11 Reacties

2 jaar geleden

Haai Skogr, Wat een vreselijke gebeurtenis. Gecondoleerd. Ik hoop dat jullie goed zijn opgevangen in het ziekenhuis. Wij hebben daar zelf goede ervaringen mee, want er opent opeens een nieuwe wereld. Een wereld die je liever niet wilde leren kennen. Ook wil ik je feliciteren met jullie dochtertje, jullie zijn tenslotte ouders geworden. Wij hebben iets Soortgelijks meegemaakt afgelopen Maart. Geen enkele aanleiding gevonden. Gewoon domme pech werd er gemeld. Alles was in orde met onze dochter (Niks aan de hand bij de NIPT of 20 weken echo). Het zal voor altijd iets vaags blijven. Probeer het tijd te geven om dit een plek in je hart te geven. Het is niet makkelijk. 鉂わ笍

2 jaar geleden

Lieve Skoger, Wat verschrikkelijk! Gecondoleerd 茅n gefeliciteerd, want jullie hebben ondanks alles voor altijd een prachtige dochter in je hart gesloten. Mijn verhaal lijkt ontzettend op dat van jou: met 23+3 bleek ik al 4cm ontsluiting met uitpuilende vochtblaas. Doordat ik ook al wee毛n had, konden ze niks meer voor mij en m'n zoontje doen. Hij is ook tijdens de bevalling overleden. Ze vermoeden dat het allemaal is gekomen door cervixinsuffici毛ntie, waarbij de baarmoedermond het groeiende gewicht niet kan dragen en dus open gaat staan. Dit kunnen ze alleen niet met zekerheid zeggen. Daarom heb ik er bij mijn tweede zwangerschap voor gekozen om een cerclage te laten plaatsen (bandje rond de baarmoederhals) en ik heb extra progesteron moeten innemen zodat ik meer zekerheid had dat mijn lichaam het dit keer wel aan zou kunnen. En dat is gelukt! Elf maanden na het overlijden van mijn zoontje is mijn dochtertje geboren met 39+1. Wat mij erdoorheen geholpen heeft is h茅茅l veel praten, met mijn man, met de psycholoog, met de artsen in het ziekenhuis. Ook heb ik EMDR gevolgd, echt een aanrader. En verder is het vooral luisteren naar je eigen lichaam. Jij weet het best wanneer je weer toe bent aan een volgende zwangerschap en als het zo ver is, weet dan dat de artsen alles voor je zullen om jou gerust te stellen! En houd in je achterhoofd dat je om een cerclage kan vragen, dat heeft echt heel veel rust gebracht bij mij! Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode, weet dat al je gevoelens er mogen zijn. Ik denk aan jullie 馃尯

2 jaar geleden

Lieve Skoger, Wat verschrikkelijk! Gecondoleerd 茅n gefeliciteerd, want jull ...
Wat ontzettend verdrietig om te horen dat jullie je dochter hebben verloren. Je bent een moeder met lege armen. Ik hoop dat jullie een mooi afscheid kunnen hebben en veel lieve mensen om jullie heen om steun te geven met dit grote gemis. Dit heeft mij in ieder geval geholpen. Mijn verhaal lijkt heel erg op dat van Snorri en jou. Ook spontane ontsluiting en uitpuilende vochtblaas. Een spoedcerclage plaatsen leek ons (en de artsen) te risicovol. Eerst afgewacht en plat gelegen, maar toen de ontsluiting toenam ben ik uiteindelijk na 4 dagen ingeleid en is mijn dochter is met 23,5 weken geboren en na een uur overleden. De placenta kwam niet mee en moest operatief verwijderd worden. Ook het vermoeden van cervixinsufficientie. Het is bizar hoe het het ene moment alles goed is en zo plotseling helemaal mis. Hoe hiermee om te gaan? Dat is voor iedereen anders. Ik heb ook veel aan steun van familie en vrienden gehad en emdr. Boeken lezen, blogs om ervaringen van anderen te lezen en het maken van een fotoboek vond ik ook prettig om er op die manier mee bezig te zijn. Verder had ik echt de tijd nodig voor mezelf en de rouw en een paar maanden gewacht met de start op werk. Geef alle emoties de ruimte (hoewel je soms zou willen dat ze er niet waren), je bent niet gek en de enige. In mijn ervaring komt rouw in vlagen. Door mijn gynaecoloog werd een jaar wachten geadviseerd (dat komt in de nieuwe richtlijn vroeggeboorte waarmee ze bezig zijn). uiteindelijk kon na 6 maanden proberen ook toen ik uitlegde dat het langer dan een jaar had geduurd voordat ik zwanger raakte. Uiteindelijk was ik de eerste keer direct zwanger, inmiddels 29 weken. Ook met een cerclage en progesteron-pillen en regelmatige controles (voor mijn gemoedsrust). Heel veel sterkte gewenst deze moeilijke periode. Wees lief voor jezelf en pak je rust 馃挏.

2 jaar geleden

Reactie op Edje24

Wat ontzettend verdrietig om te horen dat jullie je dochter hebben verloren ...
Wat spannend ook voor jou, maar wat fijn dat je al zo ver bent nu! Ik wil hier wel aan toe voegen dat wij het advies hadden gekregen om 3 tot 6 maanden te wachten. Uiteindelijk bleek dit een richtlijn die was gebaseerd op een onderzoek dat vroeggeboorte in het algemeen heeft behandeld en dus niet specifiek keek naar cervixinsuffici毛ntie. Bovendien had het onderzoek veel 'mogelijkheden': 'mogelijk' heeft een zwangerschap binnen 3-6 maanden na de eerste bevalling een grotere kans op een tweede vroeggeboorte. Onze gynaecoloog gaf aan dat we sowieso een verhoogde kans hadden, ongeacht hoe lang we zouden wachten. Bovendien kon hij niet uitleggen hoe lang we nou echt moesten wachten: 3 maanden maanden iets heel anders dan 6. Omdat wij het ook heel krom vonden om iets tegen te houden wat zo gewenst is, hebben wij Moeder Natuur gewoon haar gang laten gaan. En dat was uiteindelijk ook ok茅 volgens de arts! Laat je dus niet ontmoedigen door richtlijnen!

2 jaar geleden

Reactie op maaike333

Haai Skogr, Wat een vreselijke gebeurtenis. Gecondoleerd. Ik hoop dat jul ...
Hi Maaike! Bedankt! Vreselijk dat je dit ook hebt moeten meemaken, sterkte. Heb je hierna nog steeds een kinderwens? Of heb je nog andere kindjes? Door deze gebeurtenis zijn er zoveel angsten ontstaan. Ben heel benieuwd naar hoe andere moeders erin staan.

2 jaar geleden

Lieve Skoger, Wat verschrikkelijk! Gecondoleerd 茅n gefeliciteerd, want jull ...
Lieve Snorri, bedankt voor je lieve woorden. Vreselijk dat je dit ook hebt moeten meemaken. Ik hoop dat je het een plekje hebt kunnen geven! En ik ben super blij voor je dat je nu een gezond dochtertje op de wereld hebt mogen zetten 馃グ Dank je wel voor je tips! Ik ga er zeker wat mee doen.

2 jaar geleden

Lieve Skoger, Gecondoleerd met jullie verlies. Ook ik heb hetzelfde meegemaakt zoals Maaike en Snorri. Mijn gehele zwangerschap verliep zo goed. Had nergens last van. Ik heb de 20-weken echo gehad en die was ook echt goed. Week later kreeg ik spontaan wee毛n wat ik heel vreemd vond. Was toen nog 21 weken zwanger. Heb die dag nog gebeld naar het ziekenhuis en mocht even langs voor een echo. Uiteindelijk met de eendenbek zagen ze een ontsluiting en een uitpuilende vochtblaas. Die avond werd ik opgenomen en werd gezegd dat zodra mijn wee毛n stoppen ze met een operatie een cerclage kunnen plaatsen. Helaas brak mijn vruchtwater vroeg in de ochtend. En in de middag werd mijn dochter geboren, maar was ze al overleden. Het ging allemaal zo snel, nader onderzoeken hebben ook niks opgeleverd. Ondertussen is het al 3 maanden geweest, en is de kinderwens er veel meer. Ook omdat dit mijn eerste zwangerschap was. Ik heb veel aan mijn man. Maar ik heb de laatste tijden opgemerkt dat ik vaker in de dip zit. Aan het begin blokkeerde ik wat er was gebeurt. En herinnerde ik mij dingen niet goed. Laatste tijd herinner ik alles zo goed, alsof het nog net is gebeurt. En krijg ik vaker huilbuien. Heb daardoor ook psycholoog ingeschakeld. Ik heb opgemerkt dat het toch belangrijk is om erover te praten. Het is inmiddels niet iets wat je zo kan verwerken. Mij is geadviseerd om bij de volgende zwangerschap een cerclage te plaatsen en progesteron in te nemen. Ik hoop voor je dat je de beste steun kan krijgen en je volgende zwangerschap goed verloopt鉂わ笍

2 jaar geleden

Hier ook sinds enkele weken. Op stipt 24 weken. Ik kreeg een tweeling. Ze hebben allebei geleefd maar nadien in onze armen gestorven. Verschrikkelijk om te moeten bevallen van kindjes die nog bewegen, wetende dat ze gaan sterven. Vermoedelijk was het te zwaar voor mijn lichaam. Had enkele dagen krampen maar had wel meer groeipijnen rond vb 20 weken. Ik ging meer rusten. In de avond was het weg en smorgens liep er vruchtwater langs mijn benen. Op de moment is mijn partner terug aan het werk. De leegte in huis is verschrikkelijk. Zelfs bezig blijven en onderhoud van huis blijft in een leeg huis. Maar heb nog geen zin in de confrontatie. Altijd hetzelfde verhaal. Verder vind ik die open vragen ook zo moeilijk. Waardoor zijn ze gekomen? Is de herhaling mogelijk? Willen we dit wel terug opnieuw? Ik kreeg al duphaston omdat ik gemakkelijk harde buiken had. Op 6 weken terug op controle en hopen dan iets meer te weten... willen jullie snel terug opnieuw zwanger worden?

2 jaar geleden

Reactie op 脳脳Lieve脳脳

Hier ook sinds enkele weken. Op stipt 24 weken. Ik kreeg een tweeling. Ze h ...
Wat heftig! Ook wij hebben dit helaas mee gemaakt met onze tweeling. Waarschijnlijk kon mijn baarmoederhals ze niet meer houden. Deze maand is het alweer een half jaar geleden en ik mis ze zo ontzettend! De leegte in huis vind ik ook verschrikkelijk. Na een paar weken ben ik begonnen met alleen koffie drinken op mijn werk en daarna ben ik dit gaan uitbreiden. De afleiding vind ik nu ontzettend fijn, maar het thuis zijn vind ik ook fijn, omdat ik dan bij ze ben. Op dit moment zijn er in onze omgeving veel vrouwen zwanger of inmiddels bevallen, wij gaan nog niet op kraamvisite omdat ik daar nog niet aan toe ben, emotioneel kan ik het nog niet aan en iedereen begrijpt dat. Je voelt zelf goed aan wanneer je er steeds beter over kunt gaan praten en de confrontatie aan kunt. Geef het de tijd en doe het op je eigen manier wat goed voor je voelt. Wij wilden vrij snel weer opnieuw het traject in. Helaas werkte het ziekenhuis niet mee. 4 maanden moeten vechten voor een traject, uiteindelijk overgestapt naar een ander ziekenhuis en beginnen deze maand met een nieuw traject. Ontzettend spannend, maar wij willen het zo ontzettend graag!

2 jaar geleden

Gecondoleerd met jullie verlies. Ik ben mijn zoontje kwijtgeraakt toen ik 36+2 weken was. Dinsdag controle alles was oke. Enkel was mijn zoontje niet zoveel bijgekomen wat genetisch kon zijn etc. De dag nadien met een slecht gevoel in mijn hart naar het verloskwartier en hartje was gestopt. Hoe in minder dan 24u zoveel kan veranderen. Heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke periode 馃

2 jaar geleden

Hier ook een tweeling verloren zonder reden, waarschijnlijk kon mijn lichaam het niet aan zeggen ze.. Bevallen 1 jaar geleden met precies 20 weken na een anders perfecte zwangerschap van twee prachtige zoontjes, mijn vliezen waren uit het niks gebroken en ik had al ontsluiting. Nu ben ik 29 weken zwanger, deze zwangerschap loopt perfect tot nu toe maar ik krijg wel extra controles etc en moet calcium/vitamine D en aspirine nemen, en op advies van de gynaecoloog breng ik dagelijks utrogestan in van 16 t/m 36 weken om een verkorte baarmoederhals te voorkomen. Ik moest 6 maanden wachten na de geboorte van mijn zoontjes om weer zwanger te worden, dat is net iets korter geweest want ik ben na 5 en half maanden weer zwanger geraakt. Ik wens je veel sterkte 鉂わ笍