Weer aan het werk - wat zouden jullie doen?

Hi. Gecondoleerd met het verlies van je zoontje. Wat ontzettend heftig allemaal♡ Ik zou open en transparant zijn naar iedereen. Nieuwe collega's zullen meer begrip opbrengen dat je af en toe weer aan het werk bent dan dat ze niet weten wat er aan de "hand" is. Uiteraard hoef je niet alles uit de doeken te doen hoe of wat, maar een klein beetje info zou ik wel geven. Men " verwacht" simpel weg minder van je als ze weten dat je een kut periode achter de rug hebt ( en nog hebt ) Sterkte♡

Hi, er is hierin geen goed of fout denk, maar vooral waar jij je prettig bij voelt. Zelf zou ik een berichtje erop zetten, met wat er gebeurd is. Openheid brengt bij mij vaak ruimte en respect. Nieuwe collega’s weten waar ze aan toe zijn en wat er is, en jij krijgt de ruimte om even te zeggen; tot hier en niet verder, als dat nodig is. Wat is je twijfel? En wat voelt voor jou als de beste manier?

Hee, ik ben toevallig afgelopen donderdag begonnen nadat ik op 7 nov ben bevallen. Hier hoe ik het heb aangepakt. Ik heb wel een werkgever die heel erg meegaand is. Bij ons ging het bij 20 weken langzaam niet goed en is vanaf week 20 ook aan iedereen gecommuniceerd wat er aan de hand is en 4 weken laten is ook gemeld dat onze zoon helaas al is geboren. Er was vanuit de collega’s (ong. 35) veel medeleven en interesse hoe het met ons ging. De band onderling met collega’s is overigens ook heel fijn dus het delen was voor mij geen moeite. Nu fast foreward naar donderdag: met oud jaars dag aankondiging gedaan (zie foto). Iedereen in keer gezien bij een werkontbijt en dat werkte: tijdens het ontbijt ben ik benoemd (even 5 seconde de aandacht op mij en dat was precies goed),in de ochtend flink gehuild (ook van de spanning) en m’n verhaal kunnen doen aan wie het wilde weten en voor mij is het belangrijk dat er niet moeilijk omheen gedraaid werd/word want daar word ik ongemakkelijk van (dat heb ik ergens anders eerder kunnen ervaren). Nu alleen als ik heel specifiek onderdelen benoem komt er een traan maar iedereen begrijpt het. Straks voorstellen aan nieuwe collega’s gaat een hobbel zijn want het is niet makkelijk om te vertellen dat je mama bent maar geen kindje meer hebt :( maar ik vind mijn weg daarin wel :). Hoe? Waarschijnlijk door het te benoemen en een traan te laten, maarja het is nou eenmaal een ongetemde emotie. Mijn advies: doe vooral waar je je goed bij voelt. Neem de tijd! Je hebt zelf de regie in handen en misschien kun je het met iemand bespreken die jou er ook in ondersteunt. Mijn baas heeft mij daar goed in geholpen! Succes en take good care ❤️❤️❤️❤️❤️

Allereerst, gecondoleerd en heel veel sterkte. Mijn dochtertje is in augustus overleden en ik ben in oktober ook weer langzaam gaan opbouwen. Bij mij was het precies hetzelfde, veel nieuwe collega’s. Ik heb samen met het management een mail opgesteld waarin ik heb verteld wat fijn is; bijvoorbeeld: niet vragen hoe het gaat want het gaat toch slecht. Niet uit het niets over mijn dochter beginnen midden op de werkvloer maar toestemming vragen om vragen te stellen over wat er gebeurd is. En zo nog wat puntjes. Momenteel ben ik zo’n 2,5 dag aan het werk en ik kan je vertellen dat sommige collega’s doen alsof er niks is gebeurd. Haar naam nooit noemen en regelmatig vragen hoe het gaat terwijl ik elke keer zeg “ mwah niet zo” Ik vind dat erg vermoeiend maar heb me er bij neergelegd dat mensen gewoon echt niet snappen wat ik voel en waar ik doorheen ga. Gelukkig zijn er ook collega’s die het wel respecteren. Ik hoop dat je hier iets aan hebt en iig veel succes!

Gecondoleerd met het verlies van je zoontje. Ik zou erin zetten wat voor jou goed voelt en wat je graag wil delen. Er is geen goed of fout, volg je gevoel. ✨

Ik heb deze link naar m’n collega’s doorgestuurd: https://www.stillelevens.nl/wp-content/uploads/53451_Brochure_Voor_collegas_en_werkgever.pdf Is een brochure van Stille Levens, specifiek voor werkgever en collega’s. In de mail had ik ook benoemd dat ik het erg spannend vond om weer te beginnne maar dat ik het bijvoorbeeld wel prettig vond als Jonah benoemd zou worden! Hopelijk heb je hier wat aan!

Dankjewel iedereen, voor jullie lieve berichtjes en steun ❤️ Heel veel sterkte ook aan jullie allemaal. Hoe verschrikkelijk ook, we zijn niet alleen. Ik denk inderdaad dat ik het wel moet zeggen, maar ik worstel zo enorm met de bewoording. Ik denk nu aan iets van 'Ik was er een tijd niet vanwege het overlijden van ons zoontje bij 36 weken zwangerschap, maar ik begin weer rustig met het opbouwen van mijn werkzaamheden.' Maar we hebben zoveel jonge mensen, die volgens mij helemaal niet snappen wat '36 weken' betekent. Voordat ik zwanger was wist ik er ook niet zoveel over, dat tellen in weken. Misschien moet ik gewoon zeggen met negen maanden. Zo stom om met die punten en komma's bezig te zijn 😖

Misschien kun je neerzetten: … het overlijden van ons zoontje tijdens de zwangerschap (bij 36 weken)… ❤️

Bij mij op het werk heel veel jonge meiden. Ik denk of je het nu wel of niet uitlegt, ze zullen het nooit helemaal begrijpen. Doen wat voor jou goed voelt en eigenlijk gewoon denken “fuck it” als ze het niet begrijpen. ❤️

daar heb je ook helemaal gelijk in.. soms wil je bijna mensen door elkaar schudden maar niemand zal het ooit weten, behalve de mensen die het zelf mee maken 😔

Ik ben ook een paar maanden nu weer deeltijds aan het werk maar ik heb de afgelopen tijd wel echt als lastig ervaren. Al mijn collega's hebben jonge kinderen en daar gaat het dan ook meestal over. Ik kan daar dus niet over meepraten en merk dat ik me eenzaam voel.

Ja precies dit... Heel herkenbaar. Ik wil mensen soms ook door elkaar schudden of een klap verkopen 🙈🙄. Ik heb zelfs vrienden die de stomste, onhandigste opmerkingen maken, waarvan ik denk 'je snapt het echt niet, je hebt geen idee wat ik doormaak'.... Ik zou miss gwn zeggen dat je zoontje tijdens/na zijn geboorte overleden is als je je druk maakt of ze die weken snappen op je werk. En je kan een kaartje van je zoontje bij je bericht toevoegen ter info evt. Heel veel suc6 en sterkte met het opbouwen van je werk.