Autorijden fobie

Geen ervaring mee maar mijn 1e gedachte was inderdaad weer een (paar) rijlessen nemen. Zo weet je dat er altijd ingegrepen kan worden

Er zijn ook rijscholen/instructeurs die lessen geven aan mensen met rij-angst! Wellicht kan dit je helpen. Succes in ieder geval!

Ik zou een paar rijlessen nemen inderdaad!

Heel herkenbaar. Ik ben automaat gaan rijden en ik moest wel rijden voor mijn werk. Dan krijg je er weer routine in. Een paar lessen volgen kun je zeker doen! Uiteindelijk is het wel gewoon een kwestie van doen en vaak de weg op gaan.

Ik herken dit! Ik heb uiteindelijk zelf mijn angst overwonnen door het inderdaad gewoon te gaan doen, eerst kleine stukjes op wegen die ik kende en daarna steeds wat verder. Ik vermijd nog steeds de spits en zal het rijden waarschijnlijk nooit leuk vinden, maar ik durf wel de weg op. ANWB heeft speciale instructeurs voor mensen met rijangst, als je rijlessen overweegt zou ik daar zeker naar kijken (google ANWB en rijangst). Succes!

Angst ‘overwinnen’ werkt meestal het beste door het aan te gaan. Je zou eens kunnen kijken op de site van Mike Hoffmeister. Hij heeft een prettige training om van je angst af te komen. Ik had een ander soort angst maar het heeft mij geholpen om er vanaf te komen. Maar vooral door te doen. Dus je zou bijv alleen 100 meter in je straat kunnen gaan rijden. Daarna 200 meter en zo door.

Heb dit ook gehad. Ik heb inderdaad ook wat speciale rijlessen genomen gespecialiseerd op rij angst. Heeft me echt heel goed geholpen en nu zoef ik overal naar toe. Succes!!

Ik herken het ook! Eigenlijk een beetje hetzelfde gedaan als Eef. Zelf de weg opgegaan maar dan met mn vriend ernaast en dan vooral de bekende wegen om te oefenen. Inmiddels rij ik ook afentoe lange stukken voor werk, gelukkig meestal buiten de spits. Vooraf zoek ik dan wat de route is, en bekijk ik het met Streetview in Google maps. Ook kijk ik dan of ik er makkelijk kan parkeren.

Wat vind je er eng aan? Ik pak het zo aan, als ik een tijd niet gereden heb: Rustige dag, bekende weg, man naast me (die vooral zn mond houdt, maar wel kan helpen). En dan de tijd nemen om aan de auto te wennen. Dus even parkeren, smalle weg pakken, hard remmen, stukje in de schemer/donker, hellingproef. En dan steeds opbouwen. Uiteindelijk rijd je dan gewoon naar bestemming. Ik doe vaak de heenweg, zodat ik daarna de stress los kan laten en kan genieten van een dagje weg. Onthoud ook bijv. dat het niet snel hoeft en je ook verkeerd mag rijden. Afslag gemist omdat je er niet tussen durfde, geen probleem, duurt alleen wat langer, je komt wel veilig aan. Dus ook even wat extra tijd plannen, dat vlotte komt vanzelf wel weer. Ik moet vrijdag met een schoolreisje rijden. Met 4 kleuters en dan die drukke parkeerplaats op school. Mijn coach gaf aan, je moet het doen, en als je een foutje maakt, ga je ervaren dat er nog niks ergs gebeurt. Toegeven aan je angsten voed je ze mee. En zo ervaar ik dat ook echt. Ben nu 2 weekjes de auto aan het pakken. Toevallig een hellingproef tegen gekomen, 1x afgeslagen, toen met veel gas gelukt. Voelt enerzijds als een faal, maar anderzijds ook als overwinning. Ik weet nu weer dat ik het nog kan. Bij mij heeft het vooral te maken met sociale faalangst, niet de auto op zich. Als je de oorzaak weet kan je er ook wat mee. Mij helpt het om te kletsen zodat ik rustig blijf, muziek aan kan ook afleiden. De paniekgedachten zijn niet helpend en geven geen controle. Telkens als ik denk 'snel parkeren, anderen wachten' moet ik dat omdraaien naar 'ze begrijpen dat dit een lastige parkeerplek is, en wachten even op die keer extra steken'. Of invoegen 'onee ik zie geen plek' naar 'ik maak dezelfde snelheid en kijk achter welke ik uitkom, daar ga ik tussen en anders achter de volgende'. Iemand naast je die dingen zegt als 'alle tijd', 'ja kan hoor' of even bevestigd dat het goed gaat, kan ook enorm helpen. Of in ieder geval helpen om toch te gaan met het idee van diegene kan het overnemen. Mooiste is dus om het zelf te blijven proberen, jezelf de ruimte geven om foutjes te maken of slome automobilist te zijn.

Hi, ik heb het ook. Ik heb afgelopen jaar 8 lessen gehad en die gingen goed. Daarna toch maar heel weinig de auto gepakt (veel uitstellen, excuusjes verzinnen). Ik denk dat ik er meer aan had als ik speciale lessen had gevolgd.

Ik heb dan denk ik een beetje hetzelfde als jij hebt. Want als er geen andere weggebruikers zouden zijn zou ik het niet eng vinden 🫣.

Dankjewel allemaal! Ik ga kijken naar rijlessen en misschien alvast oefenen met mijn vriend op een rustig moment. 🥺

Hoi ik had al bijna 10 jaar niet gereden en had echt erge angst, zodra ik aan de bestuurders kant ging zitten sloeg ik helemaal dicht. Ik heb rijles genomen bij een rij angst coach. Ongeveer 6 lessen gehad en toen zo goed als van de angst af en kon het weer zelf. In het begin was dat nog even spannend alleen te doen maar ging heel goed, nu rijd ik al weer 3 jaar overal naar toe zonder problemen.

Ik haalde mijn rijbewijs in klein dorp, maar ging pas weer autorijden toen ik in Amsterdam woonde. Ik was een beetje bang, maar vooral leek het me heel erg onverstandig om mijn dorpse ervaring te gaan uitbreiden in een stad met fietsers scooter trams bussen, de hele rataplan. dus heb ik eerst vier extra rijlessen genomen om weer een beetje vertrouwen te krijgen achter het stuur. Dat was voor mij genoeg je zou eens kunnen kijken of jij daar genoeg aan hebt of iets meer nodig hebt.

Oh wat ben ik blij met dit topic! Ik heb precies hetzelfde en nu ik zwanger ben weet ik dat het zo veel fijner zou zijn als ik wel weer zou gaan rijden, ook mijn vriend heeft al een paar keer voorzichtig aangegeven dat hij het ook fijn zou vinden als ik af en toe zou rijden. Heb al 14 jaar mijn rijbewijs, maar nooit de noodzaak gehad voor een auto (werk is te fietsen, woonde altijd in de binnenstad). Dus echt te weinig km gemaakt en te weinig ervaring op gedaan met alleen km's maken. En de keren dat ik reed ook geen fijne ervaringen gehad (heel slecht weer en storm, fietser zonder licht en bijna aanrijding, enz.) Zo fijn om hier te lezen hoe anderen het hebben aangepakt én dat je niet de enige bent met deze angst! Ik zat ook te overwegen om weer rijlessen te nemen, om het op te pakken. Fijn van de tip van speciale instructeurs bij de anwb!

Ik had dit ook, had al zeker 4 jaar niet meer gereden. Pure paniek als ik er alleen maar aan dacht. Gevoel dat ik de auto niet onder controle had. En nu rijd ik overal eigenlijk weer heen, wat een vrijheid dan weer! Wat mij het meest heeft geholpen zijn automaat gaan rijden, veel makkelijker. En speciale angst lessen gaan nemen, eerst ga je een uur praten over je angst, waar je bang voor bent en waar het mogelijk vandaan komt etc. waarin ik me echt begrepen voelde. Daarna gingen we uurtje rijden (al in automaat). Dan merk je eigenlijk weer dat je gewoon kan rijden en krijg je weer zelfvertrouwen. Heb toen nog 1 les van twee uur gevolgd en daarna was ik er klaar voor om weer in onze eigen auto te stappen! Eerst alleen met vriend samen, dan ook met anderen, nu rijd ik ook weer alleen naar bekende en wat onbekendere plekken. Volgende stap is echt naar helemaal iets onbekends ver weg rijden. zit nu zelfs weer relaxt in de auto, nooi gedacht dat dat zou komen :). Maar uiteindelijk ligt de eerste stap bij jezelf, het doen!! Succes!!

Ik had dit ook, ben toch weer gaan rijden. Vond het super eng. Eerst korte stukjes. En langzaam grotere stukken en toen op t laatst de snelweg

Ik moet zeggen, fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.. ik had rijangst tav rijden op de snelweg. Zoals anderen ook aangaven via anwb speciale les genomen. Toen een tijd wel op de snelweg gereden (niet alleen, altijd iemand naast me). Tijdens corona geswitcht van werk en hoefde ik geen snelweg mee te rijden. Hele tijd niet gedaan en nu vermijd ik het dus weer.. rij verder overigens wel alles met gemak/plezier in mn eentje. Maar vooral in en uitvoegen en de snelheid waarmee alles gaat geven mij angst. Nou ja je kunt er misschien niets mee, maar misschien fijn om te weten day er dus veel meer zijn :)

Heb ik ook erg last van gehad. Bij mij hielp een paar rijlessen in een automaat (en nu rijden in een automaat).

Ik heb een hele tijd terug angst ontwikkeld doordat ik bijna nooit hoefde te rijden. Alleen als bob als mijn (intussen ex-)partner wat had gedronken en hij had dan altijd commentaar wat mij superonzeker maakte. Zeker omdat hij superzuinig is/was op zijn auto en heel bang was dat ik schade zou maken. Het ging al iets beter toen ik alleen ging rijden (dus juist niemand naast me) op wegen die ik goed kende. Het is helemaal overgegaan toen ik mijn eigen autootje kocht. Klein en overzichtelijk autootje om vertrouwen op te bouwen en ik zou alleen mezelf ermee hebben als ik toch een keer een kras zou maken (nooit gebeurd)