Weer proberen

Mijn dochter is stilgeboren half december. Een jaar later eind december onze zoon mogen krijgen. Ik was heel bang dat ze op dezelfde dag geboren gingen worden. Langs de andere kant zou ik het ergens ook mooi hebben gevonden, dan waren ze nog meer met elkaar verbonden. Al zou het voor onze zoon later misschien pijnlijk kunnen zijn, wetende dat we op zijn dag nog extra denken aan zijn overleden zus. Ik denk dat je in zo’n gevallen kunt kiezen voor een geplande bevalling, zeker als ze erg dicht op elkaar uitgerekend zijn. Je hebt het natuurlijk niet volledig in de hand. Als het zo is, dan is het zo. Ik liet er alleszins geen kans voor schieten…

Hi iedereen, ik ben 7 augustus bevallen van een klein mooi mannetje 🩵 (zwangerschapsafbreking) Dit was onze eerste zwangerschap d.m.v. eerste ivf behandeling (verse terugplaatsing). Het is een erg zware periode geweest, maar gelukkig kunnen mijn vriend en ik er goed over praten en proberen we positief te blijven. Gelukkig zijn er geen genetische afwijkingen gevonden bij ons, maar zoals het wordt gezegd: 'domme pech'. Ik heb een lage amh waarde en heb geen cyclus van mij zelf, dus ik voel echt een klok om zo snel mogelijk weer te starten met het traject (hebben gelukkig nog 1 embryo in de vriezer). Mijn gyn gaf ook 3-6 maanden aan, maar dat dit ook wel echt per individu bekeken moet worden. Ik ben wonder boven wonder 6 weken na de bevalling gaan menstrueren. Over 2 weken terug om te kijken of er eventueel ineens nu wel een cyclus is en zo niet mag ik direct starten met medicatie zodat een terugplaatsing in een kunstmatige cyclus kan worden gedaan. Ik vind het allemaal heel spannend, maar bovenal ook echt frustrerend dat je bijna nergens zelf invloed op hebt. Begrijp me niet verkeerd super fijn dat deze dingen allemaal bestaan, maar ben soms zo jaloers op vrouwen waarbij het in een keer lukt.