Zwangerschap angst

Allereerst wat naar dat je dit hebt moeten meemaken en toch ook weer gefeliciteerd. Ik lees graag mee ben mijn dochter afgelopen December met 15 weken verloren en nu ook zwanger en ik vind het vreselijk🥺 Ik geniet nergens van, als iemand zegt gefeliciteerd dan voelt het ook allemaal net niet ofzo. Ik ben nu bijna 8 weken en heb mijn partner maar eerlijk verteld dat ik natuurlijk ontzettend blij ben, maar inmiddels heb geaccepteerd dat ik gewoon echt zijn vreugde niet deel. Ik hoop dat dit in de toekomst nog veranderd maar ben bang van niet. Ik ben nu vooral die 15 weken aan het uitzitten. Heel veel sterkte en wil je sparren mag je mij altijd een berichtje sturen ❤️

Wij hebben 8kindjes verloren waarvan 2 tweelingen en pas dan ons regenboogje gekregen elke zwangerschap opnieuw was ik doodsbang. Bij men zoontje was ik pas gerust als ik hem in mijn armen had levend en wel maar toch nog lang daarna angst gehad dat ik hem alsnog kon verliezen nu soms nog en hij is bijna 23maandjes is wel prematuur geboren. Nu zwanger van zijn zusje en bij haar stond ik er in het begin niet zo bij stil kon niet geloven dat het zo kort op elkaar goed kon komen maar godzijdank is alles ok en voel ik ze ook. Soms wel nog angst wat bij mij goed hielp was een doppler aanschaffen dat ik kon luisteren als ik ongerust was heb die heel veel gebruikt bij zoontje nu wel minder. Maar echt gerust ga je pas zijn vrees ik als je je kindje in je armen hebt, en dan nog kan je angst hebben.

Wij verloren ons zoontje in februari met 27 weken. Ik ben nu opnieuw 29 weken zwanger, en begin nu te merken dat ik langzaam een klein beetje vertrouwen krijg... maar heb nog steeds veel paniek aanvallen etc. Ik denk dat dit pas helemaal over gaat na de bevalling. Het is toch een soort trauma, je bent je zo erg bewust geworden van hoeveel dingen er mis kunnen gaan. Dus helaas kan ik je niet geruststellen, we doen het dagje voor dagje.

Heey, jeetje wat heftig ook voor jullie. Voorzichtig gefeliciteerd! Ik weet exact wat het is ik hoop zo dat de zorgen minder gaan worden na de 16 weken maar ik ben er bang voor. Momenteel zijn huilen en paniek hebben echt mijn grootste emoties. Het zelfde voor jou ❤️ mocht je iemand nodig hebben om je angsten bij kwijt te kunnen mag je me altijd een berichtje doen!

Helaas heb ik een soortgelijk verhaal als jij. Ik kan ook pas geloven dat het goed zit na de termijn waarop het de vorige keer misging, plus ik voel de baby nu soms bewegen, komende week de 20 weken echo en dan geloof ik het wel. Maar, ik moet zeggen dat ik ook niet zo geniet hoor. Iedereen is zo blij voor ons en ik denk ja..vorige keer was ik ook blij. En ook bij goede echo's,; ja fijn, maar het zegt niks want de vorige keer waren deze echo',s ook allemaal goed. Dus ik ga er negatiever en nuchterder mee om deze keer merk ik. Maar echt nog geen band aan het opbouwen met de baby voor zover dat kan. Ik zie het allemaal wel. Zoiets. Niet zo positief dus. Alleen maar hopen dat we niet weer zoiets naars zullen meemaken. Sterkte voor jou!

Wij zijn ons zoontje met 14 weken verloren. Daarna meerdere miskramen gehad. Met de laatste zwangerschap de eerste maanden echt heel erg in de stress gezeten. Pas na de 20 weken echo lukte het mij echt van de zwangerschap te gaan genieten, toen we hoorden dat alles goed was. Het voelen van beweging en schopjes hielp daar ook heel erg bij mee. Ik merkte dat ik, door alles wat ik heb meegemaakt, toen ook veel bewuster de rest van de zwangerschap heb meegemaakt (veel contact leggen, e.d.). Dat heeft mij ook geholpen om positief te blijven in de tweede helft.

Hey, nog veel sterkte met het verlies van jullie dochtertje, maar ook gefeliciteerd met deze zwangerschap 🩷 Ook ik kan je helaas niet echt geruststellen. Ook omdat mijn ervaring ietsje anders is. Wij zijn afgelopen april ons zoontje Fender verloren bij 38+2. Ik ben nu opnieuw zwanger en ben vandaag precies 18 weken. Voor mij zal het daardoor sowieso tot het eind spannend blijven. Sterker nog, ik denk dat voor ons het derde trimester de spannendste periode zal zijn. Ook ik denk dat ik pas echt gerust ben als ik de kleine meid in mijn armen heb. Wij proberen nu positiviteit uit de kleine dingen te halen: kleertjes kopen (omdat we nu een meisje verwachten moeten er natuurlijk wat roze items bij), zoveel mogelijk die buik showen (want groeit als kool). Dat zijn dingen waar ik ondanks alles wel van kan genieten. Hopelijk lukt het jou (en alle anderen die zwanger zijn na verlies) om ook op die manier toch een beetje plezier, al is het maar uit de kleinste dingen, te halen! Heel veel sterkte de komende tijd ❤️