Zwangerschap ná onbekende afwijking ná DNA/genetisch onderzoek

Hoi Belle, allereerst heel erg gecondoleerd met dit grote verlies!! Wij zitten ook nog volop in de onderzoeken maar ben wel al opnieuw zwanger. 11 weken nu. Retespannend en hoop niet dat we hetzelfde moeten meemaken als afgelopen zomer.. We hebben dit aangegeven en ze maken nu spoed met de onderzoeken. Als ik jou was zou ik ook gaan bespreken met de artsen of andere contactpersonen in het ziekenhuis dat jullie kinderwens nog heel erg groot is en graag opnieuw zwanger willen worden. Ik mis mijn dochter nog iedere dag en bezoek haar grafje iedere dag. Dat ik nu weer zwanger ben is niet te vervanging! Veel mensen zullen hun oordeel klaar hebben, en het te snel vinden, maar dat kan me niks schelen.. Heel veel sterkte en kracht! 💙❤️

Mensen met een oordeel hebben het vaak zelf niet meegemaakt. Hebben dan naar mijn mening ook geen recht om er iets van te vinden. Wij zijn ouders geworden, maar onze kinderwens is niet vervuld. Heel logisch dat we graag weer zwanger willen worden. @lotje6 Fijn dat het bij jullie gelukt is en je nu weer 11 weken in verwachting bent. 🙏✨ zodra ik mijn eisprong weer heb willen wij er ook gewoon weer voor gaan. Niet meer als normaal en gelukkig begrijpt onze omgeving dat heel goed. @belle super spannende tijd voor jullie, ik hoop dat je snel meer duidelijkheid krijgt. 🧡

Precies wat je zegt! Ik ken niemand die dit ook heeft moeten doorstaan.. Wij weten dat het wel goed kan, we hebben een kerngezonde zoon van 2 en willen hem heel graag een broertje of zusje geven waar hij mee kan spelen en kan opgroeien

Ja daarom, vooral belangrijk dat je samen met je partner op één lijn zit. Mag ik vragen hoe lang het heeft geduurd voordat je weer in verwachting was?

Jazeker.. 21 juli is onze dochter overleden, 4 maanden later werd ik voor het eerst ongesteld en ben 2x ongesteld geweest. Op 21 januari had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen..

Wat verdrietig, gecondoleerd met het verlies van haar. Dan heb je wel lang op je ongesteldheid moeten wachten, lijkt me ook lastig. Was je al ver in je zwangerschap toen je dochter is overleden. Ik ben vorige week bevallen van onze zoon met 14 weken, hij had trisomie 18 🥺

Jij ook gecondoleerd. Ze is geboren met 26 weken en 1 dag. Ik had een tumor op de placenta en daardoor extreem veel vruchtwater. Vlak nadat ze vruchtwater hebben afgetapt is ze geboren. Blijkbaar had ik al 10cm ontsluiting. Ging heel snel allemaal. Het ging echt supergoed met haar en er werd al gesproken over transport naar een ziekenhuis dichter bij huis. Echter ging het na 7 dagen veel slechter en ging ze heel snel achter uit.. Er werd een verdikte hartspier gevonden en na 8 dagen is ze komen te overlijden.. we zijn dankbaar voor deze 8 dagen.

Jeeeetje wat een intens verdrietige gebeurtenis. Wat bijzonder maar tegelijkertijd ook extra pijnlijk dat jullie haar hebben mogen ontmoeten.. ontzettend spannend maar ook heel fijn om nu weer in verwachting te zijn lijkt me. Hoop voor jullie dat alles goed mag gaan. ✨🤍

Heel lief van je, dankjewel

Lieve Belle, Allereerst gecondoleerd met het verlies van jullie zoontje. Helaas hebben we zelf iets soortgelijks meegemaakt. Met 30 weken kwamen ze er achter dan onze dochter een darmaandoening had, maar dit zou niet levensbedreigend zijn en kon na geboorte "opgelost" worden. Met 33.3 weken kwam ik op controle voor een ctg en moest ik plotseling met grote spoed naar de OK omdat haar hartje te langzaam klopte. Na geboorte hebben ze haar gereanimeerd maar mocht nier meer baten en ze overleed ter plekke. Na onderzoek bleek dat er ook vanalles mis was met haar bloed. Ze had bloedarmoede en vreemde (een soort) bloeduitstortingen op haar gezicht. Er is bijna 6 maanden onderzoek gedaan maar er is niks genetisch gevonden. Ze blijven nieuw onderzoek aanbieden, maar veel mislukken helaas. Ik kan je niet vertellen hoe het is om zwanger te zijn. Wel hebben ze ons verteld er alles aan te willen doen om ons gerust te stellen. We zijn nu 2 maanden toch bezig weer zwanger te worden. Dat geeft angst, maar de wens is bij ons nog zo veel groter.

Lieve mama2122, Dankjewel, jullie ook nog gecondoleerd. Wat erg dat jullie ook die reanimatie hebben moeten meemaken en het niet heeft mogen baten. Bij ons is het ook daarmee begonnen, na 6 uur lang een mooie gezonde baby in de armen te hebben gehad. Het is nu ruim 2 maanden geleden , maar het voelt nog steeds onwerkelijk en we willen wel de tijd nemen om fatsoenlijk te rouwen, maar het onderzoek is op z’n vroegst ergens begin juni klaar. Ik wil ook niet voor april dit jaar zwanger worden, omdat we dan rond dezelfde tijd uitgerekend zijn. Dat eerst maar afwachten maar jouw verhaal klinkt wel soortgelijk, onze wens is ook groter dan de angst denk ik, maar toch ben ik zo bang dat hetzelfde gebeurd en ik dan echt niet meer dit nog eens aankan. Helaas was dit ons eerste kind en heb ik jammer genoeg geen normale start meegemaakt na het baren van een baby. Zwangerschap en bevalling verliep echt vlekkeloos. Ook waren we snel zwanger, lees: binnen 2 maanden (ook al ben ik al 34, we vonden het nu gewoon pas een mooie tijd). Nu denk ik, waarom niet eerder ? En ben inmiddels ook alweer ongesteld , dus alles “werkt weer”. We blijven nog wel wachten want eerst maar eens resultaat afwachten en dan horen we het wel. Wat ik zo naar vind, dat stel dat ze niks vinden, dat de artsen jou niet zullen zeggen dat het pure pech is ofzo . Dáár ben ik zo bang voor 😞 juist omdat wij helaas nu geen kindje hebben en dus geen voorbeeld van hoe het wel kan.. Succes met zwanger worden !! Ik hoop het voor jullie 🥰

Hoi danid, Had nog niet op jou gereageerd, sorry ! Het klopt dat mensen een oordeel hebben en dat wij alleen maar weten hoe het voelt, ik denk dan ook dat ik op z’n zachtst gezegd nog wat scherpe opmerkingen aan een hoop mensen zal geven en een aantal vriendschappen verloren zullen gaan. I don’t care. Wij hebben alles al verloren en niks is erger, dus die “vriendschappen” kunnen er nog wel bij denk ik dan ! Maar het is toch fijn om hier af en toe te lezen en te weten dat je niet de enige bent en waarmee je op de een of andere manier toch gelijk een band mee hebt 🥰 zelfs al is het online . Voor jou / jullie was het ook jullie eerste ? Heftig he, je hebt geen vergelijk voor jezelf of referentie. Ik vind het zó oneerlijk hè, maar laten we elkaar steunen 💪🏼 Mocht je er aan toe zijn om weer zwanger te worden, dan hoop ik voor jou dat je dat snel mag zijn ! Wij wachten nog wel het onderzoek af en geven het de tijd om met het verlies om te gaan .. weer helemaal opnieuw uitvinden hoe met alles om te gaan. Liefs, Belle