29 Reacties
6 maanden geleden
Geen ervaring zelf, maar wel in de directe familie meegemaakt dat kindje kort na de geboorte helaas is overleden. Ook daar was de wens enorm groot (vooral bij de moeder). Zij wachtten sowieso nog op een aantal uitslagen. Dus een zwangerschap 'kan' daar nu eigenlijk nog niet..
Ik zou zeggen, doe waar jullie je goed bij voelen. Maar geef je lichaam ook de tijd om uit te rusten (voor zover mogelijk).
Tis gewoon k*t als je het (voor ons van dichtbij) meemaakt. Je bent vol hormonen en je mist je kind. Het verdriet en gemis wordt er niet minder van, ook niet bij een volgend zwangerschap. Alleen jullie kunnen die keus maken❤️
6 maanden geleden
Hi mama,
Wat verdrietig dat Fender geen leven hier heeft gekregen. Je zal hem altijd bij je dragen. 🤍
Wij begrijpen allemaal als geen ander dat die zwangerschapswens weer gelijk aanstaat. Ik had dat ook. Je wilt voor een kindje zorgen, je gezin uitbreiden.
Goed dat je het hier deelt en deze gesprekken voert met de gyns.
Mijn (spontane, vaginale) bevalling was bij 41+3. Door placentaproblemen is mijn dochter stilgeboren. De bevalling was snel en probleemloos, geen hechtingen/pijnstilling. Zeg het er allemaal even bij, omdat een ks andere gevolgen heeft op je lichaam qua herstel.
Ik heb dan ook geen wachttijd gekregen. Ze zeiden dat het vooral aan mij is wanneer ik er mentaal weer aan toe ben, en dat zoals elke zwangere een zwangerschap op zwangerschap achter elkaar veel voor je lichaam is, dus in zijn algemeen niet per se een aanrader. Maar de gyn snapte ook wel de wens natuurlijk en zei eigenlijk dat het gewoon weer kan en niks mij lichamelijk hoeft te weerhouden. Enkel iets meer kans op een mk gaf hij aan, maar dat is niet gebeurd. Ik werd na 3 maanden zwanger. Ik ben nu 33 weken zwanger.
Mocht je behoefte hebben aan een gesprekspartner lotgenootje, mag je me altijd berichten. Om over Fender te praten of over het zwangerschapsproces. Liefs!
6 maanden geleden
Reactie op Xandy
Hi mama,
Wat verdrietig dat Fender geen leven hier heeft gekregen. Je zal h ...
Wij zijn onze dochter Nola verloren na 39 weken zwangerschap, dit was eind maart.
De oorzaak zal nooit bekend worden. Alle onderzoeken wijzen niks uit.
Omdat er nog restant van placenta zat en is verwijderd, hebben wij 3 juli de laatste controle bij de gynaecoloog. Hierna zouden we graag willen proberen.
Mag ik vragen hoe je zwangerschap verliep?
Mijn partner maakt zich zorgen over mijn lichaam wanneer ik zo snel weer zwanger zou zijn.
6 maanden geleden
Reactie op MamaAnnemarie
Wij zijn onze dochter Nola verloren na 39 weken zwangerschap, dit was eind ...
Dat is moeilijk, niks kunnen vinden voor de oorzaak van het overlijden van Nola.. je weet niet waar je in de toekomst op kan letten.
Al heb je er sowieso weinig invloed op. Het gebeurd waar je bij staat en er is niks wat je anders had kunnen doen. Maar antwoorden had fijn geweest..
Mijn zwangerschap loopt nu lichamelijk prima. Ik heb wel tot 12 weken lang bloedverlies gehad. Elke keer dacht ik een mk te krijgen, maar nee. Twee keer een uitstrijkje gedaan, maar kwam niks uit qua zwangerschap. Echo’s waren altijd goed. Wss “gewoon” een kwetsbare baarmoedermond. Het is na die 12 weken gestopt en nooit meer teruggekomen.
Ik vond dit mentaal wel pittig.
Ook dachten ze dat de baby misschien cmv zou hebben, hier stortte mijn wereld even in elkaar (dit was rond 20 weken). Bleek niet zo te zijn!
Ik krijg vandaag een thuismonitoring voor de laatste loodjes zwangerschap om alles in de gaten te houden elke dag betreft de baby. Dat stelt me gerust. Mentaal is deze zwangerschap zwaar, maar lichamelijk ben ik echt in orde.
Zeg er maar even bij dat ik geen overgewicht heb, “gezond” ben, voldoende beweeg op een dag.
Ik voel me tuurlijk wel eens vermoeid, maar niet anders dan een andere zwangere vrouw.
6 maanden geleden
Reactie op Xandy
Dat is moeilijk, niks kunnen vinden voor de oorzaak van het overlijden van ...
Het voelt heel dubbel.. want als we oorzaak hadden gevonden, kan het nog zo zijn dat je het niet kan voorkomen bij het volgende kindje.
Erg lastig allemaal...
Dankjewel voor het delen van je verhaal! Erg fijn om te lezen dat het lichamelijk goed met je gaat.
Mentaal begrijp ik helemaal.
Dat is ook een van de redenen dat ik er zo snel mogelijk aan wil beginnen.
Wetende dat het een mentale berg gaat zijn..
Heb wel alweer het sporten terug opgepakt en voel me al een stuk fitter dan vorige maand.
Hopelijk is ons een fysiek makkelijke zwangerschap gegund🤞🏻
6 maanden geleden
Reactie op MamaAnnemarie
Het voelt heel dubbel.. want als we oorzaak hadden gevonden, kan het nog zo ...
Ik hoop dat het jullie ook weer gegund word.
Mentaal zal het (denk ik) over 3 jaar ook nog zwaar vallen. Dit blijft ons altijd bij.
Goed dat je weer sport zeg, zeker ook voor je mentaal weer beter voelen. Dat hielp mij in ieder geval enorm.
Ik ben ook vanaf 2/3 maanden na de bevalling gaan banenzwemmen en nu met 33 weken zwem ik nog steeds. Dus dat zegt ook wat over m’n lichamelijke toestand haha, ik kan best wel veel zonder gekkigheid (gezien de zwangerschap op zwangerschap).
Succes met het proces 🍀
6 maanden geleden
Hier ons zoontje verloren met 27 weken in februari. Ook omdat de placenta te klein was en niet goed was aangelegd (cirumvallata). Wij mochten er meteen weer voor gaan en ik ben nu heel gezegd weer bijna 11 weken.
Ik begrijo dat het voor jou misschien iets langer duurde dan voor mij om lichamelijk weer in irde te zijn omdat je wat verder was. Maar qua risico's op een volgende zwangerschap na placenta problemen heb ik niks gehoord. We kregen gewoon groen licht toen ik gestopt was met bloeden.
6 maanden geleden
Ik ben 3 maart 2024 bevallen met 35 +2 weken van een stilgeboren zoon, nadat hij was overleden met 34+6 in mijn buik o.a. door een slecht werkende placenta.
Bij ons werd er ook niet een bepaalde tijd aan gehangen, Afgelopen 20 april ben ik bevallen met 38+4 weken van (wederom) een zoon. Ik heb tijdens de zwangerschap ook ascal geslikt voor de placenta. Ik had verwacht de hele zwangerschap heel nerveus te zijn, maar dat viel me alles mee gelukkig. Heb wel gekozen voor inleiden, omdat ik vanaf 38 weken toch wat paniek begon te voelen, omdat de vorige plotseling was overleden.
6 maanden geleden
Verschilt per situatie maar ook heel sterk per arts
Moest eerst meen 9 maanden wachten en de andere ziekenhuis en arts was ik mocht meteen zwanger worden en dat was na 3 maanden
Maar toen had ik geen voldragen zwangerschap 22 weken
En ik zou een cerclage en progesteron krijgen
Risco niet voldragen zwangerschap is onbekend en ik nam voorzorg maatregelen
En nu ik bevallen ben van ene kindje advies 6-12 maanden
Dus waar ik nu eerder mag zwanger worden dan van het eerste ziekenhuis na stil geboren. Geen idee
6 maanden geleden
Ik had een totaalruptuur en krijg het advies een jaar te wachten. Uiteindelijk na 11 maanden weer zwanger geworden.
6 maanden geleden
Gecondoleerd met dit grote verlies! Zelf ben ik ook in april bevallen met 40+1 van onze dochter, zij is na 10 dagen overleden helaas. Wij hebben ook dezelfde wens; zo snel mogelijk weer proberen zwanger te worden. Hoewel ze het natuurlijk afraden (idealiter wacht je minimaal 6, maar liever 12 maanden), snapten de verloskundigen en artsen wel dat die wens er was. Er zijn inderdaad risico's aan te snel weer zwanger worden, maar volgens onze vk zijn die risico's niet mega. Ik moet nog ongesteld worden, maar willen ook de eerste 'ronde' weer proberen, hierin laat ik mij leiden door mijn eigen gevoel.
Ik begrijp je gevoelens heel goed, het lege-armengevoel is echt moeilijk te verdragen. Het geeft mij een soort gekke rust wetende dat we 'proberen' en de natuur laten bepalen of en wanneer het ons hopelijk weer gegund is.
5 maanden geleden
Hi lieve mama,
Wat ontzettend verdrietig dat Fender niet bii jullie is🤍 Zo herkenbaar dat jullie het liefst snel een broertje/zusje voor Fender willen krijgen om voor te zorgen en jullie liefde mee te delen.
Niet helemaal dezelfde situatie misschien maar ik ben met 40 weken bevallen en onze dochter is een week na geboorte overleden. De gynaecoloog in het ziekenhuis heeft ons toen gezegd dat we er weer voor mochten gaan als we er klaar voor waren. Ik ben 3/4 maanden later weer zwanger geworden (nu 13 weken). Ik moet daarbij wel zeggen dat mijn bevalling en herstel goed zijn verlopen.
5 maanden geleden
Ik ben in december bevallen bij 29+3 en onze dochter is na een lange strijd met ernstige BPD 6 juni overleden.
We gaan de komende twee maanden ons volledig richten op gezond eten, bewegen, mentale hulp en alvast de nodige supplementen slikken. En dan vanaf september ongeveer weer kijken hoe het loopt🍀
Dit zou dan alweer mijn zevende zwangerschap worden, hopelijk deze keer met een kindje dat mag blijven🥺❤️🩹
5 maanden geleden
Hier met 38+3 Naomi gekregen. Geen reden voor overlijden. Ik was 5 maanden later weer zwanger. Nu een gezonde levende dochter van 8 maanden oud
2 weken geleden
Wij hebben 2 weken geleden ons zoontje, Gijsbert verloren. Ik was 40+4 en er leek niks aan de hand te zijn. Na de bevalling bleek er een knoop in de navelstreng, dit is waarschijnlijk de reden..
Onze armen voelen zo leeg. Onze wens voor een gezin is zo sterk, lijkt nog wel sterker geworden. Gelukkig voelt dit voor ons beide zo. Toch voelt dat erg dubbel alsof ik dan niet genoeg van dit mannetje hou.
Ik merk dat ik het fijn vind om verhalen te lezen over zwangerschap na voldragen stilgeboorte, dit geeft hoop.
2 weken geleden
Reactie op Mar2609_
Wij hebben 2 weken geleden ons zoontje, Gijsbert verloren. Ik was 40+4 en e ...
Och wat vreselijk zeg.. Ik wil je wel graag feliciteren met de geboorte van jullie zoontje, maar helaas ook condoleren met het verlies van hem.. 🤍✨
Ik begrijp jullie wens enorm goed, en ik begrijp ook heeeel goed wat je zegt over dat dubbele gevoel. En ik denk juist dat de aanwezigheid van dat gevoel al meer dan genoeg zegt over hoeveel je van Gijsbert houdt. En dat zal hij ook altijd weten, dat kan niet anders🤍
Het is inmiddels voor ons al bijna 7 maanden geleden dat wij Fender verloren en zo te zien 4 maanden geleden dat ik dit topic opende. Inmiddels ben ik 20+3 weken zwanger van Fenders zusje 🩷🌈 Ik ben na mijn eerste menstruatie na de bevalling gelijk weer zwanger geraakt. Tot nu toe gaat alles supergoed, maar het is enorm spannend en dat blijft het. Ook het dubbele gevoel is er: we zijn zo ontzettend blij dat dit kleine meisje in mijn buik mag groeien, maar we missen haar grote broer nog elke dag. Ik heb toen ik net wist dat ik zwanger was een brief aan Fender geschreven waarin ik heb verteld dat het echt zijn zusje is en dat niks of niemand hem ooit zal vervangen. Hij is en blijft ons eerste kindje en niks verandert dat. We houden net zoveel van hem als dat we van ons meisje houden ❤️.
Als je de behoefte voelt om eens te kletsen, dan mag je me altijd een verzoek en een berichtje sturen!
2 weken geleden
Reactie op Mar2609_
Wij hebben 2 weken geleden ons zoontje, Gijsbert verloren. Ik was 40+4 en e ...
Wij hebben 4 weken geleden onze dochter Tess verloren, we hebben haar 5 dagen na de bevalling laten gaan door de gevolgen van zuurstof te kort tijdens de bevalling..
Wij ervaren precies dezelfde dubbele gevoelens die jij benoemd…
Ook ben ik bang dat er weer iets mis zou gaan als ik weer zwanger mag worden, gelukkig hebben we dit ook besproken met de gynaecoloog en dat geeft een beetje rust..
Ik vind het ook fijn om verhalen te lezen ❤️
2 weken geleden
Wij zijn onze tweeling verloren met 30 week bevallen. 1 van de jongens heeft 5 dagen geleefd de ander 28. Dit alles is in juli/augustus dit jaar gebeurt. Het liefst was ik meteen alweer zwanger maar mijn man gaf aan dat hij het nog niet kan. Ik moet daar begrip voor hebben hoe lastig ook. Nu we de wens even geparkeerd hebben denk ik ook dat het beter is voor onze verwerking. Samen hebben we besloten er volgend jaar weer voor te gaan. Vind het soms lastig maar moet “geduld” hebben.














