Weer proberen

Dank jullie wel voor jullie reacties 💛 Inmiddels hebben wij alle uitslagen en het lijkt erop dat de placenta niet goed ontwikkelde waardoor baby te langzaam groeide. Wij vonden dit ontzettend moeilijk om te horen, maar hebben dit toch een plekje gegeven. Er was volgens het ZH geen reden om een x aantal maanden te wachten dus in principe mogen wij al opnieuw proberen als wij dat willen. Wij gaan er nog even mee wachten en even aan onze gezondheid werken om met een gerust gevoel opnieuw te proberen. Het doet pijn en de afgelopen maanden zijn ontzettend zwaar geweest, maar ik voel mij gelukkig steeds beter, heb het een plekje kunnen geven en denk nog elke dag aan mijn zoontje, maar ik ben nu ook hoopvol voor de toekomst en word ook weer blij van het idee van weer zwanger zijn. Ik MOET zo denken, want anders maak ik mezelf gek van de zorgen (wat als het weer fout gaat?? Was het mijn schuld? Ohh hou op!). Ik ben hoopvol. Ik hoop dat we allemaal onze 🌈 kindjes in de nabije toekomst mogen ontmoeten 💛

Ons werd aangeraden 6 maanden tot 1 jaar te wachten, maar ik had een hele traumatische bevalling.

Ik ben 29 aug bevallen met 20 weken. Wij wachten nu mijn menstruatie af die ik volgende week of over 2 weken verwacht. Hierna gaan we het weer opnieuw proberen 🙏🏼🙏🏼

Oja.. gynaecoloog maakte een echo bij de controle en zag dat er alweer eitjes aan mij eierstokken zaten. Actieve eierstok noemde hij het zijn veel vrouwen jaloers op volgens hem. Hij adviseert een half jaar wachten maar dit kunnen wij niet. Elke maand is er weer een en voelt voor mij als verspilde tijd.

Wat verdrietig om dit te lezen😢 maar hoe kwamen ze bij jou erachter dat het de 5e ziekte was?

Ik was in het weekend op een verjaardag van een neefje dat toen nog niet helemaal opgeknapt was, die had vijfde ziekte gehad (wist ik niet anders waren we niet gekomen). 3 weken daarvoor hadden we elkaar ook gezien met Pasen (toen heb ik het waarschijnlijk al opgelopen want kindjes zijn besmettelijk voor ze daadwerkelijk ziek worden). Na die verjaardag heb ik maandag gelijk de verloskundige gebeld voor overleg, die stuurde me door voor bloedprikken. Dinsdagochtend geprikt en de dag erna een positieve (dus: actieve besmetting bij mij) uitslag… Mocht gelijk voor een echo komen maar toen was mijn kindje waarschijnlijk nét overleden aan de groei die wel met de termijn klopte te zien. 6 dagen daarna is de bevalling opgewekt en toen hebben ze in het mortuarium van het ziekenhuis het kindje onderzocht. Zij kwamen op doodsoorzaak bloedarmoede, wat ook past bij overlijden als gevolg van een parvovirus infectie. Dus door combinatie van de positieve bloedtest en de doodsoorzaak bloedarmoede zijn ze tot de conclusie gekomen dat parvovirus de reden van overlijden was. Het is echt ontzettend moeilijk geweest om dit te accepteren. Bij mijn eerdere miskramen berustte ik me erin dat er iets mis was met het kindje en dat de natuur daarom beslist had dat het beter was als het kindje niet geboren zou worden. Maar nu was er dus helemaal niks mis met ons perfecte zoontje, tot die infectie… Inmiddels heb ik het een plekje kunnen geven. Letterlijk (een mooi plekje voor zijn urntje) en figuurlijk. Dat ik weer zwanger ben, hoe spannend ook, helpt daarbij ook wel. We móéten verder, dat verdient het kindje in mijn buik.

Ik ben op 22 augustus bevallen met 25+6 weken en we moeten op 1 oktober terug naar de gynaecoloog voor uitslag van de onderzoeken. Als zij groen licht geeft, willen wij er direct weer voor gaan. De kinderwens is zo sterk aanwezig.. Wel heel spannend of er nog iets uit gaat komende volgende week..

Ik snap je gevoel ook ontzettend goed! Ik ben zelf bevallen op 5 augustus met 14+2 weken. Ik heb daarna na de bevalling zeker 6 weken lang bloed verlies gehad. In de tussen tijd hebben wij ook alle uitslagen van de onderzoeken gehad, en deze waren goed. Na het bloedverlies zijn wij het gelijk weer gaan proberen! Ik heb ook mijn eisprong gevonden doormiddel van een ovulatie test dus ik ben benieuwd! Ben nog niet ongesteld geworden!

Ik ben op 1 augustus met 14 weken bevallen. Een paar weken terug licht bloedverlies maar dar leek niet mijn menstruatie. Sinds gisteren weer een menstruatie. Van de gyneacoloog na de eerste menstruatie groen licht. Maar nu die daar is toch ook een zeker gevoel van spanning om het weer te gaan proberen. Met gedachten als wat als het weer zo snel raak is...

Ik ben op 11 augustus 2024 bevallen en wij gaan één cyclus wachten (ook om te kijken hoe die cyclus nu loopt) en daarna weer proberen. Hoe staan jullie er tegenover als een volgend kindje in dezelfde maand wordt geboren als jullie sterrenkindje / er een risico is dat een volgend kindje op dezelfde dag wordt geboren? Houden jullie hier wel/geen rekening mee? Benieuwd naar jullie visies hierop!

Mijn overleden zoontje is geboren in april en ik ben nu uitgerekend voor maart. Maar als ik die maand niet zwanger was geworden had ik zeker niet een maand overgeslagen met proberen. Ik snap dat het lastig kan zijn als de data dicht bij elkaar liggen maar de kans dat ze op dezelfde dag geboren worden is heel klein en wij wilden niet “onnodig” een maand extra wachten. Uiteindelijk heb je er toch heel weinig invloed op; zelfs als je wel een maand overslaat kan je kindje alsnog een maand (of meer) eerder geboren worden.

Ik ben afgelopen februari (12) bevallen van onze dochter Lily-mae ⭐ nu 17 weken zwanger en uitgerekend op 27 februari 2025.... 2 keer bevallen met 37 weken ... Dus word nog spannend ☺️

Dat is spannend voor jullie, hopelijk snel groen licht!

Verdrietig verhaal, veel sterkte voor jullie! Hier ook een infectie de boosdoener voor stilgeboorte bij 32 weken. Oorzaak van infectie niet gedetecteerd. Nu zie ik overal infectie gevaar in en ben zo bang dat het ons nogmaals gaat overkomen ..

Wat voor infectie was het bij jullie? Heel herkenbaar, ik ben nu ook heel bang voor bijvoorbeeld CMV (heb ook een peuter). Heb gelukkig goed over mijn angsten kunnen praten met mijn verloskundige. Ik vermijd risico’s zoveel mogelijk en moet er verder op vertrouwen dat mijn lichaam dit kan, en dat de kans op nog een verlies door een (andere, parvo kan je maar 1 keer krijgen) infectie heeeeel minimaal is. Maar de angst blijft toch wel aanwezig hoor. Na zo’n ervaring is een zwangerschap gewoon nooit meer zorgeloos denk ik.

Hey ik reageer hier ook even op, wij hebben ons meisje Emma 29-8-24 moeten laten gaan met 22+2 omdat ik CMV heb opgelopen in het begin van de zwangerschap. Ik had het virus nog niet eerder gehad en geen antistoffen. De arts vertelde me dat wanneer je antistoffen hebt de kans nihil is dat het in de baarmoeder komt. Lees dat jullie je kindje zijn verloren door Parvo, heel verdrietig. Snap heel goed dat je extra voorzichtig bent met een peuter, ik denk dat ik dat wanneer we weer zwanger zijn ook ga doen met onze kinderen maar ook met mijn man en de rest van de omgeving, wanneer iemand ook maar een beetje verkouden is mag die ver uit mijm buurt blijven.

Waarschijnlijk wel. Ze kwamen met de 20 weken echo erachter dat mn zoontje een bloeding of bloedarmoede heeft gehad in de eerste weken waardoor zijn cerebellum aangetast was (rechts niet meer aanwezig links vertoonde afwijkingen waarvan ze niet weten hoe het zich ontwikkelt) met 6,5 week een dag weg geweest met mn zoontje z’n klas met 9 weken kregen wij dit bericht dat er een kindje was met de 5e ziekte. Zelf nog nooit gehad maar ziekenhuis zou pas testen als mijn zoontje zelf klachten kreeg. 9,5 week grote bloeding waarbij wij dachten dat het afgelopen zou zijn had alleen geen krampen. De week erna zelf koorts en alles gehad. Parvo is 12 weken in je bloed zichtbaar bij nieuwe besmetting en ben pas na 13/14 weken erop geprikt. We hadden het helemaal uit kunnen zoeken maar mijn zoontje van toen 5 wilde heel graag zijn broertje nog zien en vasthouden dit vonden wij belangrijker voor zijn verwerking. Ik heb het mezelf zo kwalijk genomen (en nu nog steeds) maar ik kan moeilijk mijn zoontje m’n man en mezelf opsluiten mochten we het geluk hebben dat ik weer zwanger raakt.

Oorzaak infectie onbekend (uit alle testen kwam niets) en dat helpt niet echt. Weet dus niet in welke hoek ik het moet zoeken en waar extra voorzichtig mee te zijn. Daardoor extra bang voor herhaling… Licht staat op groen voor nieuwe zwangerschap ( geen advies om wachttijd aan te houden), maar zoveel onbekend..

Hi, mijn nicht heeft dit toevallig meegemaakt. Zij was uitgerekend op de dag dat zij haar dochter was verloren. Zij heeft in overleg met de gynaecoloog de bevalling twee weken eerder kunnen inleiden. Door deze informatie sta ik er voor open om een kind te hebben in dezelfde maand 😊

Allereerst gecondoleerd met jullie verlies. Ik ben in april bevallen (38+4) van onze stilgeboren zoon (oorzaak: omstrengeling), inmiddels weer zwanger en op precies dezelfde datum uitgerekend. Ons is idd ook verteld dat eerder inleiden kan als we dat willen, maar voor nu vinden we het vooral wel een mooi teken van boven dat de uitgerekende datums exact overeen komen. Hoop dat het jullie ook snel gegund is!