Verjaardag als moeder maar zonder dochtertje

Hoi mama van Emma 🦋 nee dat is helemaal niet gek. Met elke mijlpaal kan het voelbaar zijn. En het is ook nog maar zo recent. 😔 Heel verdrietig dat jullie dit hebben moeten meemaken. Heel veel sterkte 🫂

Hoi Ma2022, Dat vind ik helemaal niet raar. Je had er misschien zelfs al een keer over gefantaseerd hoe het zou zijn, jouw eerste verjaardag als mama met jouw meisje bij je. Ik zie zelf ook op tegen mijn volgende verjaardag zonder ons meisje. Daar had zij bij moeten zijn als het mooiste geschenk ooit. Dit soort mijlpalen doen gewoon extra pijn en het gemis en de lege plek is dan zo uitvergroot en extra voelbaar.. Dat is bijv. ook met kerst vaak moeilijk. Het is vreselijk dat je Emma moet missen op jouw verjaardag. Dat zou geen enkele ouder mee moeten maken. Sterkte 🌷🫂

Volledig logisch! Ik had het zelf afgelopen jaar met kerst. Ik raakte gefrustreerd van mezelf omdat ik rustig zat te gourmetten, wat gewoon onmogelijk had moeten zijn met een kindje van 7 weken oud. Moederdag was ook zo’n ellendige dag, iedereen om me heen kreeg fijne Moederdag etc te horen, en het was voor mij weer precies een dag waarin het weer heel hard in m’n gezicht werd gewreven dat ik voor de rest van de wereld geen moeder meer was, terwijl ik 3 weken lang voor het mooiste kindje ooit heb mogen zorgen. Dit soort dagen blijven moeilijk, omdat het niet klopt met wat je in je hoofd had

Dankjewel voor jullie lieve woorden 😘

Ohh zo herkenbaar. Ik ben deze zomer ook 30 geworden, zou in juni ons kindje hebben gekregen, maar helaas in februari met 22 weken afscheid van haar genomen. Ik vond die felicitaties ook heel dubbel. Het is niet alleen afscheid nemen van je kindje, maar ook afscheid nemen van het 'plaatje' in je hoofd, vooral op zulk soort bijzondere dagen. Had het bijvoorbeeld ook op vaderdag en moederdag. En ik kijk heel erg op tegen de kerst, terwijl dat mijn favoriete tijd van het jaar was. Juist omdat we vorig jaar met de hele familie aan het fantaseren waren hoe het dit jaar zou zijn met ons kleintje erbij. Volgens mij helemaal niet raar, maar juist logisch dat je dit zo voelt. Ik wens je heel veel sterkte!

Super herkenbaar. Ik moet nog 30 worden dit jaar, maar had al zo'n leuke plannen met ons kleintje er bij. Mooie herfstdagen, de feestdagen, verjaardag,... het ging perfect zijn. Ergens echt wel schrik voor deze momenten! Courage !

Heel erg herkenbaar! Ik ben eind september jarig geweest en voelde me precies zo. In de avond ook flink lopen janken omdat K haar zo miste.. Heel veel sterke en wat je voelt is zeker normaal! Dikke knuffel💐

Zo herkenbaar, onze zoon was 26 mei uitgerekend en ik 8 mei jarig. Die dag deed zoveel pijn, omdat ik zwanger van hem had moeten zijn. Hij had hier op aarde onderdeel moeten zijn van die dag, maar dat liep compleet anders ( onze zoon is in januari op 23 weken geboren, vanwege een zeer ernstige hartafwijking). Heel veel sterkte en wees extra lief voor jezelf deze dagen ❤️❤️❤️

Vandaag ben ik 30 jaar geworden maar ook op deze 2e verjaardag zonder mijn dochter overspoelt het verdriet mij. Ik mis haar zo hard… inmiddels heb ik een hele mooie en lieve regenboog zoon, die precies 1 jaar jonger is dan z’n grote zus🦋.. maar toch is het verdriet zo overweldigend.. ik mis haar geur, haar geluidjes, het contact.. ze voelt zo ver weg .. Lieve Lisa mama mist je zo ❤️ ‘tot de wereld en weer terug’❤️❤️

Het lijkt me helemaal niet raar, maar heel normaal, hoe vervelend ook. Het is echt een verlies wat altijd bij je zal blijven. Ik herken het van mijn miskraam met 9 weken. Dat de uitrekende datum ineens zo zwaar voelde. Wat ik niet had verwacht, het overviel me. Ik had er nog niet zo bij stil gestaan dat het straks heftiger zal zijn bij mijn dochter die we met 18 weken hebben moeten laten gaan. Maar dat voelt nu nog veel heftiger dan de miskraam, dus straks ook onfronterender op bepaalde dagen. Heel veel sterkte. En vooral extra op die bepaalde dagen ❤