Teleurgesteld in vriendschap

Ik zou het bij haar aangeven dat je je zo voelt en haar nodig hebt. Soms weten mensen niet hoe ze met zulke situaties om moeten gaan en worden ze daardoor wat afstandelijker. Heb ik bij sommige mensen ook gemerkt toen ik mijn dochter verloor. Wees gewoon eerlijk na haar toe en zeg “ik heb je nu nodig”

Ik ben zelf bijna 4 weken geleden bevallen van mijn zoontje die helaas een uur later is overleden. Ik heb gelukkig een heel sterk vangnet van mensen die altijd voor mij klaar staan. Wat ik wel merk is dat mensen heel verschillend kunnen reageren. Bij mij gaat het dan om mensen die verder van mij af staan. Ik denk dat het te confronterend kan zijn voor mensen en dat ze gewoon niet weten hoe ze moeten reageren of je überhaupt aanspreken. Er zullen vast ook mensen zijn die mij proberen te ontwijken. Ik kan daar zelf wel begrip voor hebben, want hoe verklaar je dit soort vreselijke dingen? Ik snap het zelf nog niet eens! In het geval van je beste vriendin snap ik dat je haar steun mist en waarschijnlijk had verwacht dat ze er direct fysiek voor je zou zijn. Misschien is het angst aangezien ze zelf ook zwanger is? Misschien voelt ze zich schuldig dat het bij haar wel goed gaat en jou niet onder ogen durft te komen? Niet weten wat ze moet zeggen? Ik zou zeggen maak het bespreekbaar, want misschien heeft zij het wel moeilijk met alle bovengenoemde argumenten. Ik kan me dat namelijk best voorstellen….

Hi, allereerst heel veel sterkte met het verlies van je dochtertje. 🤍 Je mag zeker teleurgesteld zijn! Ik heb dit zelf ook meegemaakt met een vriendin, weliswaar niet zo lang bevriend maar ik herken hier veel in. Ik heb besloten afstand te nemen, omdat ze mij dus teleurstelde in een tijd waarin ik absoluut geen teleurstelling kon gebruiken. Ik vind het jammer maar heb er vrede mee. De enige tip die ik je kan meegeven is, probeer echt naar je gevoel te luisteren. Als je haar echt nodig hebt, laat het haar dan weten. Als ze echt zo’n goede vriendin is staat ze voor je klaar. Is ze er niet, dan weet je genoeg en is het helaas een extra verlies. In deze tijd kom je er helaas achter wie er echt voor je zijn.. Veel liefs 🤍

Ik snap je helemaal en snap dat je teleurgesteld bent! Ik ben zelf nu 3,5 week geleden bevallen van ons srilgeboren zoontje met 13 weken. Een van mijn beste vriendinnen appt me ook amper en reageert nergens op of bot. Tuurlijk kan ik begrijpen dat mensen het lastig vinden hier mee om te gaan maar ergens denk ik als je zo goed bevriend ben kan je dit ook aangeven en al stuur je me iedere dag een hartje dan weet ik iedergeval dat je aan me denkt. Maarja ik heb dit ook al eerder meegemaakt onthou en koester de mensen die er nu voor je zijn! Dat zijn dus de echte mensen die om je geven!

Ik snap je heel goed, maar wellicht is er aan haar kant ook een stukje angst. Jou niet willen confronteren met haar zwangere buik. Niet weten hoe ze gaat reageren. Niet weten wat ze moet doen en daarom dus uitstellen. Ik zou haar zeggen dat je haar nodig hebt en juist nu het fysieke troosten mist

Lieve Layla, Ontzettend herkenbaar. Het is voor ons niet voor te stellen, maar andere mensen begrijpen echt niet wat de impact is, dat is geen onwil of gebrek aan interesse, het gaat hun voorstellingsvermogen te boven. Het kan helpen, het hielp bij mij, om hardop en direct tegen haar te zeggen wat je voelt en wat je nodig hebt. Je denkt, dat snapt ze toch wel? Maar dat snapt ze niet. Toen ik na een paar maanden de woorden vond, luister: mijn kind is dood. Dood! ik ben er kapot van, ik ben radeloos van verdriet en ik heb jou, nu, hier nodig… kon ik het kwartje horen vallen. Toen veranderde er iets. Maar die woorden zijn heel moeilijk hardop te zeggen en je wou dat dit gewoon duidelijk was voor andere mensen. Ik hoop dat het je lukt de afstand naar je vriendin te overbruggen. Ik geloof dat dit een thema is bij veel van ons, gek toch? Liefs

Maar ik kan niet snappen waarom zij het niet snapt…ze is notabene zelf zwanger. En precies ook even ver als ik was. Dan moet je je toch juist kunnen voorstellen hoe vreselijk het zou zijn als je het kindje verliest??

Ik heb dit ook met mijn zus hoor niks van haar ze wilde het niet zien. zelf heeft ze 2 kindjes. Ze moet het als geen ander weten denk je dan …..

Nee ik begrijp het ook echt niet hoor waarom het zo moeilijk te snappen. Ik heb soms veel meer aan vreemden hier of op Instagram dan aan vrienden. Maar soms, net als ik denk, ik ben helemaal alleen, staat die vriendin ineens voor de deur met ik moest aan je denken maar weet niet wat ik moet doen. Ik hoop heel erg dat jouw vriendin er voor jou gaat zijn.

Dag Layla, allereerst ontzettend veel sterkte gewenst met het verlies van je dochtertje. Ik ben in december ook mijn dochter verloren na een zwangerschap van 24 weken. Ik heb vooral gemerkt dat de mensen die mij uit de weg gingen, de mensen waren die zwanger waren of net een kind hadden gekregen. Was het omdat ze dachten dat hun zwangerschap/kind mij moeilijk ging vallen? Of wilden ze niet geconfronteerd worden met de harde realiteit dat je keihard en onverwacht van je roze wolk getrapt kunt worden? Ik denk dat je het haar best even vraagt. Laat haar de ruimte om eerlijk te vertellen waarom ze je precies wat uit de weg gaat. Hou er wel rekening mee dat het antwoord hoe dan ook pijnlijk gaat zijn... Ik heb hier eigenlijk veel meer troost gevonden dan bij mijn vrienden. De verhalen lezen van andere ouders met sterrenkindjes maakte dat ik mij minder alleen voelde. Triest dat er zoveel verhalen zijn, maar ze sterkten mij ook en lieten me beseffen dat het heel langzaamaan wel weer iets beter zal gaan (ook al voelt het nu alsof je voor de rest van je leven een eindeloos vat verdriet zal zijn).