weer snel voorbij is herken ook ik mijzelf in. De dagen kunnen niet snel genoeg gaan. Het is goed en fijn dat jullie de kracht uit jullie eerste dochtertje halen. Houdt dat vast, want zij geeft jullie de kracht om door te gaan, samen met haar kleine zusje die op jullie neerkijkt ❤️🙏🏽✨ Als tip wil ik ook meegeven om hulp te zoeken bij bijv een psycholoog. Ook ik heb mijn kracht gehaald uit het lezen van verhalen van lotgenoten en het vertellen van mijn verhaal. Een ander die dit, helaas, heeft moeten meemaken zal je beter snappen dan iemand die dit, gelukkig, niet heeft hoeven mee te maken. Voor hun gaan de tijd en het leven verder terwijl die van jullie letterlijk stil staat. Ik wil jullie heel veel kracht en liefde toesturen voor as donderdag 🙏🏽✨ dat jullie haar een prachtig afscheid mogen geven ❤️ alle sterrenkindjes zullen er zijn om haar op te vangen om samen met haar hun paradijs te ontdekken 🕊️ Als je ooit wilt praten of je ei kwijt wilt, stuur me gerust een berichtje.

Gecondoleerd en veel kracht ! Onze dochter is vorig jaar juli, 36 uur na geboorte ook overleden. We wisten niet dat zij niet gezond bleek, dus kwam als een schok. Vrijdag start ik bij een psycholoog. Het is een groot verlies waar je doorheen moet. Uiteindelijk zul je weer met kleine stapjes de wereld in gaan, maar doe het op je eigen tempo en eigen manier. Alleen jij weet wat goed voor je voelt. Alles voelt en is nu zwart, dat wordt grijs, maar heeft echt tijd nodig. Rouw komt in golven. Ons meisje is nu 8 maanden geleden van ons afgenomen en het verdriet is nog altijd intens. De pijn zal nooit verdwijnen, je leert er beetje bij beetje beter mee om te gaan. Veel sterkte en kracht nogmaals !

Gecondoleerd✨ Dat zal voor jullie ook een ontzettende klap zijn geweest.. je gaat uit van het mooiste moment wat ineens een nachtmerrie blijkt te zijn. Het voelt ook echt alsof je stilstaat. Ik wens jullie ook heel veel kracht & sterkte 🩷

Dank je wel. Het is een groot verlies en daar moeten we doorheen. Neem je tijd !

Hoi mommy-T, Hoe gaat het ondertussen met je?

Hi, Het blijft zwaar & oneerlijk! Beetje bij beetje proberen we door te gaan maar het lijkt wel 2 stappen vooruit & de volgende dag 3 terug. Gelukkig hebben we onze andere dochter die het wat makkelijker allemaal maakt & waardoor je doorgaat Lief dat je het vraagt.

Ik herken je gevoel, echt. Al is het moeilijk geloven en dat dacht ik ook toen mensen dat tegen mij zeiden, maar de scherpe randjes zullen minder worden. Het gemis zal daardoor niet minder worden, maar stap voor stap kom je vooruit. Dikke knuffel ❤️

Jeetje zwaar hoor. Wat een geluk dat jullie een kindje hebben. Ik herken het wel, al heb ik lang niet zoiets ergs meegemaakt als jullie. Hoe je kind alles een beetje beter maakt tijdens het verlies van je andere kind. Als je haar niet had.... Ik hoop het beste voor jullie, dat jullie kunnen genieten van het mooie weer. En mag ik vragen, hoe reageren de mensen om je heen? Bijvoorbeeld, zijn ze afwijkend naar je toe?

Zij is echt onze grootste steun op dit moment! We krijgen veel steun van close vrienden/familie.. Maar het is echt heel verschillend de een zegt je gewoon gedag, de ander geeft je een knuffel of vraagt hoe het gaat & een ander geeft je een glimlach. Zelf kom ik nog niet op heel veel plekken omdat ik juist mensen ontwijk voor vragen.. kan dit zelf nog niet zo goed aan!

Ohh ik kan me voorstellen dat iedereen je anders groet. En dat je veel plekken ontwijkt begrijp ik ook. Ik wil je heel veel sterkte wensen..