Zwangerschap beëindigen 18 wk

Hee, allereerst veel sterkte voor jullie. Het is een rollercoaster waar je nu in zit. Ons kindje Liv is gisteren om 11.48 in stilte geboren. Wij hebben tijdens de 20 weken echo het verschrikkelijke nieuws gekregen dat ons kindje niet levensvatbaar is. Er waren meerdere ernstige afwijkingen te zien die wijzen op trisomie 13. Ookal was de Nipt toen goed. Ik kan je alleen het advies geven: laat het op je afkomen en laat je emoties ook toe. Wij hebben ervoor gekozen ons kindje niet direct te zien na de geboorte (we hebben allebei even weggekeken). Na 20 minuten ongeveer hebben we haar vastgehouden, afgelopen nacht en nu nog ligt ze bij ons op de kamer in een bak water (watermethode). Zo blijven ze roze van kleur. Er gaat veel op je af komen... maar ik raad je aan je kindje te bekijken, het is niet eng. Het is jullie mooie kindje en zo gaan jullie haar ook zien. Neem er de tijd voor en maak foto's voor later. Heel veel sterkte ❤️❤️

Lieve mama, Heel veel sterkte voor jullie in deze moeilijke tijd! Wij zijn een week geleden ouders geworden van ons stil geboren zoontje op 31w en ik had een weekend om mij “voor te bereiden”, ik heb veel foto’s genomen van mijn zwangere buik, video’s, een buikbeeldje laten maken, foto’s met de zus, van zijn kleertjes,… ik had een knuffeltje gekocht voor hem dus heb deze dan dubbel gekocht omdat die ene dan mee kon met hem. Ik was ook heel angstig om hem te zien na de geboorte, daarom ging mijn man eerst naar hem hij had ons zoontje wel al zien geboren worden als eerste dus ik zag meteen de rust bij m’n man. Hij werd dan meegenomen naar de verzorgtafel en werd in een tetradoek gewikkeld met een mutsje op. Dat vroeg ik wel. Mijn man nam hem vast en ik zag meteen dat het goed was. Ik nam hem dan aan en was meteen verliefd en zo trots op mijn kleine man. De angst was meteen weg. Het is je kind, die je onvoorwaardelijk graag ziet. Ik heb geen seconde spijt van de keuzes die ik toen gemaakt heb. Hij sliep dan die nacht ook bij ons op de kamer in water, en zelf dat voelde heel vertrouwd en normaal aan. Je kan ook kiezen om je kindje ‘s nachts bij de verpleging te laten, maar je kan altijd vragen dat ze je kindje terug brengen. Gewoon doen dat goed voelt voor jullie. Niks moet, alles mag. Zij mogen je ook niks verbieden. Het is jullie kindje. Je bent je eigen advocaat. Wij moesten wel een begrafenisondernemer contacteren maar ik weet niet hoe dat loopt onder de 24w. Je kan ook al Boven de wolken contacteren. Dat hebben wij wel gedaan maar uiteindelijk hadden ze geen fotograaf… dus misschien duidelijk zeggen dat je tegen donderdag wel echt een fotograaf wil. (Mocht je dat willen hé). Als je van België bent natuurlijk… Ook krijg je een koesterkoffertje daar zit echt veel in. Echt heel fijn! Wij maakte ook hand en voetafdrukjes. En zelf veel foto’s en video’s gemaakt. Ik kijk er elke avond naar ❤️ Neem vooral je tijd, tijd om afscheid te nemen. Zo zo zo belangrijk. En vooral, jezelf de schuld niet geven. Jullie hebben gehandeld uit liefde voor jullie kindje. Dat is zoveel meer waard. Dikke dikke dikke knuffel. Ik stuur je veel energie toe en vooral een vlotte en rustige bevalling. Ik denk aan jullie 💫🙏🏼

Hee, ik ben vandaag precies 2 weken geleden bevallen met 18+6, het was ook mijn eerste zwangerschap. Bij ons kindje miste een onderbeentje en werd daarnaast een zeldzame chromosomale afwijking gevonden, waardoor we uiteindelijk voor afbreking hebben gekozen. Wij hebben onze dochter wel gezien en veel bij ons gehad. Mijn man heeft de navelstreng doorgeknipt en daarna werd ze bij mij op de borst gelegd. Wij hebben dat zelf wel als prettig ervaren. Wij hebben gekozen voor de watermethode, de verpleegkundige heeft foto’s gemaakt en daarna heeft onze dochter steeds bij ons op de kamer kunnen blijven in het water. Ik mocht ook elk moment aangeven als we haar toch liever uit het zicht wilden, maar ik vond het zelf heel fijn om af en toe te kunnen kijken, en haar in de buurt te hebben. Ik heb wel vooraf wat foto’s hier op het forum bekeken van andere vlinderkindjes rond dezelfde termijn, en ik heb op de website van de watermethode ook wat foto’s gezien. Ik vond dit zelf een fijne voorbereiding, zodat ik wist hoe kindjes van die termijn er ongeveer uit zien, dat ik een beetje een beeld had en het minder eng vond om mijn eigen dochter te zien. Vooraf hadden wij via Klein Afscheid een mandje gekozen, omdat ik ineens bang was dat het ziekenhuis dekentje/mandje lelijk zou zijn, en ik mijn kind niet het gevoel wilde geven dat ik haar niets waard vond ofzo. Totaal een gevoelsding en niet rationeel verder, maar achteraf nog steeds blij met onze keuze voor dit mandje! Stichting Still heeft bij ons in het ziekenhuis foto’s gemaakt van onze dochter in het water en in het mandje, en ook van ons met haar. Tijdens de bevalling hebben de verpleegkundigen ook foto’s gemaakt. Ik vind het heeeel fijn om die foto’s allemaal te hebben. Tot nu toe put ik wel steun uit de foto’s. Misschien ga ik er nooit meer naar kijken uiteindelijk, maar als ik het wil dan heb ik ze iig, dat kun je achteraf niet meer regelen als je ze niet hebt gemaakt/laten maken. Mijn tip is dus vooral om wel je kindje te zien, en ook foto’s te (laten) maken. Ik was vooraf ook bang, dus ik snap heel goed je gevoel hoor! Maar voor mij was deze ervaring heel positief zo. Wij hebben onze dochter trouwens ook een naam gegeven en geboorteaangifte gedaan. We hebben nu een akte en ze staat bijgeschreven in ons trouwboekje. Voor mij voelt dit als een fijne bevestiging van haar bestaan, ik heb haar uiteindelijk toch maandenlang bij me gedragen, en we waren al lang verliefd op de echobeelden en toekomstdromen. Ik vind het ook fijn dat we het nu over haar kunnen hebben door gewoon haar naam te noemen, ipv “de baby” of “het kindje” ofzo. Wij hebben er ook voor gekozen haar zelf te laten cremeren, zodat we nu haar as zelf een mooi plekje kunnen geven. Sorry, heel lang verhaal haha. Ik wil nog even benadrukken dat het allemaal nog steeds gewoon heel intens (fysiek en mentaal) is en is geweest, en dat het echt ook heel verdrietig is en ik nog lang niet tip top in orde ben, maar gezien de omstandigheden kijk ik wel enorm positief terug op hoe het is gegaan en de keuzes die we hebben gemaakt. Ik heb zeker geen spijt van hoe we het nu gedaan hebben, of de wens om dingen anders te doen. Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Laat het gerust ook weten als je nog andere vragen hebt 😊 Voor nu heeeeel veel sterkte met alles wat komen gaat ♥️

Lieve mama, Verschrikkelijk dat je hierdoor heen moet. Wij hebben onze zoon verloren met bijna 19 weken aan een onverklaarbare reden. Zijn hartje is er plotseling mee gestopt. Ik snap heel goed dat je bang bent dat het er wellicht eng uit kan zien. Hetzelfde had ik ook. Ik heb vooral geprobeerd zoveel mogelijk fotos te bekijken op internet en in deze groep van hoe het eruit kan zien om mijzelf erop voor te bereiden. Dat heeft echt enorm geholpen. Na de bevalling voelde ik vooral heel veel trots naar onze kleine man en was ik enorm blij dat we hem konden zien. Met de watermethode hebben we hem nog een aantal dagen in huis kunnen hebben en voor ons gevoel voor hem kunnen zorgen door het water koel en schoon te houden. Dankzij de watermethode nam de rode kleur af en kreeg hij meer huidskleur. Het was zo mooi om te zien dat hij op zijn vader lijkt en zijn kleine vingertjes en voetjes te bewonderen. Ik heb er absoluut geen spijt van dat ik hem heb gezien, meegenomen naar huis en dagen heb kunnen bewonderen. We hebben zoveel fotos gemaakt om dat moment voor altijd te kunnen koesteren. Voor elk persoon is dat natuurlijk anders. Doe vooral wat op dat moment goed voelt ❤️‍🩹

Ik begrijp je heel goed, en ook alle vragen die op je afkomen. In november 2023 ben ik bevallen van mijn stilgeboren zoon na 21 weken zwangerschap. Helaas kregen we tijdens de 20-wekenecho erg slecht nieuws. Na veel onderzoeken en het bezoeken van verschillende ziekenhuizen moest ik eerder bevallen om mijn zoon veel pijn te besparen. Hij was helaas niet levensvatbaar door meervoudige hartafwijkingen. Op dat moment stort je hele wereld in. En inderdaad, wat nu? Wij hebben onze zoon na de bevalling nog drie dagen bij ons thuis gehad en hem daarna laten cremeren. ’s Avonds lag hij in een koud waterbadje, en overdag heb ik hem continu bij me gedragen in een nestje dat mijn moeder had gemaakt, met koelelementen erin. Ik moet toegeven dat ik dit heel fijn vond en hem eigenlijk het liefst op deze manier altijd bij me had willen houden. Wij waren van tevoren ook bang; je weet niet of je schrikt of hoe je zult reageren. Maar ik ben heel blij met de keuze die we hebben gemaakt om hem nog langer bij ons te houden. Al is dit natuurlijk voor iedereen persoonlijk en moet iedereen dit op zijn eigen manier doen. Daarnaast hebben we hem een naam gegeven, hem laten inschrijven bij de gemeente en geboortekaartjes verstuurd naar onze naaste familieleden en vrienden. Ook hebben we foto’s laten maken, en daar ben ik echt heel blij mee. Onze gezinnen en oma’s zijn langsgekomen om hem te zien. De laatste dag dat we hem bij ons hadden, heb ik zelfs mijn vriendinnen uitgenodigd om hem te bekijken en afscheid te nemen. Hier ben ik ook erg dankbaar voor, omdat ik merk dat het makkelijker is om erover te praten en hij niet wordt vergeten, doordat mensen echt een beeld van hem hebben. Mijn zwangerschapsboek heb ik afgemaakt, met daarin veel foto’s en verslagen van het ziekenhuis, verhalen over de bevalling, enzovoort. Hopelijk heb je iets aan onze ervaringen. Het is voor iedereen anders, maar ikzelf (en mijn vriend nog veel meer) was bang voor hoe ik zou reageren. Toch vind ik mijn baby, ondanks dat hij niet volgroeid was, de allermooiste van allemaal. Op onze slaapkamer hebben wij een klein urntje staan in de vorm van een ster. Voor meer vragen mag je me altijd een berichtje sturen.

Ik herken je angst, ik ben vooraf foto's gaan kijken op dit forum van kindjes in mijn geval 20 weken. Ik keek er ook erg tegenop om hem te zien of vasthouden, en hoe zou ik dat vinden. En achteraf, zodra ik mijn zoontje zag vond ik m prachtig, ik zou zo een foto rondsturen naar mensen, hormonen zijn fijne dingen op dat gebied ❤️ ik heb een foto dat hij op m'n borst ligt en dat is nu zo'n kostbare herinnering van deze verdrietige tijd. Ik hoop dat met dit berichtje je gevoel een beetje zakt rondom het zien van je kindje. Heel veel succes woensdag 😘

Bedankt voor al jullie tips, lieve woorden en delen van jullie ervaringen. Heel veel liefs en kracht toegewenst aan degene die vertellen over vergelijkbare ervaringen. Ik heb in deze groep gelukkig foto’s kunnen vinden van kindjes die ook rond deze termijn zijn overleden. Ik vond dit al veel minder ‘eng’ dan dat ik mij voorstelde en dat heeft mij erg gerust gesteld. En wat ik vooral meeneem is mijn gevoel volgen. Dankjulliewel❤️

Mij hielp het ook om van te voren foto’s te kijken. Bijvoorbeeld op de site van watermethode. Op mijn profiel kan je een aantal foto’s vinden van ons zoontje Duke , geboren met 17+6. Ik wilde het wel direct zien maar durfde het niet vast te houden. Later besefte ik dat het mijn kindje is en heb ik het wel vastgehouden. Ik zou je aanraden om foto’s te laten maken (stichting Still bijvoorbeeld). En wij hadden een klein omslag doekje besteld speciaal voor vroeggeboorte. Eigenlijk wil je helemaal niets regelen maar je kan het niet overnieuw doen. Wij hebben Duke uiteindelijk aan de wetenschap gegeven met het idee dat iemand anders misschien wat heeft aan deze situatie. Wil je heel veel sterkte wensen! Het is vreselijk dat je het mee moet maken, maar je zet ook een compleet kindje op de wereld. Naast het verdriet was er bij ons veel trots

Wij hebben ons zoontje ook aan de wetenschap geschonken, dit is voor het eerst dat ik lees dat nog iemand dat gedaan heeft. Zo is iedereen anders begraven, cremeren,, kies wat het beste bij jullie past ❤️

Je mag mij een een privé bericht sturen. Ben 7 oktober bevallen door een zwangerschap afbreking met 18+6

Wij konden dat niet… en ook niet als donor… misschien omdat ons kindje CMV had. We weten het nog niet. Bon, uiteindelijk zijn we wel blij dat we hem thuis hebben, bij ons. Is inderdaad voor iedereen anders 🤍

Ik ben anderhalf jaar geleden bevallen van mijn dochter met bijna 20 weken. Ze had duidelijk zichtbare afwijkingen en toch vond ik haar het mooiste kindje van de wereld en was ze absoluut niet eng. Ik was hier vooraf ook een beetje bang voor, maar er werd mij echt op het hart gedrukt dat je je eigen kindje niet eng vind. Jouw kindje heeft een hartafwijking en als het goed is zie je dat niet aan de buitenkant, je hebt straks dus een perfect gaaf kindje in je handen. Het is alleen nog veel te klein, maar alles zit er op en er aan. Alle tips die ik je kan geven: - geef je kindje een naam en laat het inschrijven bij de gemeente - maak heel veel foto's èn filmpjes van je kindje. Je hebt maar een kans om dit te doen, je zult er later blij mee zijn. - hou je kindje vast. -knip zelf de navelstreng door (of laat je partner dit doen) - bedenk of, en hoe je je kindje wilt meenemen. De water methode is echt prachtig om je kindje te bewaren. Je kunt je kindje mee naar huis nemen, uit het water halen en vasthouden wanneer jij daar behoefte aan hebt . En je kunt rustig afscheid nemen, en zelfs anderen afscheid laten nemen. Als je je kindje niet mee wilt nemen, maar in het ziekenhuis laat is dat ook gewoon goed. - laat Stichting Still foto's maken. Ik heb dat 2 dagen na de geboorte in mijn eigen huis laten doen en het is zo mooi om foto's te hebben van je kindje in je eigen vertrouwde en warme omgeving. - laat hand en voet afdrukjes maken, zowel met inkt als gips, dit kunnen ze in het ziekenhuis. Je kunt ook met een bepaald spul een echte 3d afdruk laten maken van handjes of voetjes, dat had ik achteraf ook wel gewild van mijn kindje. - ik heb alleen naakte foto's van mijn dochter, ik had graag ook foto's van haar gehad terwijl ze gewikkeld was in een doek oid. - bedenk of je je kindje zelf wilt begraven of cremeren. Of dat je dit overlaat aan het ziekenhuis. Omdat je vroeg bent mag je helemaal zelf weten wat je met je kindje doet. Je mag het zelfs in je eigen tuin een mooi plekje geven en er een mooi plekje van maken. - bedenk of je je kindje wilt laten zien aan mensen zodat ook zij afscheid kunnen nemen. - bedenk of je een geboorterouwkaartje wilt maken en versturen. Welke keuzes je ook maakt, er is geen goed of fout! Ik hoop voor je dat de bevalling woensdag snel op gang mag komen en dat je ook een gevoel van trots mag ervaren dat je straks je kindje hebt gebaard en dus echt mama bent geworden. Ik heb dat in het ziekenhuis zelfs gewoon gevierd met beschuit met muisjes. En ook voor later, 'het komt wel goed'. Goed ziet er alleen wat anders uit dan dat je gehoopt en verwacht had.

Heel veel sterkte! 🩵✨🩷✨

Hoi hoi, Ik ben bevallen met 20 weken en 5 dagen en wij vonden het ook heel spannend. Maar ons kindje was onwijs knap. Hier een foto. Er zit alles op en aan alleen zijn ze dan nog heel klein en dun.

Heel toevallig heeft onze Sem ook een ernstige hartafwijking. Namelijk het hypoplastisch linker hart syndroom. Ik heb op internet een poppenmandje gekocht en hierin een dekentje laten maken. Ook veel foto’s gemaakt en hand en voetafdrukjes. Ik wens jou heel veel sterkte.

Wat een knapperd! Gefeliciteerd en gecondoleerd 😘