Schamen voor buik

Als ik jouw foto bekijk vind ik je hartstikke slank (al vind ik voller ook prachtig hoor) en heb je een heeeel gemiddelde kledingmaat (dit was niet wat je per se wilde horen maar wel het eerste wat ik dacht) Ik vind je buikje prachtig, maar ik weet ook dat we voor onszelf nogal streng kunnen zijn. Ik herken je gevoel wel, als ik terugkijk denk ik wauw dat was mijn buik. Maar op het moment zelf voelde ik mij dik, niet zwanger Enige tip die ik kan geven, blijf foto’s maken, een mooi buikbeeldje straks, laat je buik niet verdwijnen onder losse kleding. Zodat je in elk geval achteraf er van kan genieten

Ja zeer herkenbaar, ik ben uiteindelijk via een traject zwanger geraakt. Ik moest voor dit traject afvallen, want te hoog BMI. Dit is ook voor mij toen makkelijk gegaan en begon trots te worden op mijn afgevallen lijf, het werk dat erin zat. Toen ik zwanger was in het begin ook moeite gehad want A. ik zag niks voor mij voelde het als mijn dikkertjes buik. Dus voor mijn gevoel toonde ik nog niet. Uiteindelijk met 20 weken ben ik naar een winkel in zwangerschapskleding gereden om daar te shoppen, want afgevallen geen flauw idee welke maat ik kon dragen. Daar trok ik de eerste zwangerschapsbroek aan en een shirt en ineens wow ik zag een zwangerschapsbuik. Sindsdien loop ik trots rond met zwangerschapskleding, in mijn gewone kleding die nog past voel ik me ook nog steeds niet zwanger. Ik kan het niet goed zien op je foto maar heb je al lekkere zwangerschapskleding gevonden? Dit accentueert je buik echt op een hele andere manier.

Ik heb ook maat 42/44 ben nu zwanger ook maar had ook nog kilo s van vorige zwangerschap. Je bent niet dik hoor ! Ik vind dit mooier dan iemand die zo mager is dan komt je buik zo lelijk uit dat ziet er eng uit.. hoort nou eenmaal bij zwanger zijn.

Nou, je hoeft nu ook niet dames met een ander figuur te shamen. Daar zal TS zich niet beter door voelen

Dat is zeker niet de bedoeling van dit topic nee😋 waarschijnlijk kwam het er gewoon beroerd uit en bedoelde ze het niet zo

Ik draag idd zwangerschaps broeken nu. Heb nog moeite met leuke shirts te vinden voor n schappelijk prijsje... Vind t meeste ook zo 'truttig' 🙈

Hahahaha ja herkenbaar. Ik heb met de shirts ook moeite. Heb er een paar van noppies geprobeerd die ook als borstvoedingsshirt kunnen worden gebruikt en die V hals is zo diep dat ik mijn BH zie zitten. Heb qua tshirts nu wat basics van de bonprix, en een simpel zwart korte mouwen bloesje met een klein strikelement boven de buik. Maar vind de als ik een leuk patroon zie het kleurtje niet leuk/praktisch. Veel hele lichte kleuren, en aangezien ik huisdieren heb blijft dat nooit lang netjes

Ohgod, met zoon groeiende voorgevel is het laatste wat je nodig hebt n diepe v-hals 😂. Het huisdieren probleem herken ik ook. 2 zwart witte katten die nu ook nog eens aan me vastgeplakt zitten😅

Als ik jou foto zie denk ik, verkeerder foto geplaatst. Hoezo vetjes?😂 Maar ik herken je gevoel wel hoor. Het is denk ik ook een beetje de fase. Eerst ga je “gewoon” dikker worden zonder dat je echt al zo’n babybuik hebt. Ik vind dat ook een lastige periode. Want had echt het gevoel dat buitenstaanders alleen maar een dik iemand zagen. Lekker overdreven natuurlijk, want het valt vooral jezelf op😉 Vanaf week 25 denk ik is het veel duidelijker een babybuik. Dan maakt die buik echt een groeispurt en voelt het heel anders. Hopelijk komt dat bij jou ook snel!

Nou ik zeg het toch: je ziet er mooi uit! Duidelijk een baby-buik. Herkenning kan ik je niet geven, enkel dat dat de lichamelijke veranderingen soms tijd nodig hebben om het zelf te accepteren. Ik probeer me te focussen op de prestatie en niet het uiterlijk van mn lichaam. Bij een eerste is het allemaal veel onwerkelijker. Later pas, als je je baby ontmoet zie je in waarvoor je het allemaal gedaan hebt en dat dat het waard is. Als tip kan ik je meegeven enkel naar realistische zwangere vrouwenlichsmen te kijken en niet naar social media body's. Ben je trouwens gepest om je uiterlijk vroeger? Kan nooit kwaad om over deze dingen te praten, te beginnen met je partner. Ik praat er ook met vriendinnen over en dan bevestigen we elkaar dat we leuk zijn en strooien met complimenten.

Oh en je krijgt een meisje. Geef haar later het voorbeeld dat je jezelf mooi vindt en accepteert. Zij zal hetzelfde over zichzelf gaan denken. Maak het niet normaal om voor de spiegel jezelf af te mogen kraken, evenals nooit accepteren dat anderen over de uiterlijk oordelen. Ik zeg bijv. 'in deze buik heb jij gewoond, bijzonder he'. En mijn dochters zeggen ook regelmatig 'mooie jurk mama!' of 'mooi haar'. Als ze zeggen 'die mevrouw is dik' probeer ik daar geen oordeel aan te plakken 'dat is zo, iedereen ziet er anders uit, die jurk staat haar mooi he en kijk die krullen'. Op een gegeven moment gaan ze begrijpen dat je in ieder de postitieve kenmerken kan benadrukken, hoop ik dan..

Ik heb ook een grotere maat 44/46 en heb voor mezelf maar gewoon besloten dat ik trots mag zijn op mn buik. Inmiddels 27 weken dus wel echt een ronde buik, maar dat heeft ook wel even geduurd. Ik heb strakkere dingen aan dan normaal en ben gewoon trots op dat ik een baby aan het bouwen ben. Ik denk dat het een drempel is die je over moet en jezelf geen dingen aan moet praten/in moet vullen voor een ander. Waarschijnlijk ben je de enige die dit soort dingen denkt over jou :)

Hier maat 48/50 en ik ben vrij klein. Ik heb vrijwel direct gezocht naar kleding waar ik mij goed in voel en dat draag ik met plezier. Ik vind het ook heel belangrijk dat ik mijzelf niet naar beneden haal. Ik leer onze zoon en straks nummer twee ook dat ze er mogen zijn zoals ze zijn. Beetje hypocriet als ik mijn eigen opvoeding niet ook op mezelf toepas. En ja, baal ik van die hangende rol als ik zonder kleding voor de spiegel sta? Tuurlijk doe ik dat wel eens, maar de tijd dat ik mijn eigen weerspiegeling in het raam van een winkel ga vermijden is echt wel geweest. Ook mijn partner heeft voor mij gekozen zoals ik ben. Ik ga mij niet voor hem verstoppen. Mijn lijf draagt weer een kindje en daar mag ik net zo trots op zijn als iemand met maat 36 of 54. En wat anderen daarvan vinden is niet mijn probleem.

Oooooh ik vind dat je echt een prachtige buik hebt ik de foto!! Prachtig dat je zo mooi kunt zien dat je zwanger bent! Ik genoot daar zo van he tijdens de zwangerschap

Oh sorry lees nu net dat je dit soort reacties niet wilt horen. Kan helaas niks veranderen aan mijn mening haha

Niet zozeer gepest. Opgegroeid met n narcistische (bodybuilder) moeder. Ik heb t postuur van mn pa en was dus nooit goed en mn broer was altijd fantastisch. Daar liggen ook de roots van mn problemen en heb daar al héél veel therapie voor gehad. Ondanks datk weet dat ik er mag zijn is dit helaas iets wat ik waarschijnlijk de rest van mn leven met me meedraag. Overigens heb ik nu geen contact meer met mn moeder. Voor mn eigen bestwil. Verder; dankjewel voor de lieve woorden❤️

Ik ben ondertussen 37 weken zwanger en herken dit gevoel echt enorm. Zelfs nu heb ik nog dat ik aan mijn buik twijfel terwijl ik dondersgoed weet dat het bij mijn lichaam past en er niks aan de hand is. Wat voor mij heel erg hielp was de juiste kleding zoeken. Het heeft even wat moeite gekost maar zodra je iets vind waar je je comfortabel in voelt en wat er voor jou leuk uit ziet is dit al heel anders. Daarnaast gaat je buik nog groeien, dit gebeurde bij mij pas echt rond de 26 weken. Het heeft echt zn tijd nodig om te kunnen groeien maar ondanks dat raad ik je echt aan om foto's te blijven maken van je buik zodat je hier achteraf wel naar terug kunt kijken. Je mag absoluut trots zijn op het lichaam wat je nu hebt want het is kei sterk en prachtig. Je komt er wel❤️🍀

Je gevoelens vind ik super herkenbaar. Echt tips heb ik niet vrees ik. Bij mij werd het wel iets beter vanaf ongeveer 18 weken. Toen werd steeds duidelijker dat ik niet gewoon dik was, maar zwanger. Leuke kleding kopen heeft wel wat geholpen. Jurkjes en rokken heb ik geprobeerd, vind dat vaak zo mooi bij zwangere vrouwen, maar ik voelde me daar echt een olifant in. Dus dat heb ik opgegeven en heb gewoon een lading leuke broeken en shirtjes geshopt. Ben toen dus ook echt alleen nog kleding gaan dragen waar ik me wel enigszins oké in voelde. En ja het is voor een goed doel, maar eerlijk gezegd vind ik het niet erg dat die onhandige buik nu weg is. Ik kijk positief terug op mijn zwangerschap en heb er echt van genoten,, maar zo'n veranderend lichaam vond ik best moeilijk. Ik weet dat je het niet wil horen, maar ik kan het niet laten om toch iets over je buik te zeggen. Ik weet niet wat jij ziet, maar ik zie echt een heel mooi buikje op de foto. Vind het ook echt duidelijk een zwangerschapsbuik. Probeer vooral te genieten van het creëren van een klein mensje in je buik 🙂

Ik snap zeker de onzekerheid die meekomt met bijkomen en zwanger zijn. Soms zie ik mijn buikje en denk ik oei. Maar langs de andere kant ben ik wel super trots op mijn lijf dat ik mijn mooi gezond prinsesje kan dragen. Ik vind je wel echt een prachtvrouw met een super mooi zwangere buik💕 ik vind het soms ook moeilijk dat mijn partner mij naakt ziet (ik ben ook 17 weken) maar hij vind het absoluut geweldig om mijn buik te zien groeien en vast te pakken kusjes geven… Wij hebben samen een ritueel wanneer ik gedoucht ben dat hij mijn rug en buik insmeert en ik moet zegge dat dit wel enorm helpt soms zegt hij het met woorden andere keren laat hij het gewoon zien hoe prachtig dat hij mij vind en hoe geweldig dat hij mijn groeiend buikje vind. Zelf probeer ik ook positief tegenover mezelf te zijn want hoe geweldig is het wel niet dat wij een mensje groeien in ons lichaam 🙌🏾

Misschien zijn het de hormonen. Maar heb toch even n traantje weg moeten pinken door jullie mooie woorden❤️ jullie zijn stuk voor stuk prachtige mensen❤️