Voorstellen/zwanger willen raken

meritaaaaaa

één jaar geleden

Volgen

Dag lieve sterrenmama’s, Afgelopen dagen/weken heb ik meegelezen naar jullie verhalen. Ik heb mij meer op de achtergrond gehouden. Ik had het nooit gedacht dat ik ook zo n groot verdriet heb moeten ondergaan net als elk van jullie. Graag wil ik mijn verhaal kwijt aan jullie. 3 weken geleden zijn wij moeten bevallen van ons dochtertje. Ik was toen 27 weken en 2 dagen. Helaas bij een normale controle van 15 min, konden ze geen kloppend hartje horen, nadat het echo apparaat erbij werd gehaald was het slecht nieuws. Ons dochtertje leefde niet meer. Ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis en hier bevestigde ze dat nog een keer. De bevalling is zonder complicaties gelopen en eigenlijk erg goed gegaan. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik zei als dit de bevalling was dan wil ik heel veel gezonde kindjes op de wereld brengen. Al die horror verhalen, wat ik afgelopen weken heb moeten aanhoren waren gelukkig niet van toepassing bij ons. Wij missen onze dochter ernorm! Ze was zo gewenst voor ons. Gelukkig hebben we het een plekje gegeven en denken we elke dag nog aan onze dochtertje. Alleen voel ik mij soort van schuldig? Omdat ik het zwanger zijn erg mis en eigenlijk het liefst zo snel mogelijk het weer willen proberen met het zwanger worden. We willen het zo graag, maar voelen ons ook weer schuldig als we het gaan proberen, omdat het nog zo pril is. We hebben besloten om tenminste 1 x ongesteld te worden, zodat mijn lichaam de tijd nodig heeft gehad om te herstellen. Zijn er meerdere die dit gevoel hebben? Of klinkt het gek/raar om weer zwanger te willen worden? Bedankt dat jullie naar mijn/ons verhaal wilde lezen🙏🥰

2

Reageer

Typ hier je reactie

16 reacties

C_illiej

één jaar geleden

gecondoleerd en heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.. Wij hebben 24 november onze dochter verloren 1 dag naar de bevalling .. doordat mijn placenta had losgelaten hebben ze een spoedkeizersnede moeten doen met 30+1 weken.. doordat de placenta had los gelaten heb ik al het bloed van onze dochter verloren en hebben bloedtransfusies haar leven niet meer kunnen redden.. ( 15 uur na de bevalling is ze overleden ).. wij willen ook snel mogelijk weer een kindje.. ( het zal onze dochter nooit vervangen, ze blijft altijd ons 1ste mooie meisje ) 💗, maar het zal wel een beetje de leegte ook vullen die er nu is.. je hebt toch een hart vol moederliefde , maar je kan het niet aan je kleintje geven omdat ze er nie meer is 😭💔 Deze maand is het voor ons 6 maanden geleden dat ze is overleden en wij moesten sowieso ff een tijd wachten ivm keizersnede.. maar hebben nu groen licht gekregen om langzaam weer te mogen beginnen. Hopelijk mogen we snel weer zwanger worden en mooie kindjes verwelkomen op de wereld 🍀🙏

1

Margreetjes

één jaar geleden

Allereerst gefeliciteerd en gecondoleerd met jullie dochter. Zij heeft jullie papa en gemaakt! Ik snap je gevoel helemaal. Ik ben op 1 februari (33+2) met een spoedkeizersnede bevallen van onze zoon Thijs. Een dag later moesten we hem uit liefde laten gaan. Het eerste wat ik die week zei is dat ik weer zwanger wilde worden. Je voelt je letterlijk zo leeg. Ook wij moeten minimaal 6 maanden wachten en ik tel af, nog 10 weken. Ik vind het bizar dat ik zo denk, maar het schijnt heel normaal te zijn vertelde de psycholoog. Als we weer mogen beginnen geeft dat een soort doel, een soort houvast.

1

Heidezicht

één jaar geleden

Allereerst gecpndoleerd en heel veel sterkte! Na mijn bevalling in januari met 22+1 wilde ik ook meteen weer zwanger worden. Tot nu toe nog niet succesvol helaas. Die wens was volgens de gynaecoloog en psycholoog heel normaal. Ik omschreef het zelf alsof alles in mij wil zorgen, maar er niks is om voor te zorgen en dat voelt als een enorme leegte. Om mijzelf te helpen het gevoel te hebben er alles aan gedaan te hebben om het zo snel mogelijk te laten lukken heb ik acupunctuur en doe ik aan yoga/meditatie. Alleen al de rust die ik ervaar op die momenten is helpend.

0

Verwijderd lid

één jaar geleden

Lieve sterrenmama, Gefeliciteerd met je dochtertje, maar ook gecondoleerd met het verlies. Wat schrijf je je verhaal ontzettend krachtig op, je komt over als een hele sterke mama! Mijn zoontje is met 23,5 week stilgeboren, omdat mijn lichaam spontaan wilde bevallen. De schok van die gebeurtenis heeft echt veel impact gehad. Ik heb in de eerste week geroepen dat ik dit nooit meer wilde, dan maar geen kinderen, maar in de tweede week sloeg die gedachte compleet om. Ik zag het toen ook echt heel zwart-wit: als ik geen gezond kindje zou mogen verwelkomen, wat is het leven dan nog waard? Ik snap je gevoel dan ook volkomen en zoals eerder al gezegd werd: het is helemaal normaal! Wij zijn papa's en mama's geworden, maar staan (nog) wel met lege handen en juist nu weten we hoeveel liefde we te geven hebben! Misschien heb je er al eerder over gelezen, maar het boek 'Altijd een kind tekort' is echt een aanrader. Het beschrijft zo helder welke gevoelens je kunt hebben na de geboorte van je sterrenkindje, maar ook alles wat je kunt ervaren als je weer zwanger wilt worden of bent. Ik zelf heb er heel veel aan gehad, ook al wordt je volgende zwangerschap helaas nooit meer zo onbezorgd.. Heel veel sterkte, ik duim voor jullie (en alle andere sterrenouders met een kinderwens!) 🤍

0

Vlindertje3

één jaar geleden

Enorm herkenbaar. 4 weken terug bevallen met 21.5 week. Onze dochter bleek triploidie te hebben, dit is niet met het leven verenigbaar. Ik zou ook zo snel mogelijk weer willen starten, alles in mij schreeuwt om een baby. Vind het zelfs ingewikkeld om te wachten op mijn eerste menstruatie. Voelt als een gemist eitje ofzo. Zie er wel tegenop om weer zwanger te zijn. In oktober vorig jaar een missed abortion gehad met 8 weken. In december toen weer een positieve test gehad. Voel me een soort van non stop zwanger, zou namelijk rond de geboortedatum dan onze dochter uitgerekend zijn van mijn miskraam.

0

Vlindertje3

één jaar geleden

Ik vergeet je helemaal te feliciteren en te condoleren. 💕

1

sasx

één jaar geleden

Lieve sterrenmama, Allereerst gefeliciteerd met je dochter maar ook gecondoleerd met het verlies. Het is enorm herkenbaar. Zelf ben ik 18 april bevallen van mijn dochter Hannah, ze was 23 weken en 4 dagen. We hebben haar uit liefde laten gaan. Zelf wacht ik nog even tot na het gesprek in het ziekenhuis. (15juni) De nacontrole. Daarna gaan mijn vriend en ik kijken wat we doen. Want wil eerst even mijn lichaam en mentaal even rust geven om dit te verwerken. Maar denk ook dat bij ons niet lang duurt voordat wij weer willen proberen. De kinderwens is heel groot. Maar Hannah zal altijd in ons hart zitten.

0

Spruit1505

één jaar geleden

Hoi Sterrenmama, Jeetje, wat verschrikkelijk dat je dit ook mee hebt moeten maken. Wel fijn dat je bevalling goed is verlopen. Ik herken het heel erg wat je zegt. Ik ben op 1 april bevallen van onze dochter☆, ik was toen 33 weken zwanger. Wij hebben ook besloten om er weer voor te gaan, de wens om voor een kindje te zorgen is zo groot dat we hier ook weer voor willen gaan. Onze dochter☆ zit voor altijd is ons hart en we zouden niets liever willen dan dat ze straks grote zus wordt♡ Liefs♡

2

meritaaaaaa

één jaar geleden

Reactie op sasx

Lieve sterrenmama, Allereerst gefeliciteerd met je dochter maar ook gecondoleerd met het verlies. Het is enorm herkenbaar. Zelf ben ik 18 april bevallen van mijn dochter Hannah, ze was 23 weken en 4 dagen. We hebben haar uit liefde laten gaan. Zelf wacht ik nog even tot na het gesprek in het ziekenhuis. (15juni) De nacontrole. Daarna gaan mijn vriend en ik kijken wat we doen. Want wil eerst even mijn lichaam en mentaal even rust geven om dit te verwerken. Maar denk ook dat bij ons niet lang duurt voordat wij weer willen proberen. De kinderwens is heel groot. Maar Hannah zal altijd in ons hart zitten.

Dankjewel 🙏 😘 Wat heb jij de nacontrole laat.. ik heb hem aanstaande donderdag al. Ik ben erg benieuwd wat ze gaan zeggen. Wij hebben ook de obductie bij ons dochtertje gedaan, misschien hebben ze al uitslag, maar denk het niet. Ik vind het wel erg spannend deze nacontrole

0

meritaaaaaa

één jaar geleden

Reactie op Vlindertje3

Enorm herkenbaar. 4 weken terug bevallen met 21.5 week. Onze dochter bleek triploidie te hebben, dit is niet met het leven verenigbaar. Ik zou ook zo snel mogelijk weer willen starten, alles in mij schreeuwt om een baby. Vind het zelfs ingewikkeld om te wachten op mijn eerste menstruatie. Voelt als een gemist eitje ofzo. Zie er wel tegenop om weer zwanger te zijn. In oktober vorig jaar een missed abortion gehad met 8 weken. In december toen weer een positieve test gehad. Voel me een soort van non stop zwanger, zou namelijk rond de geboortedatum dan onze dochter uitgerekend zijn van mijn miskraam.

Dag sterrenmama, Ik heb vorig jaar ook een miskraam gehaald op 6 weken, daarna hebben we even gewacht maandje, volgende maand positieve test in handen, maar helaas met 27+3 weken moeten bevallen. Dus ik snap goed wat je bedoeld met non stop zwanger. Ik vind het erg lastig om te wachten, we hebben aanstaande donderdag de nacontrole en wachtend op wat ze hier zeggen. Zelf hoop ik dat we een go krijgen, zodat ook wij geen “gemist eitje” hebben en weer door kunnen gaan.

0

meritaaaaaa

één jaar geleden

Reactie op Heidezicht

Allereerst gecpndoleerd en heel veel sterkte! Na mijn bevalling in januari met 22+1 wilde ik ook meteen weer zwanger worden. Tot nu toe nog niet succesvol helaas. Die wens was volgens de gynaecoloog en psycholoog heel normaal. Ik omschreef het zelf alsof alles in mij wil zorgen, maar er niks is om voor te zorgen en dat voelt als een enorme leegte. Om mijzelf te helpen het gevoel te hebben er alles aan gedaan te hebben om het zo snel mogelijk te laten lukken heb ik acupunctuur en doe ik aan yoga/meditatie. Alleen al de rust die ik ervaar op die momenten is helpend.

Jij ook veel sterkte. Ik hoop dat je binnenkort ons kan vertellen dat je een positieve test in handen hebt. Het is je gegund! En hopen dat alles goed is en gezond!

0

Sterre-1

één jaar geleden

Gefeliciteerd met je dochtertje en ook gecondoleerd met dit verlies. Gekke wezens zijn we ook he? Al die schuldgevoelens en verwijten naar ons zelf.. Ik lees eigenlijk juist vooral verhalen van vrouwen die vrij 'snel' weer zwanger willen worden. Ik heb totaal het tegenovergestelde (afkeer/ angst tov een nieuwe zwangerschap) en ik voel mij daar juist schuldig en beschaamd over 🙈 Ik denk dat alles goed is zolang je maar naar jouw gevoel luistert en je niet te veel laat leiden door wat andere vinden. In het boek "Het rouwt in jou" staat beschreven dat juist veel ouders kort na het verlies een sterke drang hebben om weer snel zwanger te worden. Ik denk dus dat het heel normaal is 😘

0

sasx

één jaar geleden

Reactie op meritaaaaaa

Dankjewel 🙏 😘 Wat heb jij de nacontrole laat.. ik heb hem aanstaande donderdag al. Ik ben erg benieuwd wat ze gaan zeggen. Wij hebben ook de obductie bij ons dochtertje gedaan, misschien hebben ze al uitslag, maar denk het niet. Ik vind het wel erg spannend deze nacontrole

Ja, heb al wel telefonisch controle gehad, maar niet gesprek in ziekenhuis zelf. Zelf vind ik de nacontrole ook wel spannend en ja die duurt nog wel even. Je weet niet wat er gezegd gaat worden, dat maar het toch wel angstig. We hebben al wel van de klinisch geneticus gehoord(telefonisch) dat we beide niet drager zijn van gen dat mijn dochter had, dat het ‘pure pech’ is. Maar verdere uitslagen nog niet. En ik denk dat ze bij jou de uitslag al wel hebben, tenminste dat lijkt mij dan toch wel als je na ziekenhuis moet voor nacontrole, weet niet hoelang z’n obductie onderzoek duurt.

0

meritaaaaaa

één jaar geleden

Reactie op sasx

Ja, heb al wel telefonisch controle gehad, maar niet gesprek in ziekenhuis zelf. Zelf vind ik de nacontrole ook wel spannend en ja die duurt nog wel even. Je weet niet wat er gezegd gaat worden, dat maar het toch wel angstig. We hebben al wel van de klinisch geneticus gehoord(telefonisch) dat we beide niet drager zijn van gen dat mijn dochter had, dat het ‘pure pech’ is. Maar verdere uitslagen nog niet. En ik denk dat ze bij jou de uitslag al wel hebben, tenminste dat lijkt mij dan toch wel als je na ziekenhuis moet voor nacontrole, weet niet hoelang z’n obductie onderzoek duurt.

Hmm, wij hebben dan donderdag de afspraak in het ziekenhuis en op 22 juni een telefonische afspraak.. Zo n telefonische afspraak waar gaat dat over ?.. Wel fijn dat jullie geen drager zijn... alleen erg jammer en verdrietig dat het jullie is overkomen!

0

sasx

één jaar geleden

Reactie op meritaaaaaa

Hmm, wij hebben dan donderdag de afspraak in het ziekenhuis en op 22 juni een telefonische afspraak.. Zo n telefonische afspraak waar gaat dat over ?.. Wel fijn dat jullie geen drager zijn... alleen erg jammer en verdrietig dat het jullie is overkomen!

Bij ons was telefonisch gesprek met klinisch geneticus, die had uitslag binnen van mijn vriend’s bloed, en verdere dna onderzoeken of hij dan drager was En een telefonisch gesprek met verloskundig&gyneacoloog over of ik nog klachten had na de bevalling, hoe ik vond dat ze daar waren qua verpleging etc

0

meritaaaaaa

één maand geleden

Vandaag 1 jaar geleden dat we te horen kregen dat ons dochtertje overleden is.. 😔 het blijft onwerkelijk, alweer een jaar geleden. Er gaat geen een dag voorbij dat ik niet aan haar denk ⭐️❤️

2