Professionele hulp

Allereerst sterkte met dit verlies! 😪❤️‍🩹 Ik kan alleen maar zeggen volg vooral je behoefte om te praten. Dit kan idd via meerdere wegen, huisarts, maatschappelijk werk of zelf op zoek gaan. Ik heb eerst ergens EMDR gedaan, via eigen research, maar de klik was er niet echt. Omdat financiën ook mee speelde heb ik via de huisarts een verwijzing gekregen voor ggz , werd vergoed vanuit de basis en ben ik bij iemand terecht gekomen, Mijn eisen waren niet super hoog, behalve dat je wel gewoon een beetje een klik moet hebben, ik wist gewoon ik MOET hierover praten. Alleen geregeld er over gesproken te hebben, een jaar lang, heeft me wel echt geholpen. Uiteindelijk moet je het toch 'zelf' doen, maar het is heel fijn helemaal als het zo recent nog is, een soort van support system te hebben om er zelf uiteindelijk weer boven op te komen. Sterkte ! 🫂

Nog gecondoleerd met je dochter, verschrikkelijk dat je in deze rollercoaster bent beland! Van je af praten is heel goed, zeker iemand van buiten je kring, omdat die toch met andere ogen kijkt. Mij heeft dat destijds enorm geholpen. Zelf had ik een hele fijne psycholoog, maar ik heb nu nog geregeld gesprekken met de praktijkondersteuner. Die laatste heeft ook wat minder wachttijden (ofja, dat was hier dan het geval), dus wellicht kun je daar eerst eens mee in gesprek gaan? Mocht hij/zij denken dat je meer hulp nodig hebt dan hij/zij kan bieden, dan word je sowieso doorverwezen. Maar dan kun je in de tussentijd in ieder geval een beginnetje maken (al klinkt het alsof je al op de goede weg bent, nu je ook de positieve dingen weer goed kan ervaren!) Heel veel sterkte 🍀

Ik sluit me overigens volledig aan bij Temperamel: die klik is wel heel belangrijk... en vooral je gevoel volgen!

Wij hebben samen als koppel begeleiding gehad van Esther Cozijnsen. https://www.eccoachingdelft.nl Wij vonden het heel fijn om dit samen te doen, maar het kan ook alleen. Helaas heeft zij ook een kindje verloren en heeft zij zich gespecialiseerd om mensen te begeleiden die een kindje hebben verloren.

Heel veel sterkte met jullie verlies🤍 Zelf ben ik 9 maanden geleden mijn dochtertje verloren na een zwangerschap van 33.3 weken bij een spoedkeizersnede. Na deze traumatische gebeurtenis boden ze vanuit het ziekenhuis hulp aan. Helaas is daar een miscommunicatie geweest en konden wij pas na bijna een maand voor het eerst in gesprek met iemand. Die was onvoorbereid en ongeïnteresseerd dus daar zijn we nooit meer terug geweest. Via de huisarts kreeg ik alleen maar tips voor een rouwcoach. Pas na bijna 2 maanden vond ik zelf iemand via internet (psychologen nederland, daar koppelden ze mij aan Esther Neidt) die mij uiteindelijk met een paar gesprekken en EMDR geholpen heeft. Ik vond alleen dat ik er al snel weinig meer uithaalde, dus ik ben na 2 maanden weer gestopt. Daarna wel nog een paar keer met de praktijkkondersteuner gesproken. Ik hoop dat je snel iemand vind.

Allereerst gecondoleerd en veel sterkte ❤️. Wij zijn ongeveer 2-3 maanden nadat onze zoon overleden ter wereld kwam naar een rouwtherapeut gegaan samen en hebben daar veel aan gehad. Zij is ook gespecialiseerd in kindverlies. Het wordt alleen niet vergoed dus dat is wel goed om te weten. Nu hebben we beiden apart een psycholoog. Voor mij emdr en voor mijn vriend schematherapie omdat er bij hem ook oud familiezeer naar boven kwam. Dit wordt wel vergoed omdat we een verwijzing hadden van de huisarts, en we hebben onze verzekering uitgebreid hiervoor eind vorig jaar. Persoonlijk heb ik denk ik het meest aan onze rouwtherapeut die ik af en toe nog zie, omdat ik een goede klik met haar heb. Dat is zoals anderen ook schrijven toch erg belangrijk!

Hoi bde! Vreselijk.. veel sterkte voor jou. Zeker doen.. het kan je alleen maar helpen Ipv schaden. Er komen nog genoeg momenten dat het echt weer even pittig word en dan is het fijn dat je handgrepen hebt. Tenminste zo ervaarde ik het. Even mijn ei kwijt en handgrepen voor de toekomst. Evt nieuwe zwangerschap ect. Zelf twee missed abortions gehad met 9-10 weken en daarna plotselinge geboorte met 14 weken. Ben via de gynaecoloog bij de medisch psycholoog terecht gekomen in het ziekenhuis. Ben onwijs blij met haar en heb nu ook emdr gehad voor het verwerken van de momenten van miskramen en geboorte. Ik hoop dat je vind waar je naar op zoek bent. Dat is voor iedereen ook anders 🤍

Hoi, je verhaal komt overheen met het onze. Onze zoon is 26 maart ook rond de 20 weken stilgeboren. We hebben meteen hulp gezocht bij iemand die ervaren en kennis heeft met ouders die hun kindje verliezen. Door er met haar over te praten konden we ons gevoel beter accepteren en ze kon bevestigen dat bepaalde gevoelens “normaal” zijn. Er veel over praten met mensen om ons heen heeft ons ook erg geholpen, als je je verdriet laat zien word het begrepen. Het is nu bijna 10 weken geleden en ik merk ook dat ik weer van dingen kan genieten en me daar soms best schuldig over voel.. maar anderzijds mag je ook genieten.

We willen jullie heel veel sterkte wensen met het verlies!