✨ Syrah 🍇

Heel veel sterkte! 🥰

😔😔😔 Hey meis, ik heb hetzelfde mee gemaakt met 20 weken. Maar groei was al gestopt met 16 weken. 07-06-22 Wij hebben helaas geen echt mooie voet afdrukjes of handjes kunnen maken😔😔😔 Ik ben erna zelf flink ziek geworden 😔 ik lag zelf erna kantje boord😔 vermoedelijk omdat baby wat langer overleden was in mijn buik. Wens jouw heel veel sterkte ❤️

Wat verschrikkelijk. Hopelijk gaat het nu weer goed met je. Mama's zijn sterk ❤️💪

Heel veel sterkte♥️

Ik herkende je naam, en zie dus dat je bij mij in de geboortegroep zit… wat ontzettend kut dat je je nu ook bij deze groep moet voegen! Heel veel sterkte, maar ook gefeliciteerd met de geboorte van jullie Syrah ❤️

Wat ontzettend verdrietig... Maar tegelijkertijd wil ik jullie ook feliciteren met jullie prachtige dochter en wat een super mooie naam zeg! Echt heel mooi, mooie spelling ook Syrah. Heel veel sterkte voor nu en alles wat nog gaat komen. X

Heel veel sterkte gewenst, wat een prachtige naam 💖💕

Lieve Panpoen, mama van Syrah Heel veel sterkte, wat een prachtige naam voor je dochter. 💝

Heel veel sterkte gewenst, wat een mooie naam! 💖

Heel veel sterkte! Wat een mooie naam voor jullie dochter! 💕 Wij hebben onze dochter ook laten gaan na een slechte 20 weken echo. De meest moeilijke beslissing om te moeten maken.

Prachtige naam voor een prachtig meisje 🥰 gefeliciteerd met haar geboorte en ontzettend veel sterkte met het verlies. Je omschrijft het zo mooi, in liefde laten gaan zodat vrij is. Bij ons dochtertje heb ik dat ook zo ervaren. Pijn die je nooit van je leven wil meemaken maar met liefde doet voor je kindje

Wat intens verdrietig! Heel veel sterkte voor jullie! 🤍

Van harte gefeliciteerd met jullie prachtige dochter, maar wat een verdriet laat ze ook achter bij jullie. Ik heb je verhaal gezien in de geboortegroep december. Mijn hart breekt om te zien dat jij ook zo'n ongelooflijk moeilijke keuze hebt moeten maken. Heel veel sterkte! 💞

Lieve dames, Nogmaals bedankt voor al jullie berichtjes. Het is nu een week en 2 dagen geleden dat ons meisje niet meer in mijn buik zit. Het voelt soms erg leeg. . Gisteren is de laatste uitslag binnen gekomen. En hiermee voelt het (medische) verhaal ook echt afgesloten. . Het laatste wat ze gingen testen is of de afwijking van onze Syrah van een van ons geërfd is. Ze dachten van het begin af aan dat ik drager was van een "gebalanceerde translocatie". Een stukje van chromosoom 9 wat naar 4 verplaatst is en een stukje van 4 even groot naar 9 ter compensatie. Dit komt dan niet tot uiting omdat beide chromosomen nog even groot zijn en omdat er geen DNA mist (het zit enkel op een andere plek). . Ze dachten dat dit van mij af kwam omdat beide "aangedane" chromatide (= 1 arm van de chromosoom.) Van mij af kwamen. En dat was natuurlijk erg toevallig. . Gisteren het verlossende telefoontje. Zowel ik als mijn vriend hebben GEEN chromosoom afwijkingen! Dit betekend dat het bij ons meisje spontaan ontstaan is door een foutje. En toevallig beide op een stukje wat van mij af kwam. . De kans op herhaling is kleiner als 1%. Een enorme opluchting. Op twee fronten. Een ik was echt bang dat het van mij af kwam. En voelde mij tot gisteren enorm schuldig. Die last is van mijn schouders af gedonderd. Dit was domme pech. En ten tweede maakte ik me erg zorgen over de toekomst. Als ik het heb kan ik dan nog wel zelf kinderen krijgen op de normale manier, of moeten we nu een molen in waar ik helemaal geen zin in heb? Ik hoorde namelijk veel verhalen over hoe zwaar zo een traject is voor man en vrouw, dat relaties soms kapot gaan. Dat het fysiek en mentaal erg zwaar is voor de vrouw door alle hormonen. Uiteindelijk is het het allemaal waard....maar goed...liever niet. Ook deze zorgen is van mijn schouders af. . Wij kunnen zelf weer verder. Op een natuurlijke manier. Met z'n 2. En hopelijk bewandelen wij de wereld strakjes met z'n 3'tjes. . Ik blijf in dit topic nog even af en toe dingetjes typen als het even tegen zit. Fysiek gaat het erg goed met mij. Mentaal helaas wat minder, maar dat is te verwachten. . Ik voelde al leven, af en toe een schopje.....wat mis ik dat enorm. S'avonds voor het in slaap vallen met mijn hand op mijn buik me concentreren op de plek waar ik dacht dat ze zat, en soms voelde ik dan ook echt iets. Iets onbeschrijfelijks, iets magisch. En zo viel ik de laatste weken altijd in slaap.

Oh, hartverscheurend dit 💔 Af en toe zag ik wat voorbijkomen van jou en ik was zo blij voor jullie dat het was gelukt en nu lees ik dit… Veel sterkte gewenst ❤️‍🩹 Weet verder niet wat te schrijven... Wat een verdriet 😢