Voorbereiden bevalling 23 weken

Wat een verschrikkelijke nachtmerrie! Ik ben zelf helaas bevallen met 24 weken en ik zou je graag de volgende tip mee willen geven. Er is een stichting, (make a memory) met professionele fotografen die (gratis) foto's maken vlak na de bevalling. Toen mijn verloskundige met dit idee kwam, terwijl ik ook wist dat mijn dochtertje zou overlijden, dacht ik bij me zelf: "Rot op, wat moet ik met een fotograaf? Ik verlies m'n kind, wat heb ik hier nou aan." Nu ben ik achteraf zo dankbaar dat zij dit heeft doorgezet en er foto's gemaakt zijn. Het ging allemaal zo snel en veel herinneringen raak je kwijt omdat je in een overlevingsmodus zit. De foto's zijn nu nog een van de weinige dingen die ik van mijn dochtertje heb. Deze fotografen doen dit met veel respect, houden zich op de achtergrond en maken alleen foto's waar jij / jullie je goed bij voelt/voelen. Daarnaast dragen zij alle rechten van de foto's over naar jullie. Ik wens jullie heel veel sterkte toe voor de komende tijd! Liefs

Dankjewel... ik heb exact dezelfde gedachten zoals jij.. we hebben ondertussen boven de wolken gecontacteerd om foto's te laten nemen... ik geval ik er dan later toch behoefte aan heb om daarnaar te kijken. Ik ben bang dat ik nooit meer dezelfde zal zijn.. de levenslust is voorlopig verdwenen bij me... Hoe heb jij het beleefd? En hoe gaat het nu met joi?

Nu gaat het redelijk / goed naar omstandigheden. Bij mij was de bevalling onverwacht, er was niks mis met m'n dochtertje maar m'n baarmoedermond hield het niet langer vol.. Dat gaf wel een enorme knauw, vertrouwen in m'n eigen lichaam. Zowel m'n vriend als ik hadden inderdaad ook geen levenslust meer. Niks interesseerde ons meer en ze mochten alles van ons afpakken. Maar we zijn vier maanden later (de week van de uitgerekende datum) op vakantie gegaan naar Bonaire. Ver weg van alles en iedereen vandaan, geen confrontaties meer. Dat voelde heel goed, want niemand kende ons verhaal daar. We voelde ons even vrij en niet meer het idee dat we aangestaard werden door iedereen. Het heeft ons echt goed gedaan. Langzamerhand zijn we de kleine dingen in het leven weer gaan waarderen. Van een collega van mijn vriend hebben we een boek gekregen. Die had ik toen meegenomen. Ik ben zelf écht geen lezer, maar heb het boek in 1 ruk uitgelezen. Het gaf me heel veel steun en herkenning. Dat raad ik je ook zeker aan! (Het rouwt in jou.) Daarnaast hebben we een medisch maatschappelijk werker toegewezen gekregen. In het begin dacht ik: " moet dat nou? Dat zweverige gedoe." Maar ook dat heeft ons enorm geholpen met alle emoties en (jaloerse) gevoelens. Uiteindelijk kan ik het echt aanraden, want het praat heel anders dan met familie en vrienden die ook hun verdriet hebben.

Heel veel sterkte, ik ben afgelopen woensdag met 15 weken bevallen van ons lieve meisje Sterre. Helaas hebben we afscheid van haar moeten nemen. Ik heb veel aan de app van meditation moments van Michael Pilarzcyk gehad ook tijdens de bevalling. Tevens hebben wij ook na afloop door stichting still fotografie foto’s laten nemen. Dit was toch heel fijn, vooral om ook samen met zijn 3’en nog een rust moment te hebben. Ze hebben ook afdrukken met inkt van de handjes en voetjes gemaakt💖Heel veel sterkte samen. Je kunt het!! En jij bepaalt dus doe alles wat je hart je ingeeft.

Heyhey, Jemig wat een nachtmerrie voor jullie... Vreselijk om dit mee te moeten maken als je wens zo groot is en lang heeft moeten duren voordat het raak was. Zelf ben ik met 34 bevallen van een stilgeboren dochtertje in november en 2 weken geleden de keuze moeten maken om een zwangerschap af te moeten breken vanwege ernstige afwijkingen met 12.5 weken. De inleiding kan lang duren, ik had me daar gewoon op ingesteld, dan kan het altijd alleen maar meevallen. Ik had m'n laptop mee voor afleiding (Netflix) en ik had punniken mee om iets te kunnen doen zonder bij na te hoeven denken. De inleiding is mij uiteindelijk hartstikke mee gevallen. Ik hoop echt dat jij die ervaring ook mag hebben. Voor na de geboorte raad ik zeker ook een fotograaf inderdaad aan en ik zou dat dan gewoon lekker thuis doen, in je eigen omgeving. Dat hebben wij beide keren gedaan. In zo'n ziekenhuis kamer lijkt mij persoonlijk minder mooi. Verder adviseer ik echt de watermethode aan om jullie zoontje thuis te kunnen hebben. Je kan hem dan nog aanraken, vasthouden, bewonderen. Het heeft ons zoveel goed gedaan om onze kindjes nog een aantal dagen thuis te kunnen hebben in onze eigen omgeving. Maak zoveel mogelijk foto's, ook zelf. Zo hebben wij ook foto's bijvoorbeeld met de opa's en oma's en onze dochter. Nu geeft dat zoveel waarde dat we die foto's hebben. Ik wens je heel veel kracht en liefde.

Sluit me hierbij aan! Vaak komt het ziekenhuis zelf met dit anders zelf vragen. Hele fijne mensen en hele mooie foto's. Ben zo blij dat ik dit toch heb gedaan. Ik ben bevallen na een uitgedragen zwangerschap en kort erna overleden. (Afwijkingen) Op dat moment heb ik geen traan gelaten was vooral bezig met het 'bevallen'. Maar had ook echt enorme weeën. De klap kwam pas daarna. Heel veel sterkte!!

Dankjewel voor je bericht.. het doet me veel. Ik zal het boek zeker aankopen. Liefs

Dankjewel. Ook heel veel sterkte voor jou.. ik zoek die app zeker eens op. Meditatie helpt me om in slaap te vallen. Ik ben een zeer moeilijke inslaper. Liefs

Dankjewel. Ook nog veel sterkte voor jou. Ik ging ook mijn laptop meenemen.. kijken op 4 muren met je gedachten in je hoofd lijkt me al zeer vermoeiend. Bedankt voor je tips. Liefs

Hey Vreselijk om na een uitgedragen zwangerschap toch nog je kindje te verliezen.. alles staat waarschijnlijk klaar en dan dit.. ik hoop dat alles nu beter gaat met jullie. Liefs

Wij wisten dat ons kindje niet gezond was, we hadden alles wel klaar staan want met 34w kregen wij pas te horen dat ze haar niet gingen/konden behandelen. (Slechte 20w echo en er was nog hoop) Het gaat redelijk, dit blijft voor altijd bij je en ik ben nog steeds aan het rouwen.

Ik ben in april bevallen na een zwangerschap van 22 weken. We hebben moeten kiezen voor beëindigen ivm niet met het leven verenigbaar afwijking. Ik vond het oké, al kreeg ik een mega weeënstorm. Ik ben heel blij dat ik toen al vrij snel heb gekozen voor een ruggenprik. Ze gaven bij ons ook aan dat ze pijnstilling bij een bevalling van een overleden kindje erg stimuleren als het nodig is. Zo heb je energie over voor de dagen die je hebt met je kindje. Voor mij heeft dit er echt voor gezorgd dat ik nog even kon slapen en meer rust kreeg, maar ook de dagen erna wat meer energie had. Wij hebben veel kraambezoek gehad, waardoor ik die energie echt nodig had ook. Wij hebben veel baat gehad bij het al van te voren voorbereiden en nadenken over het afscheid. In ons geval een begrafenis. Het was een kwestie van bellen en alles werd geregeld, aangezien we alles al hadden voorbesproken. Doe verder lekker zittende kleding aan, meerdere laagjes. In het begin erg blij geweest met m'n vest, maar later werd het bloedheet. Laat het vooral ook over je heen komen en heb weinig oordeel over hoe je het doet. Of je nou veel of weinig huilt. Het is een onwijs verdrietige situatie waarin je zit. Ik heb vooral in overlevings stand gestaan waardoor ik weinig emotie had. Af en toe huilde ik wel, maar wilde mijzelf vooral door alle dagen heen slepen. De echte emotie kwam bij mij pas heel veel later, toen het wat rustiger werd ook in mijn lijf en hoofd. Er is geen goed op fout, als je het maar op je eigen manier doet.

April 2021 overigens 😉

Dankjewel voor je bericht. Ik vind je een heel moedige vrouw. Hopelijk gaat alles nu goed met je. Een begrafenis meemaken van je kindje moet wel heftig geweest zijn. Liefs

Hi Solejoma, Wat ontzettend verdrietig dat jullie morgen afscheid moeten nemen van jullie zoontje. Ik wens je heel veel sterkte morgen. Mijn advies: bij twijfel over bijv. afdrukjes of foto’s tóch doen, je kunt ze altijd nog weggooien. Ik heb onze foto’s nog niet bekeken (dat wil ik op onze dochters verjaardag wel gaan doen, als ik me daar klaar voor voel). De watermethode vonden wij mooi en ook onze dochter een paar dagen thuis. De bevalling zelf: klinkt gek maar vertrouw op je lichaam, die ‘weet’ hoe het moet, blijven ademen, afleiding kan fijn zijn, pijnmedicatie ook. Qua boek raad ik ‘altijd een kind tekort aan’ en ‘vingerafdruk van verdriet’. Wees lief voor jezelf. Je bent sterker dan je denkt. Heel veel sterkte ❤️❤️

Heyhey Solejoma, Ik moest even aan je denken. Ik wens je heel veel sterkte toe voor morgen en de komende tijd! Liefs

Dankjewel.. ik ben ook van die mening dat ik graag grijp naar herinneringen wanneer ik het kan en nood aan heb.. bedankt voor je tips. Vreselijk dat we het meemaken. Ik wens je ook veel sterkte toe eens de verjaardag van je dochtertje er zal zijn. Liefs Sophie

Hey Sandra Dankjewel voor je lief berichtje Liefs Sophie

Hallo Soleja, Wat verdrietig dat je dit ook mee moet maken. Ik hoop dat het allemaal (naar omstandigheden natuurlijk) goed gaat en dat er geen complicaties bij komen kijken. Ik ben begin dit jaar ook met 22 weken bevallen. Toen het ons overkwam was ik eerst vooral bang, overstuur en verdrietig, maar uit ervaringsverhalen van andere vrouwen haalde ik dat er ook ruimte mag zijn om trots te zijn op je kindje en heel bewust de momenten met je kindje mee te maken. En dat was voor mij ook echt zo. Ik wens jullie veel succes. Vandaag maar ook later als de storm een beetje is gaan liggen en er tijd is voor de verwerking.

Hey Bedankt voor je berichtje... treurig dat je het ook moest meemaken. Ik heb het vandaag meermaals gezegd in het ziekenhuis. Geen enkele goede ouder zou dit mogen meemaken. Ik heb heel vaak huilbuien en mis mijn ventje zo hard.. hij is nog geen 24u uit mijn buik.. ik blijf zo leeg achter... de app helpt me ook wel om met andere mama's erover te praten. Groetjes