Stilgeboren met 23 weken, door lisexcisie (?)

Hoi. Allereerst wat erg van je dochtertje! Veel sterkte met dit immens grote verlies. Ik ben zelf 22aug bevallen van een stilgeboren dochter met 14+2 weken. Bij mij waren noodlottig m'n vliezen gebroken terwijl ook alles goed was, 13w goed, nipt goed. Ik werd 18aug ziek..verhoogde infectiewaarden maar met zwangerschap was alles goed tot op de nacht van 19aug waarin ineens m'n vliezen braken. Was helaas ook niets meer aan te doen..ons meisje heeft tot op het laatste moment geleefd in m'n buik. Hartverscheurend was dit. Ze was ook af..als in echt een baby'tje.. en gezond..geen afwijking. Bij nacontrole zeiden ze dat ik er vanuit kan gaan dat t door infectie komt wat m'n buikvlies is binnengedrongen. Dit is niet met zekerheid te zeggen ook want ben door de mangel gegaan en ze konden niets vinden.. vandaar ook de hoopgevende berichten..niemand had dit zien aankomen.. Wat je zelf schrijft. Er is hoop voor de toekomst..ook voor ons. Maar het is bikkelhard om een gezond kindje te moeten laten gaan/te laten geboren worden.. het is bij mij nog niet zolang geleden ook. Heb t er nog elke dag moeilijk mee.. Maar heb ook dagen dat t wel oké gaat en ik ook denk dat ik door moet (heb al een zoontje van 3 lopen ook) Nogmaals veel sterkte 💫🌸 er schijnt licht in de donkere tunnel..houd hoop en goede moed..

Ooh.. voor jullie ook veel sterkte gewenst✨ Ik ben op 23 augustus bevallen, ongeveer even lang geleden voor ons beide dus. Zo hartverscheurend inderdaad, je weet dat ze leeft en in orde is en toch kan niets of niemand er nog iets aan doen. Diep van binnen koester ik het vertrouwen dat we allemaal ons eigen pad kiezen en dat dit daar bij zal horen. Ook al is dat niet te begrijpen en voelt dat nu niet zo.. Ik herken wat je zegt; er gaat geen dag voorbij zonder aan haar te denken, deze pijn is zo groots.. En toch zijn er ook momenten of dagen dat het oké gaat. Ik probeer het maar te nemen zoals het komt.. Ik kan me voorstellen dat je zoontje van 3 wat afleiding geeft, ik weet niet of dat het goede woord is. Liefdevolle afleiding in ieder geval. Dankjewel voor het delen van jouw verhaal😘

Voor jou vind ik het wel erg heftig dat jouw baby 23 weken was en je haar dus ook gevoeld al moet hebben.. denk toch dat dit het nog moeilijker maakt al is geen één verdriet te vergelijken. alles even erg! Is zeker liefdevolle afleiding..mooi verwoord. Heb je meer kinderen of was dit je 1e zwangerschap?

Ik heb haar inderdaad gevoeld, dat was zo bijzonder 🩷 Ik las vandaag ergens de term ‘leedlat’, die bestaat gewoon niet. Inderdaad alles even erg maar gewoon anders. Ik heb eerder een vroege miskraam gehad, daarna was dit m’n eerste (eigenlijk dus tweede) zwangerschap. Ik hoop dat er in de toekomst nog een kindje mag komen. Ik ben er nu nog niet aan toe, maar de wens is er absoluut.

Echt vreselijk voor je. Geen woorden voor. Ik wens je veel rust toe en zend positieve energie jouw kant op! Ik duim met je mee..💗💫

Heel lief.. dankjewel🙏 ✨ Voor jou nogmaals ook veel sterkte, liefs.

Hi, ik ben tweemaal mijn kindje verloren. Eenmaal bij 20 weken en eenmaal bij 21 weken. Beide bleek ik baarmoederhals insufficiëntie te hebben. Eerste keer kwamen we er achter bij 3cm ontsluiting. Tweede keer zou een een cerclage geplaatst worden in overleg met perinatoloog maar besloot de dienstdoende arts op eigen houtje dat ze toch niets meer voor me konden doen. Je kunt evt alles terug lezen in mijn topics hierover. Na een juridische strijd over naar een ander ziekenhuis met preventieve cerclage en utrogestan bij 15 weken en inmiddels mag ik 27 weken aantikken. Beide kindjes zijn levend geboren en er werd door de artsen niets aan gedaan. Je voelt je zo ontzettend machteloos. Ik hoop ditmaal een goed einde te mogen kennen. We zijn een eind op weg, maar moeten ook nog even uiteraard. Velen houden zich vast aan 24 weken naar overleving is dan zeker nog nihil. Vanaf 28 weken spreekt de professor en perinatoloog pas van een oké levensvatbaarheidstermijn met kansen. Zwanger zijn na een kindje te zijn verloren is geen grapje en zelfs na 2 keer heb ik het zelf zwaar onderschat. Het is zo’n mentale strijd en elke dag duurt 48 uur voor mijn gevoel. Maar de wens is zo groot! Houd hoop, geef tijdig aan hoe je je voelt. Verdiep je in lengtemetingen van de baarmoederhals maar ook zeker in een preventieve cerclage! 🫶🏻🩷

Gefeliciteerd met jullie mooie dochter, en gecondoleerd met het verlies. Wij zijn ook onze eerste dochter verloren door onverklaarbare redenen bij 21 zwangerschap. De baarmoedermond was in de ochtend bij controle (ivm onverklaarbare bloedverlies en harde buiken) 2 cm, maar met mijn dochtertje ging alles goed in mijn buikje. Bij mij konden ze niets doen zolang de ik last heb van krampen en bloedverlies, dus moest in ziekenhuisbed blijven liggen totdat dat eventueel zou stoppen. Helaas bleef ik bloeden en krampen hebben, en diezelfde avond kreeg ik persweeen erbij en is onze dochter om 20.45 uur levend geboren, maar stil, omdat haar longen niet rijp waren. Ze heeft 45 min geleefd (hartje klopte zolang nog), en is in mijn armen gestorven. Ik kreeg gisteren de resultaten van de onderzoeken aan mn placenta, kweek en bloed. Alles zag er normaal uit en niets afwijkends gevonden. Ene kant fijn voor volgend zwangerschap, maar andere kant erg zuur dat onze mooie dochter gestorven is omdat mijn lichaam door onverklaarbare redenen ons in de steek hebben gelaten. Dit alles is 4 weken geleden, en ik mis haar nog steeds ontzettend veel.

Onze dochter is 14 november 2021 geboren op 21 weken. S ochtends licht roos verlies en een krampje links onder in mijn buik. Toch maar ter controle gegaan. Bleek al volledige ontsluiting met ingedaald vruchtwaterzak. Verdict: baarmoederhals insufficiëntie. Bij een volgende zwangerschap preventief op 13weken een cerclage gehad en utrogestan genomen tot 37weken. En op 23 november 2022 is onze 2de dochter geboren op 37+5weken

Heel veel sterkte! Ik ben 26 augustus bevallen van onze dochter met 23+3. Mijn baarmoedermond is ook vroegtijdig open gegaan en was helaas ook niet meer tegen te houden met een cerclage. Ik heb vrijdag een afspraak in het ziekenhuis voor check up. Mij mankeerde niks en mijn dochtertje was perfect, alles erop en eraan alleen helaas dus veel te vroeg geboren...

Ooh.. dit nu meemaken is al afschuwelijk, maar dan ook nog twee keer…😔 Wat heftig voor je, voor jullie. Waarom werd er dan besloten dat men niets voor je kon doen, terwijl er eigenlijk een cerclage geplaatst zou worden? We worden vanuit het ziekenhuis goed begeleid en geïnformeerd, dat is heel fijn. Ik heb wel het gevoel dat de gynaecoloog alles wilt doen om bij een toekomstige zwangerschap herhaling hiervan te voorkomen. Heel erg fijn dat je nu met een preventieve cerclage zwanger bent, van harte gefeliciteerd. Het lijkt me inderdaad heel moeilijk maar ook heel bijzonder❤️ Hoe kan ik jouw topics terug lezen?

Dankjewel.. ✨ We zijn rond dezelfde datum en rond dezelfde termijn bevallen. Goh.. ondanks dat de kans hierop zo ontzettend klein is, overkomt het dus toch veel mensen.. Zo moeilijk hè, dat gevoel dat alles in orde was en het toch niet zo mocht zijn? Ik heb vooral echt last van het gegeven dat ze er gewoon zou zijn geweest, als mijn baarmoeder haar verder had kunnen dragen😔 Het is geen schuldgevoel, want ik weet heel goed dat ik er niets aan kan doen. Maar toch is dit heel moeilijk te verkroppen. Voor jou ook heel veel sterkte!

Ik zie veel ‘patronen’ in de cijfers.. 😊 Bij jou is het in 2021 met 21 weken. Bij mij in 2023 met 23 weken etc. Wat ontzettend fijn dat het bij de volgende zwangerschap goed gegaan is, met de preventieve cerclage. Daar krijg je je eerste dochter niet mee terug, natuurlijk. Maar wel heel mooi dat het jullie alsnog gegeven werd💕 Vonden jullie het moeilijk om opnieuw zwanger te raken, of verliep dit gevoelsmatig ‘vanzelf’? Het zetten van die stap, zeg maar..

Als je op mijn naam klikt kun je het als het goed is lezen! Zal even kijken of het openbaar of privé staat!

Ohh.. nog zo vers allemaal hè. Bij ons ook, nu 6 weken geleden. Veel van wat je zegt is herkenbaar. Natuurlijk zou je het liefst niet willen dat dit iemand overkomt, maar het is erg ‘fijn’ om over herkenbare situaties te lezen. Ik moest ook in het ziekenhuis in bed blijven liggen, in de hoop het zo lang mogelijk te rekken. Maar ook dezelfde avond kwamen de weeën😔 Eigenlijk zou ik de volgende ochtend een nood cerclage krijgen, maar dit hebben we helaas dus niet eens meer gehaald. Veel sterkte voor jou✨💕

Ah ja, ik zie het nu. Dankje, ik ga eens lezen 😌

Natuurlijk zwanger geraken lukte bij ons niet door problemen bij mijn man. Dus sowieso was het ivf (ook onze eerste dochter). Ik voelde wel enorm snel aan dat we het "opnieuw" moesten proberen. Eenmaal zwanger was het wel steeds aftellen en met een bang hartje op controle. We hadden ook afgesproken dat vanaf de cerclage ik om de 2weken op controle mocht, gewoon ter geruststelling en moest het toch de verkeerde kant uitgaan, we kort op de bal konden spelen. Uiteindelijk een heel goede zwangerschap gehad, met rond de 21weken wel een heel moeilijk moment. Maar dan ook extra mogen gaan na een telefoontje.

Heel fijn om te horen dat er ruimte was voor de angst en er voor zover mogelijk geruststelling geboden werd. Dat is veel waard, kan ik me zo voorstellen.

Hee je verhaal raakt me. Ik ben ongeveer op dezelfde termijn bevallen.. ook door een infectie na een goede nipt en 13 weken echo.

Wat onwijs verdrietig zeg :-( je mag me een berichtje sturen als je daar behoefte aan hebt..