Hoi!
Ik weet niet zo goed wat ik hier precies mee wil. Ik denk dat ik op zoek ben naar ervaringen van anderen die die in hetzelfde schuitje zitten. Het moeten wachten om een (nieuwe) kinderwens in vervulling te laten gaan. Ik ben heel dankbaar voor ons kindje van ruim 2 jaar! Geniet van ons gezinnetje! Maar man, wat is is die kinderwens weer sterk aanwezig. Eigenlijk al heel gauw na de geboorte van onze zoon. Maar mijn vriend wil nog niet. Hij vind het heel spannend om voor een tweede te gaan en ziet veel beren op de weg. Ik wil hem zeker niet onder druk zetten en wil alleen een kindje als het door ons beide gwenst is. Wel vind ik het lastig dat onze gevoelens hierin zo sterk verschillen. Dat we wederom in deze fase zitten. Bij de eerste heb ik ook meerdere jaren gewacht totdat hij aangaf dat hij er (ondanks alle spanning) voor wilde gaan.
We praten erover en proberen elkaars gevoelens te bespreken en er te laten zijn. Er is wederzijds begrip en dat is fijn. Maar moet me toch nog geregeld inhouden om het er niet te vaak over te hebben. Het wachten en iedere maand ongesteld worden vind ik wel een dingetje. Ook de onzekerheid of het ons überhaupt weer gegund zal zijn. Dat er oms ons heen aan de lopende band baby's geboren worden, helpt ook niet echt mee om dat gevoel in bedwang te houden :)
Ben benieuwd of anderen dit herkennen en hoe zij hiermee omgaan.